[ad_1]
در استان اصفهان نیز آمار ابتلا به دیابت سال قبل حدودا ۴۵۰ هزار نفر می بود و رامش حسینخانی، مدیرمسئول دیابت معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان خبرداد ۶۰ تا ۷۰ درصد بیماران مبتلا به دیابت بر تاثییر سکتههای مغزی و قلبی جان خود را از دست خواهند داد.
دیابت یا مرض قند؛همان قاتل شیرین که چندین دفعه اسمش را شنیدید و شاید شما یا نزدیکانتان به آن مبتلا باشید، در استان اصفهان غالبا به جستوجو اضافهوزن و چاقی شیوع اشکار کرده است که رابطه مستقیمی با برنامه غذایی و کمتحرکی دارد. طبق معمول اگر به بیماری یا در کل به معضل و مشکلی مبتلا نباشیم، سراغ راهحلهای از بین بردن آن نمیرویم اما نگاه به آمارها مشخص می کند نزدیک به ۲۱ درصد کودکان و نوجوانان شهر اصفهان دچار اضافهوزن یا چاقی می باشند و نزدیک به ۷/۵۳ درصد از جمعیت بزرگسال (شامل جوانان، بینسالان و سالمندان) و نزدیک به یک پنجم نوجوانان، دچار اضافهوزن یا چاقی می باشند.۵۱ درصد از جمعیت بینسالان استان اصفهان نیز چاقی شکمی دارند که با بیماریهای غیر واگیر و سندروم متابولیک مرتبط است و میتواند به دیابت، کبد چرب یا انواع سرطانها منجر بشود. از نظر دیگر بهتازگی بهرام عیناللهی، وزیر بهداشت اظهار کرده است که با اصلاح سبک زندگی تا ۷۰ درصد میتوان از ظهور دیابت نوع دو پیشگیری کرده و با آگاهی به موقع و کنترل مؤثر از امسال تا سال ۱۴۰۹ میتوان از ۶۱۰ هزار مرگ در حوزه بیماریهای قلبی و از ۳۰ هزار مرگ در حوزه دیابت پیشگیری کرد.
در استان اصفهان نیز آمار ابتلا به دیابت سال قبل حدودا ۴۵۰ هزار نفر می بود و رامش حسینخانی، مدیرمسئول دیابت معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان خبرداد ۶۰ تا ۷۰ درصد بیماران مبتلا به دیابت بر تاثییر سکتههای مغزی و قلبی جان خود را از دست خواهند داد.
اینها آمارهای حدودی و خلاصهای است که تقریبا مشخص می کند این بیماری دست در گریبان بیماریها و مشکلات جسمی فرد دیگر دارد که میتواند نتیجه سیاه و تلخی را برای مبتلایان به جستوجو داشته باشد؛ به این علت هر سال از آموزشوپرورش گرفته تا علوم پزشکی و یقیناً شهرداری، ناظر این هستیم که برنامههای فرهنگی و اقداماتی برای هشدار در این عرصه به راه میافتد که عمر آن در محدوده چند روز بعدوپیش این مناسبت است. یقیناً امسال وزیر بهداشت از مطرح «پویش ملی سلامت» سخن حرف های است که از ۲۰ آبان اغاز شده و تا ۱۵ دیماه ادامه دارد و طی آن افراد میتوانند به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کرده، پرونده الکترونیک سلامت خود را راه اندازی دهند و پرسشنامههای وابسته را پر کنند؛ سپس تحت کنترل فشارخون و قند خون قرار خواهند گرفت. این مطرح قطعا نیاز به خبررسانی گسترده و یقیناً فرهنگسازی عمیقی در جامعه دارد تا مردم به اهمیت نوشته پی برده و حاضر باشند در بین هزاران مشکل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که دارند، موضوعی همچون پیشگیری از دیابت و فشارخون را در برتریهای خود قرار دهند. اگرچه در رابطه معضلات حاضر در جامعه، مردم یک سر ماجرا و عامل تعیینکنندهای در از بین بردن آن می باشند اما نهاد و سازمانهای گوناگون دولتی نیز ماموریت بزرگ و مسئولیت سنگینتری را بر مسئولیت دارند. بهگفتنمثال در رابطه چاقی کودکان اظهار شده که در دوران کرونا این آمار افزایش یافت اما پرواضح است که تحول سبک زندگی مردم به سمت آپارتماننشینی فضای بازی و تحرک را از کودکان گرفته و پیشرفت فناوری در ماجرای منفعت گیری از تلفن همراه و بازیهای کامپیوتری، مردم خانهنشین کرده است؛ به این علت برای تشویق آنها به تحرک زیاد تر و فرهنگسازی برای ورزش و سلامتی نیاز به زیرساختهای جانشین همانند پارکها و فضاهای بازی به شدت حس میبشود؛ اما به این دو سال جواب دهید؟ در خیابانهای شهر هر روز چه مقدار تابلوی فست فود میبینید؟ و در همین خیابانها تا بحال چند تابلوی تبلیغاتی یا بیلبوردی با نوشته سلامتی دیدهاید که هشداردهنده یا پیشگیریکننده باشد؛ اگر دیده اید چه مقدار هشداری میخکوب کننده بوده یا پیشنهادی که فکرتان را دست کم تا نخستین وعده غذایی سپس از آن مشغول نگه دارد؟ قطعا مورد نخست به چشمتان آشناتر است در نتیجه درمیابیم که دستکم در تبلیغات بصری کار چندان چشم آشنایی که بتوان آن را اثرگذار دانست انجام نشده است. در رادیو و تلویزیون چطور؟ دو مدیای رسانهای که روز به روز مخاطب خود را از دست خواهند داد و احتمالا به همین علت است که در تشکیل محتوای دلنشین و تأثیرگذاری که به جز سرگرم کننگی، سودمند هم باشد، زیاد ضعیف عمل کردهاند. در شرایطی که این بیماریها در حال افزایش بوده و هزینههای درمانی و آمار مرگومیرشان ضررهای اقتصادی و غیراقتصادی سنگینی به جامعه داخل میکند تا چه اندازه توانستهایم با صرف مدبرانه بودجههایی که از محل بیتالمال و متعلق به خود مردم است، خلاقانه فرهنگسازی کنیم؟
[ad_2]
منبع