[ad_1]
زایندهرود به طور مقطعی باری دیگر در رودخانهای که دیگر شکل و شمایل فصلی به خود گرفته و در کودتای آلایندهها به اصفهان غرق در فرونشست داخل شد. دور از انصاف نیست
زایندهرود به طور مقطعی باری دیگر در رودخانهای که دیگر شکل و شمایل فصلی به خود گرفته و در کودتای آلایندهها به اصفهان غرق در فرونشست داخل شد. دور از انصاف نیست اگر اصفهان را قرارگاه مشکلات زیستمحیطی سرزمین قلمداد کنیم. اصفهان دودزدهای که رگ حیاتیاش نیمبند کار میکند و خاکش هر روز تهیتر میبشود. از هوا و زمین برای اصفهان میبارد؛ اصفهانی که تنهاتر و مظلومتر از همیشه با برچسب برخوردار بودن هم چنان قربانی بیتدبیریها است. در این خطه مسئولان تنها تدبیر را در تعطیلی مراکز آموزشی خلاصه کردند و دلنشینتر این که اظهار این تدبیر را تا ساعتهای میانی شب به تعویق میاندازند! احتمالا چشم به راه باد موافق و بارانی ناگهانی برای از بین بردن چالش حاضر می باشند؛ اما حقیقت این است که مسئولان ماههای قبل که بهترین زمان برای برنامهریزی و اندیشیدن راهکار برای حقیقت پیش رو می بود را از دست دادند و امروز و لابهلای حجم عظیم آلایندهها تنها شگرد نخنماشده خود را از بایگانی چندماهه خارج کردند و با دستفرمان سال قبل به حرکت خود ادامه خواهند داد.
سلامت و حیات مردمی که در این گوشه از کره خاکی زندگی میکنند در روبه رو چرخ صنعتی قرار گرفته است که دیواربهدیوار خانهها جا خوش کرده و هر روز پیشروی خود را با شدت بیشتری ادامه میدهد. نصف جهان دیگر خاکی برای زیستن ندارد. نفسهای اصفهان به شماره افتاده است؛ اصفهانی که قدمهای تندتری برای حرکت به سمت پیری برمیدارد اکسیژنی برای نفسکشیدن فرزندان خود ندارد؛ هر روز ابتلا به بیماریهایی همچون ام اس و سرطان به روایت اعداد و رقم های در اصفهان افزایش اشکار میکند و باز هم حرکتی جدی و اصولی برای بهبود اوضاع ناظر نیستیم. به نظر میرسد ساکنان شهر دودزده اصفهان کمتر و بیرنگتر از قبل به چشم مسئولان در آنسوی جغرافیای این استان میآیند تا تدبیری عاجل را در برتری برنامههای خود قرار دهند. اصفهان همه زمانهای خود برای چشم به راه ماندن بند، تبصره و لایحههای گوناگون را ازدستداده است، اگر میتوانید قطره آبی برای لبهای ترکخورده دیار ما و هوایی برای نفسکشیدن به همراه بیاورید اگر فرصتی باقی است.
[ad_2]
منبع