ماجرای عزل سریع یکی از فرماندهان فتح مکه توسط پیامبر(ص) چه می بود؟ / غیبت در رابطه غیرمسلمان هم جایز نیست!

به گزارش «مبلغ»- عضو هیئت علمی دانشگاه سودمند او گفت: پیامبر اکرم (ص) رسالت خود را ترویج مکارم اخلاق گفتن کردند و در همه دوران حاکمیت خود به خوبی آن را نشان دادند؛ نمونه بارز دقت به کرامت انسانی را در جریان فتح مکه می توان مشاهده کرد.

حجت الاسلام والمسلمین سید ابوالفضل موسویان در او گفت وگو با شفقنا با اشاره به آیه «وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَیٰ کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلًا» اظهار داشت: خداوند در این آیه شریفه، نوع بشر را گرامی داشته است و بر دیگر موجودات برتری داده است.

او گفت: برخی با استناد به این آیه شریفه، قائل به کرامت ذاتی انسان می باشند و در روبه رو آن، کرامت نسبی قرار می گیرد که در آیه «ان اکرمکم عندالله اتقیکم» مورد اشاره است. یقیناً در این آیه هم چون تقوا قابل تشخیص ظاهری نیست به این علت این برتری هم در پیشگاه الهی است و ما انسان ها نمی توانیم خود را برتر از دیگران بدانیم چه بسا فردی به ظاهر حالت مناسبی نداشته باشد اما در باطن بهتر باشد فلذا در دستورات دینی داریم که باید همه را از خود برتر و بالاتر ببینید.

پیامبر اکرم (ص) گفتن مکارم اخلاقی را رسالت خود معارفه می کند

آخرین مطالب

• انفجار ابرنواختری قوی آسمان را درخشان کرد_اصفهانیا
• ۱۰ قدم انتخاب نام برای کسب و کار تازه و بایدها و نبایدهای آن
• این عکس، امروز از آنتن صداوسیما پخش شد + عکس_اصفهانیا
• اضطراب ۲۰ سالگی، در ۴۰ سالگی کارکرد شناختی را افت می‌دهد_اصفهانیا
• مادران نقش ژنتیکی نیرومندتری در ریسک ابتلا به آلزایمر دارند_اصفهانیا

وی به سخن پیامبر اکرم که فرمود: «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاق» اشاره کرد و او گفت: پیامبر اکرم (ص) می فرماید: «من در بین مباحث اخلاقی، او گفت و گو هایی که جنبه کرامتی دارد را گفتن کردم و رسالت من گفتن مکارم اخلاقی است» – گرچه در مباحث اخلاقی مواردی همانند صداقت، نوعدوستی، عدل وجود دارد که باید مراعات کرد و مواردی هم وجود دارد که انسان باید از آنها پرهیز کند همانند ظلم به دیگران، حسادت، عجب و امثال آن.

پیامبر در روز فتح مکه فرماندهی که این روز را «ملحمه» نامیده می بود فورا عزل کرد

وی به نمونه هایی از برخوردهای کرامت گونه پیامبر اکرم (ص) اشاره کرد و او گفت: قریش سرسخت ترین مخالفان حضرت بودند و جنگ های بسیاری علیه ایشان به راه انداختند. حضرت هنگامی داخل مکه شدند و این سرزمین را فتح کردند، توقع این می بود که انتقام سختی ها و رنج هایی که بر مسلمانان داخل کردند را از ایشان بگیرند لذا یکی از فرماندهان سپاه فریاد کرد: «الیوم، یوم الملحمه». اما پیامبر بلافاصله دستور عزل این فرمانده را صادر کرد و دستور داد، لشکریان فریاد کنند: «الیوم، یوم المرحمه». لذا برای این که رافت و رحمت اسلامی را نشان دهند خطاب به قریش فرمود: «انتم الطلقاء». حتی خانه ابوسفیان را به گفتن مامن قرار دادند به این نحو که هرکس در خانه ابوسفیان قرار گیرد در امنیت کامل است.

وی درمورد کرامت انسانی در حوزه های علمیه او گفت: احتمالا بتوان او گفت که او گفت و گو کرامت انسانی آنچنان که امروزه اهمیت اشکار کرده و مورد دقت قرار گرفته، در قبل نقل نبوده است یقیناً امروزه افرادی می باشند که معتقد به وجود کرامت در انسان نیستند و آن را خاص مومنین می دانند.

کرامت انسانی را نباید محدود به مسلمانان و مومنین کرد

وی با استناد به روایات او گفت: اینگونه بنظر می رسد که ما باید کرامت را برای همه انسان ها بدانیم و آن را محدود به مومنین و مسلمانان نکنیم. به گفتن نمونه؛ هنگامی خداوند موسی (ع) را مامور به دعوت فرعون به سوی حق تعالی می کند، به او می فرماید: «قولوا لهم قولا لینا». یعنی با همه جنایتی که فرعون در حق مردم کرده و حتی ادعای خدایی کرده ، اما خداوند دستور می دهد به پیامبرش که با او به نرمی سخن بگو.

وی به دیدگاه شهید سیدمحمدباقر صدر اشاره کرد و او گفت: ایشان می گوید که اساسا انسان چون جانشین خداوند است و این گفتن خلافت الهی برای او قیمت مستقلی به وجود اورده است لذا باید او را بزرگ بشماریم. یقیناً این که چه فردی با لیاقت است و چه فردی با لیاقت نیست ما نمی توانیم بگوئیم وعلم اینها نزد خداست به این علت ما حق نداریم نسبت به انسان ها بی احترامی کنیم و کرامت و حقوق آنها را پایمال نمائیم.

انسان دارای مقام خلیفه اللهی است و به همین علت باید کرامت او را نگه داری کرد

وی اظهار داشت: افرادی که «کرامت» را نسبی می دانند به آیاتی از قرآن استناد می کنند که انسان ها را از نظر سختدلی به سنگ تشبیه کرده است اما چون ما نمی توانیم از باطن انسان ها و عاقبت آنها باخبر باشیم، نمی توانیم قضاوتی داشته باشیم و به همه آنها باید احترام بگذاریم. طرفداران «کرامت نسبی» انسان بر این باور می باشند که اگر فردی کفر داشته باشد و تا آخر عمر بر کفر خود باقی مانده باشد، از مقام انسانیت خود تنزل کرده و جایگاه خود را از دست داده است لذا این افراد دارای کرامت نیستند اما دسته دیگر که قائل به «کرامت ذاتی» انسان می باشند، اعتقاد دارند درست است که انسان های کافر جایگاه خود را از دست داده اند اما ما که نمی توانیم قضاوتی درمورد عاقبت او داشته باشیم و بگوئیم او تا آخر بر این نظر خود باقی است و لذا کرامت ندارد. به این علت ما توان تشخیص باطن افراد را نداریم و به تعبیر شهید صدر انسان دارای مقام خلیفه اللهی است و به همین علت باید کرامت او را نگه داری کرد.

وی او گفت: فقهای قبل کمتر به حقوق و کرامت انسانی دقت داشتند و بابی را در فقه برای آن باز نکردند؛ متاسفانه باید او گفت حوزه علمیه دیر به این نوشته پرداخت. به این علت امکان پذیر به احکامی برخورد کنیم که آن را مغایر با کرامت ذاتی انسان بدانیم. به گفتن مثال؛ برخی فقها «غیبت» را در رابطه غیرمسلمان جایز می دانند درحالیکه در آیه ای از قرآن صرف غیبت مذموم شمرده شده است و تفاوتی بین مومن و غیرمومن نیست.

تعداد بسیاری از مباحث فقهی در عرصه کرامت انسان باید بازنگری بشود

استاد دانشگاه سودمند با اشاره به افزایش تعامل های بین ملل او گفت: با دقت به روال زیست بین المللی و زندگی مسلمانان در کنار غیرمسلمانان باید به مباحث فقهی نگاه فرد دیگر داشته باشیم تا کرامت را برای نوع انسان ها درنظر بگیریم و اگر جایی حس کنیم که فقهای قبل تفاوتی بین مسلمان و غیرمسلمان قرار دادند چنانچه نصّ صریحی درمورد ان نداشته باشیم، از آن دست برداریم.

وی فرمود: او گفت و گو حقوق انسان به طور جدی بین برخی فقیهان امروز نقل شده است و فقها به آن دقت کردند یقیناً در این عرصه و در ابواب گوناگون فقهی باید کار بیشتری صورت بگیرد. تا این مدت تعداد بسیاری مباحث در عرصه کرامت انسانی وجود دارد که نیازمند تحقیق مجدد است.

وی او گفت: ما باید نگاهمان را نسبت به مسائل اعتقادی و برخورد با دیگران اصلاح کنیم؛ این نگاه را که دیگر ادیان و مذاهب بر باطل بوده و تنها ما برحق هستیم را باید اصلاح کنیم.

باید با همه انسان ها ربط داشته باشیم و با او گفت وگو عقاید صحیح را ترویج دهیم

او همین طور گفت: ما نباید مراوادات و ارتباطات با جهان را تحت تاثییر عقاید خود قرار دهیم بلکه باید با همه انسان ها ربط داشته باشیم و با او گفت وگو می توان زیاد مسائل را رفع کرد یا عقاید صحیح را در بین انسان ها ترویج داد لذا نباید خود را کنار بکشیم چون اسلام دعوت به بصیرت و آگاهی کرده است و مسلمان باید آنچنان مستحکم باشد که بتواند از اندیشه های خود دفاع کند. با انزوا و دوری کردن از دیگران به نتیجه نخواهیم رسید بلکه باید روابط خود را با همه ملل برقرار کنیم و هم آگاهی های خود و هم دیگران را بالا ببریم.