۵ ون اختصاصی معلولان؛چراغ ماموریت‌شناسی را روشن کرد » اصفهانیا

 روز قبل سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهرداری اصفهان از سامانه‌ای به نام «همیار» رونمایی کرد که اختصاصی حمل و نقل معلولان شهر بوده و طی آن افراد دارای معلولیت شدید می‌توانند ۲۴ ساعت قبل با ثبت‌نام در این سامانه از یکی از ۵ ون مناسب‌سازی شده برای تردد به محل مورد نظرشان منفعت گیری کنند. در شهر اصفهان ۳۹ هزار معلول تحت پوشش اداره بهزیستی اصفهان قرار دارند که ۵ هزار و ۸۰۰ نفر از آن‌ها معلول جسمی حرکتی بوده و از این بین ۲۶۰۰ نفر امکان منفعت‌مندی از این سامانه را دارند و تا بحال نیز   ۲۰۳ نفر این سامانه را نصب کرده‌اند. این که حساب‌وکتاب کنیم امکان منفعت گیری از هر ون بین چند نفر تقسیم می‌بشود و چطور باید برتری‌بندی این خدمت‌رسانی انجام بشود تا سپس از این اما و اگری باقی نماند جای خود دارد. اما همین که این قدم بعد از سال‌ها توسط یکی از نهادهای موظف شده در قانون، برای خدمت‌رسانی به معلولان برداشته شده است را نمی‌توان نادیده گرفت یا قدردان نبوده است. اما تک صدایی آن، به اندازه ای پررنگ نیست که روی کم‌کاری دیگر نهادهای مسئول را بپوشاند.

آیا مسئولیت دولت نسبت به معلولان را در برابر قانون می‌دانید؟ «قانون‌گذار در قانون، کلیه وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و مؤسسات و شرکت‌های دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی را موظف کرده است در طراحی، تشکیل و احداث ساختمان‌ها و اماکن عمومی و معابر و وسایل خدماتی به نحوی عمل نمایند که امکان دسترسی و منفعت‌مندی از آن‌ها برای افراد داری معلولیت همچون دیگر افراد جامعه فراهم بشود.»
از نظر شما که این متن را می‌خوانید، آنچه در بالا حرف های شد تا چه اندازه نمود بیرونی داشته و تا چه اندازه به حقیقت نزدیک است؟ اگر پای درد دل جامعه معلولان سرزمین بنشینید خواهید دید که نه خود قانون و نه قولهایی که از سوی مسئولان در دولت‌های گوناگون نقل شده است، تا بحال نه به طور کامل بلکه حتی به طور قانع‌کننده نیز انجام نشده است و این جامعه که روزبه‌روز به علت تصادفات تبدیل معلولیت و موارد دیگر، در حال گسترش است، اما خدمات کمتری دریافت می‌کند. در قانون به مواردی همچون کسر مالیاتی، حق پرستاری، مناسب‌سازی، توان‌بخشی و آموزش، دسترس‌پذیری و تردد و تحرک، معافیت خدمت، اشتغال، مسکن، آمار، صداوسیما، قوه قضاییه، خدمات درمانی و سازمان‌هایی که موظف به اراعه این خدمات می باشند به طور مستقیم اشاره شده است؛ اما هر سال که می‌گذرد به جز خدمات اندک و گاه نمادین، ناظر بی توجهی بیشتری نسبت به جامعه گسترده معلولان می‌شویم. بااین‌وجود حرکت مدیریت شهری اصفهان که هم در مناسب‌سازی برخی معابر و اتوبوس‌ها اقداماتی انجام داده است و هم اکنون با بضاعتی که داشته این تعداد ون را برای تردد معلولان شهر از درب منزل به چرخه حمل و نقل عمومی تزریق کرده است، اگر تداوم داشته باشد احتمالا علاوه بر افزایش قابل‌دقت این تعداد، چراغ ماموریت‌شناسی دستگاه‌های دیگر نسبت به معلولان را نیز روشن کند.