[ad_1]
در دههء اول انقلاب فساد در وادی علم در حد پرداخت چند صد دلار و خرید گفتن «دانشمند سال» و «دانشمند قرن» می بود. بوی گندش که بلند شد شورای انقلاب فرهنگی و وزارت علوم تا این مدت بلوغی داشتند که جلوی آن را بگیرند.
اکنون اما قضیه شورای انقلاب فرهنگی شده پاک کردن نام «بهمن» از روی سیگار بهمن چون در «شأن انقلاب» نیست که در بهمن رخداده. بههمین سادگی! اکنون اما در وادی علم نه تنها به قلهء جهل- احتمالا هم نفوذ- رسیدهایم بلکه از آن عبور کردهایم. آن از فرهنگستان علوممان- کافی است کتاب علوم انسانی و برنامهریزی گسترش از قضاوت اردکانی را ورق بزنید- و این هم از دانشگاه برای مثال اسلامی ما که تابلوی «دانشکده علوم پایه» را با این استدلال که «ما از قله عبورکردهایم و اکنون زمان فلان است» به «دانشکده علوم همگرا و کوانتم» تبدیل میکند. همانند این میماند که آنچه قبلا مستراح حرف های میشد اکنون شیک شده و تبدیل شده به «توالت» تا بویگندش زدودهبشود. چندان آگاهی احتیاج نیست تا عمق فاجعه و فساد را دریابید. بوی پول میآید؟
فساد از حدی قبل که اجتماع نحیف علمی ما بتواند سالماش کند. از قوه قضائیه و دیوان عدل اداری هم کاری برنمیآید. رسیده به حد وزارت اطلاعات که ملزوم است ورود کند- ورود میکند؟ نفوذ، فساد مالی؟ یا فقط اتفاقای نامنظور در نظام علمی در نظام جمهوری اسلامی؟ هرچه هست من آنرا مصداق بارز نسلسوزی میبینم. مردم- نه آن مردمی که برخی جمعهگویان نام میبرند و منظورشان امت است- آگاه باشند و از نسل جاری و نسلهای بعدی در حد توان و آگاهی خود حفاظت کنند. در حالت جاری اگر وزارت اطلاعات ورود نکند نه به وزارت عتف امیدی هست و نه به هیچ یک از نهادهای دیگر نظام حکمرانی مستقر.
*فیزیکدان و استاد بازنشسته دانشگاه صنعتی شریف
۲۱۶۲۱۶
[ad_2]
منبع