نایین دیار کهن ایران است نه تبعیدگاه » اصفهانیا

دو روز پیش می بود که در خبری شبکه شرق نوشت: پدر محمد بروغنی، نوجوان بازداشتی در جریان حوادث ۱۴۰۱ که با تهمت محاربه به اعدام محکوم شده می بود به صدور حکم ۱۰ سال تبعید فرزندش توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اشاره کرد. پدر محمد بروغنی او گفت: «نزدیک به ۳ ماه پیش می بود که شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب، آقای افشاری حکم محمد بروغنی را بعد از شکستن حکم اعدام در دیوان عالی سرزمین صادر کرد. این دادگاه محمد را به ۵ سال حبس و ۱۰ سال تبعید به نائین استان اصفهان محکوم کرده است.»  پدر محمد بروغنی این چنین پافشاری کرد که فرزندش تا این مدت به نائین اصفهان تبعید نشده و امیدوار است با سخن بگویید‌های صورت‌گرفته و قول‌های مقامات مسئول، این اتفاق صورت نگیرد. گفتن تبعید به نایین را احتمالا سپس از انقلاب کمتر در اخبار بتوان اشکار کرد. شهری در حاشیه جنوبی کویر ایران که تاریخ بنای آن به پیش از اسلام برمی‌گردد. در دوران پهلوی آیت‌الله پسندیده و آیت‌الله مکارم شیرازی از چهره‌های شاخص انقلاب بودند که به این شهر تبعید شدند که بعدها این تبعیدها عرصه‌ساز حرکت انقلابی مردم نایین شد.

اما قضیه اینجاست شهری که در هزاران سال حیات خود به دیاری آباد معروف بوده و تاریخ غنی آن زبانزد تاریخ‌شناسان و مورخان بوده و هست و امروز هم یکی از شهرهای روبه‌گسترش و پیشرفت در استان اصفهان است باید با این چنین خبری چهره تبعیدگاه به خود بگیرد.
 زیاد تر پژوهشگرانی که درمورد نایین بازدید و تحقیق کرده‌اند به آبادی و آبادانی آن در ادوار قبل از اسلام اشاره کرده‌اند. با مراجعه به منبع های گوناگون می‌بینیم نایین در قبل از اسلام مرکز اداری و خدماتی بخشی از ناحیه یزد می بود و با استقرار اسلام و ورود این آیین به نایین، شهر نایین موقعیت خود را همچون قبل نگه داری کرد. یکی از نویسندگانی که در قرن چهارم هجری کتاب خود را تألیف کرده است نائین را شهری آباد و پرجمعیت ذکر می‌کند. در قرن پنجم هجری، شهر نایین همانند دیگر شهرهای نزدیک به اصفهان موردتوجه قرار گرفت. حتی ناصرخسرو، در سفر مشهورش از نائین عبور کرد و در سفرنامه‌اش به این شهر هم اشاره می‌کند.
 تاریخ کهن این سرزمین و داشته‌های زیاد فرهنگی و تاریخی از مفاخر و مشاهیر آن تا جاذبه‌های فرهنگی، گردشگری و طبیعی آن می‌تواند نایین را خاص کند. دیاری که با بافت تاریخی خود آن را به یکی از نقاط دلنشین برای گردشگرهای داخلی و خارجی تبدیل کرده است. ظرفیتی که می‌تواند هم به اقتصاد استان و هم سرزمین پشتیبانی کند. اما این روزها همانند زیاد از شهرهای تاریخی دیگر اصفهان طمع گسترش به‌جای نگه داری بافت تاریخی نایین بر جان آن افتاده و تخریب و ویرانی سهم این بافت‌ها شده است.
 انتشار کردن برخی اخبار از این چنین شهری که تلاش می‌کند از تبعیدگاه دوران پهلوی به تاریخ هزاران ساله خود ببالد و بالنده بشود چهره‌ای خواهد ساخت که احتمالا همه این همت‌ها را زیر سوال ببرد. اگر باز بر پیشانی نایین مهر تبعیدگاه بخورد دیگر چه فردی رغبت گردش در کوچه‌های کهن آن می‌کند.
این روزها که به لطف تلاش و همت تلاشگران این سرزمین و بعد از انقلاب اسلامی تا دوردست‌ترین نقاط سرزمین که روزگاری تبعیدگاه بوده‌اند آباد شده و امکانات مناسبی برای زندگی فراهم شده احتمالا بهتر است از ظرفیت‌های گردشگری آن منفعت گیری کرد و برای شهرها به وسعت تاریخشان اعتبار کسب کنیم. این ماموریت مسئولان استان و شهرهایی همچون نایین است که بیشتر از قبل برای معارفه تاریخ شهرهایی همچون نایین تلاش کنند تا مدام به نیکی یاد بشود و از این که شهری با این غنای تاریخی در استان اصفهان و سرزمین است به خود ببالیم و از ظرفیت‌های آن منفعت گیری کنیم.