ادای دین سریال رحیل به عکاس معروف دوره قاجار  » اصفهانیا

عکس ها غیر از این که بهترین و دلنشین ترین راوی تاریخ می باشند،مطلوب ترین سند برای طراحی صحنه،لباس و گریم در فیلم های تاریخی می باشند.

مرحوم علی حاتمی برای عینیت بخشیدن به کارهای تاریخی اش از عکس های قدیمی زیاد منفعت گیری کرد،به خصوص در سریال سلطان صاحبقران و سریال هزاردستان که داستان هر دو در زمان قاجار اتفاق افتاده بودند.

تهیه کننده سریال رحیل که پیشتر هم مجموعه های تاریخی را ساخته و روی آنتن فرستاده،این بار نه تنها از عکس ها به گفتن سند منفعت گیری کرده،بلکه عکاس آن عکس ها را نیز داخل داستان خویش کرده است.

از همان پخش تکه های اول رحیل، اشکار میشود عکاس باشی شخصیت مهمی است و عکس هایش نیز به گونه ای آغازگر داستان این سریال می باشند.

سرگرد زمان برای این که همسر ساحره اش به عکس مورد نظرش که عکس گوهر متعلق به محاست دست اشکار کند،عکاس باشی را دستگیر و عکس هایش را مصادره می کند.خودش را هم بازجویی و شکنجه می کند تا سریعتر به منظور خویش برسد.

رامین عباسی‌زاده طراح و تهیه‌کننده سریال “رحیل” زیاد خوب خط داستانی رحیل را بر همین اتفاق محکم ساخته و آن را گسترش داده است.

آنتوان سوریوگین معروف ترین عکاس دوره قاجار و پهلوی است.وی عکس های بیشماری از پادشاهان،شاهزادگان و حتی اندرونی شاهی داشته است.

بی شک سازندگان سریال رحیل همین عکاس معروف را به گفتن شخصیت عکاس باشی داخل داستان کرده.اند،چون تقریبا جز او عکاس تاثیرگذار فرد دیگر وجود نداشت.

هرچند ابراهیم خان عکاس باشی نیز در دوره قاجار وجود داشته و عکاس مظفرالدین شاه می بود،اما چون شخصیت داستان رحیل یک ارمنی هنرمند است، به این علت باید همان آنتوان معروف باشد.

تهیه کننده رحیل، هم از عکس های آن دوران در داستان و طراحی این سریال منفعت گیری کرده و هم ادای دینی نسبت به این عکاس پرکار تاریخی داشته است تا بار آکادمیک تاثییر هم اقناع گردد و علاقمندان هنر عکاسی با یکی از اولین عکاسان دربار ایران آشنا گردند.

آنتوان سوریوگین در ایران معروف به آنتوان سوروگین عکاس ارمنی عصر قاجار و پهلوی می بود.او با ۵ دهه فعالیت حرفه‌ای عکاسی، یکی از مهم ترین شاهدان زندگی ایرانیان از دوران ناصرالدین شاه تا سلطنت رضاشاه است. آنتوان برای کامل کردن مجموعه عکس‌های خود همه ایران را زیر پا گذاشت و از سوژه‌های گوناگون بهترین تصاویر را تهیه کرد. مردم، مناظر، بناهای تاریخی، آداب و رسوم، مشاغل و حرفه‌ها، اشیاء و سرانجام همه زوایای زندگی ایرانیان سوژهٔ عکاسی اش بودند.

آنتوان سوروگین یکی از موفق‌ترین عکاس های عصر خود می بود. زیاد تر عکس‌های گرفته‌شده توسط آنتوان متعلق به سال‌های ۱۲۴۹ تا ۱۳۰۹ خورشیدی است. عکس‌های او از دربار سلطنتی، حرمسراها، مساجد و بناهای یادبود دیگر ادیان زیاد شاخص می بود.

ناصرالدین شاه علاقهٔ بسیاری به عکس‌های دربار و پرتره آنتوان داشت. حاصل زندگی هنری او گردآوری هفت هزار نگاتیو شیشه‌ای از کارهایش و شماری از کارهای عکاسان پیش از خودش می بود. متاسفانه در دوران قاجار و پهلوی با بهانه های واهی،اکثر آثارش را از بین برده یا مصادره کردند.عکاسخانه موسیو آنتوان سوریوگین در خیابان علاءالدوله میدان مشق طهران قرار داشت.

ای کاش همان طور که تهیه‌کننده رحیل تلاش کرده ولو به طور غیرمستقیم به زندگی یک هنرمند اشاره داشته باشد در دیگر آثار تاریخی حتی اگر برمبنای داستان های تخیلی، سریال سازی می‌بشود باز در گذرگاه های داستانی، به برخی شخصیت های هم‌عصر نیز اشاره گردد چون هرچند آب دریا را نتوان کشید، به قدر ذره‌ای باید چشید…

۲۴۵۲۴۵