هوا هر روز آلودهتر میبشود و ریههای ما مردم ضعیفتر و جسم و روانمان بیمارتر؛ بیآنکه عمل سودمند و کارآمدی صورت گیرد جز برگزاری جلسه و دادن قولهای سرخرمن برای از بین بردن بحران آلودگی هوای کلانشرها.
بیماری تنفسی خالهها عود کرده و هر دویشان راهی بیمارستان شدهاند. اسپریهای گرانشان گیر نمیآید و همه فامیل و دوست و آشنا بسیج شدهاند تا گیرشان بیاورند.
در میهمانی هفته پیش عمهجان سمفونی سرفه راه افتاد و یکی اسپری میزد و فرد دیگر لیوان آب جوش دستش گرفته می بود. پیرزن و پیرمرد همسایه هم که یکیشان بیماری قلبی دارد و آن یکی آسم، دو روز پیش هنگامی از خانه بیرون زدند تا به نوبت دکترشان برسند حالشان بد شد و نیمه راه برگشتند. بچهها هم که تقریبا چند روز در هفته تعطیل خواهد شد تا به طور آنلاین درس و مشقشان را جستوجو کنند.
اینها صحنههای آشنایی می باشند که نه تنها در این روزها، بلکه سالها است با آلودگی هوای کلانشهرها خلق شده و ما جز شنیدن آمار بالای آلودگی هوا و هشدار برای کمتر بیرون رفتن جز در موارد الزامی، منفعت گیری نکردن از وسایل نقلیه شخصی، منفعت گیری از ماسک و از این جور دستورالعملها چیزی نمیشنویم و کاری کارآمد نمیبینیم.
در اخبار دیروز هم به نقل از رئیس مرکز ملی پیشبینی و مدیریت بحران مخاطرات وضع هوا حرف های شد که طی پنج روز آینده با دقت به پایداری و سکون هوا، غلظت آلایندههای جوی در شهرهای صنعتی و پرجمعیت بهاختصاصی در کرج، تهران، اراک و اصفهان افزایش مییابد.
هوا هر روز آلودهتر میبشود و ریههای ما مردم ضعیفتر و جسم و روانمان بیمارتر؛ بیآنکه عمل سودمند و کارآمدی صورت گیرد جز برگزاری جلسه و دادن قولهای سرخرمن برای از بین بردن بحران آلودگی هوای کلانشرها.