جنگ ستارگان در قطر! » اصفهانیا

ایمان گودرزی؛ چیزی تا اغاز جام ملت ها باقی نمانده است، برای این جام تیم‌های آسیایی کوشیده‌اند با بهترین و کامل‌ترین ترکیب خود به دوحه همراه شوند و برای جام نقشه‌ها کشیده‌اند. به سیاق همیشه دایره مدعیان در جام هجدهم همان منوی همیشگی است؛ تیم‌هایی که جام می‌خواهند و برای آن خیز برداشته‌اند.

ژاپن:
بر پایه مدل همانند‌سازی شده، ژاپن شانس اول قهرمانی است. سامورایی‌های آبی که هافبک محبوب یورگن کلوپ در لیورپول یعنی واتارو اندو را در ترکیب دارند، با پشتوانه کارکرد عالی خودشان در جام جهانی ۲۰۲۲ پا به این جام می‌گذارند؛ جامی که در آن به گفتن صدرنشین از گروه آلمان و اسپانیا صعود کردند.
تاریخ نیز به سود آنها رأی می‌دهد. ژاپن طی دهه‌های تازه کارکرد خیره‌کننده‌ای در جام ملت‌های آسیا داشته. آنها از ۹ دوره وجود خود در این تورنمنت، ۵ بار به فینال رسیده‌اند و با چهار گفتن قهرمانی رکورددار محسوب خواهد شد. قهرمانی‌های ژاپن همه انها به دوره معاصر مربوط می‌بشود و روال جام بردن آنها تنها از سال ۱۹۹۲ اغاز شده. این تیم این چنین در رنکینگ فیفا تیم هفدهم است که از همه کشورهای آسیایی بالاتر است.
تیمی که ژاپنی‌ها به این تورنمنت می‌فرستند، زیاد باکیفیت است. واتارو اندو تنها یکی از هافبک‌های خط میانی قوی ژاپن محسوب می‌بشود. هاجیمه موریاسو (سرمربی) این چنین می‌تواند روی تاکه هیرو تومیاسو، ستاره خط دفاع آرسنال هم برای اراعه یک کارکرد خوب حساب کند.
احتمالا تنها نگرانی ژاپن در این جام، چهارچوب دروازه باشد. آنها سه دروازه‌بان برای وجود در این جام معارفه کرده‌اند که هیچ کدام از آنها توانایی بین‌المللی بسیاری ندارد، در حقیقت تعداد بازی ملی هیچ کدام از دروازه‌بان‌های ژاپن زیاد تر از ۴ نیست! علاوه بر این افتاستعداد در بقیه خطوط ژاپن هم به چشم می‌خورد. به غیر از هافبک اسبق لیورپول (تاکومی مینامینو- ۱۸ گل) و هافبک رنس (جونیا ایتو- ۱۳ گل) تعداد گل ملی هیچ بازیکنی در ترکیب ژاپن دورقمی نیست.
از تاکه فوسا کوبو و ریتسو دوان تا کائورو میتومایی که به علت صدمه دیدن کار سختی برای رسیدن به این جام دارد.

کره جنوبی
کره جنوبی در ۲ دوره ابتدایی جام ملت‌های آسیا در سال‌های ۱۹۵۶ و ۱۹۶۰ قهرمان شد اما اکنون که آنها برای پانزدهمین بار در جام ملت‌های آسیا حاضر خواهد شد، تا این مدت تعداد قهرمانی‌های‌شان عدد ۲ را مشخص می کند. آنها بعد از آخرین قهرمانی خودشان، ۴ بار دیگر به فینال رسیدند و در همه این مسابقات حساس ناکامی خوردند؛ آخرین مورد هم به سال ۲۰۱۵ و ناکامی روبه رو استرالیا مربوط می‌بشود.
همانند ژاپن آنها هم در جام جهانی ۲۰۲۲ از گروه خودشان بالا رفتند، آن هم با وجود دفاع کننده بایرن‌مونیخ، کیم مین جائه و ستاره پاری‌سن‌ژرمن، کانگ این لی. کره‌ای‌ها از وجود دو مهاجم لیگ برتری هم در ترکیب خودشان منفعت می‌برند: سون هیونگ مین از تاتنهام و هوانگ هی چان از وولورهمپتون؛ ستارگانی که روی هم این فصل ۲۲ گل در بیشترین سطح فوتبال انگلیس به ثمر رسانده‌اند و باشگاه‌های‌شان به شدت جای خالی آنها را حس خواهند کرد. با دقت به ترکیب باکیفیت کره جنوبی، احتمالا زمان قهرمانی آنها فرارسیده باشد.
سون هیونگ مین کاپیتان تیمی خواهد می بود که دومین شانس بالا را برای قهرمانی در این رقابت‌ها دارد. کره جنوبی شانس این را دارد که به فینال جام ملت‌های آسیا برسد، فینالی که می‌تواند هفتمین فینال آنها باشد (رکورددار قاره آسیا). می‌توانید از تیم یورگن کلینزمن انتظارات بسیاری داشته باشید.

ایران
باید حواس‌تان به آنها باشد. در تاریخ جام ملت‌های آسیا، هیچ تیمی به اندازه ایران طعم پیروزی در بازی‌ها (۴۱ برد) را نچشیده و هیچ تیمی هم به اندازه آنها گل نزده است (۱۳۱ گل). ایرانی‌ها اکنون رکورددار بیشترین وجود متوالی در جام ملت‌های آسیا می باشند و این پانزدهمین دوره متوالی است که آنها را در با اهمیت ترین جام قاره آسیا می‌بینیم (اغاز از سال ۱۹۶۸).
بعد از باخت به عراق در مرحله گروهی جام ۱۹۹۶، ایران هیچ شکستی در بازی‌های مرحله گروهی توانایی نکرده (۱۵ برد و ۵ تساوی) و به همین علت دور از انتظار است این تیم مشکلی برای رسیدن به مرحله حذفی داشته باشد. بعد از ژاپن، ایران بهترین رنکینگ فیفا را بین تیم‌های آسیایی دارد (۲۱) و از دید بنگاه‌های شرط بندی سومین شانس قهرمانی جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ هم همین تیم است.
ایران سه بار در این تورنمنت قهرمان شده و هر سه باری که در فینال حاضر شده، قهرمان شده است. یقیناً آخرین فینال و آخرین قهرمانی ایران به سال ۱۹۷۶ مربوط می‌بشود. امیر قلعه‌نویی از زمان جانشینی کی‌روش کارکرد تحسین‌برانگیزی داشته و در گروه C هم احتمالا تنها امارات بتواند برای تیم قلعه‌نویی دردسر درست کند. در مسیر صعب‌العبور قهرمانی آنها می‌توانند روی درخشش مهاجم‌های پورتو و رم یعنی مهدی طارمی و سردار آزمون حساب کنند.

استرالیا
این پنجمین وجود استرالیا در جام ملت‌های آسیا است. آنها در سال ۲۰۱۱ نایب قهرمان شدند و در سال ۲۰۱۵ به جامی که آرزویش را داشتند، دست یافتند؛ همه این اتفاقات قبل از حذف شوکه‌کننده این تیم توسط امارات در جام ملت‌های ۲۰۱۹ رخ داده است.
ساکروس با ترکیبی شامل بازیکنان جوان و باتجربه داخل این جام خواهد شد و هیچ ستاره شناخته‌شده‌ای هم در سطح جهانی ندارند. آنها در جام جهانی ۲۰۲۲ کارکرد تأثیرگذاری داشتند و از گروه فرانسه به گفتن تیم دوم صعود کردند، صعودی که در نهایت به حذف توسط آرژانتین قهرمان منتهی شد. دور از انتظار است که نتایج این گروه به طوری رقم بخورد که در نهایت ناظر صدرنشینی استرالیایی‌ها نباشیم. استرالیا و ازبکستان در این گروه برای صدرنشینی مبارزه خواهند کرد و سوریه و هند هم کار زیاد سختی برای گرفتن دو جایگاه اول از این دو تیم دارند.
استرالیا بر پایه پیش‌بینی‌ها، پشت سر ایران چهارمین شانس مهم قهرمانی است. آنها یکی از چهار تیم جام می باشند که در ۲۵ رنک بالایی فیفا قرار دارند (همراه با ژاپن، کره جنوبی و ایران). بین این ۴ تیم و دیگر تیم‌ها در رنکینگ فیفا تفاوت چشمگیری وجود دارد چون هیچ تیم آسیایی فرد دیگر در بین ۵۰ تیم برتر نیست.

عربستان سعودی
با سابقه ۶ وجود در فینال و ۳ قهرمانی، عربستان یکی از تیم‌های دلنشین این جام خواهد می بود. آنها قرار است برای اولین قهرمانی خودشان از سال ۱۹۹۶ و اولین فینال خودشان از سال ۲۰۰۷ رقابت کنند. هجوم ستارگان اروپایی به لیگ حرفه‌ای عربستان طی یک سال تازه، به گمان زیادً علتپیشرفت بازیکنان عربستانی شده است، همان بازیکنانی که در جام جهانی ۲۰۲۲، آرژانتین را ناکامی دادند.
سالم الدوساری، ستاره الهلال یکی از بهترین بازیکنان این فصل لیگ حرفه‌ای بوده است و فیراس البریکان هم به گفتن یکی از بهترین گلزنان لیگ داخلی، به جام ملت‌ها می‌آید. عربستان به جستوجو تکرار پیروزی خودش در خاک قطر در سال ۱۹۸۸ خواهد می بود. آنها برای صدرنشینی باید با عمان رقابت کنند و دور از انتظار است تیم‌های قرقیزستان و تایلند بتوانند در این بین اخلالی تشکیل کنند.
اگر اتفاق خاصی رخ ندهد، عربستان را در جمع ۸ تیم برتر خواهیم دید. آنها پنجمین شانس قهرمانی این تورنمنت خواهند می بود.

قطر
تکرار قهرمانی سال ۲۰۱۹ برای میزبان زیاد دشوار خواهد می بود، با این حال نمی‌توانیم قطر را به سادگی از قلم بیندازیم. قطر به گمان زیاد به گفتن صدرنشین از گروه A صعود خواهد کرد. چین تنها تیم این گروه است که احتمالا بتواند برای قطر مشکل تشکیل کند. صعود به مرحله یک هشتم نهایی هم در کل مشکلی برای عنابی‌پوشان نخواهد می بود. قطر به اولین سرزمین تاریخ تبدیل شد که ۳ بار میزبان این رقابت‌ها می‌بشود.
آمار و رقم های زیاد به سود قطری‌ها نیست. از بین ۷ میزبان آخر جام ملت‌های آسیا، تنها استرالیا در سال ۲۰۱۵ توانسته قهرمانی را به خودش تعلق دهد و ۲۰ سال هم از آخرین باری که یک تیم از قهرمانی‌اش دفاع کرده، می‌گذرد. معز علی و اکرم عفیف هر دو در اغاز رسیدن به ۱۰۰ بازی ملی قرار دارند و قطر برای پیروزی، به درخشش این دو بازیکن نیاز دارد. علی در تورنمنت سال ۲۰۱۹ موفق شد ۹ گل به ثمر رساند که رکورد تاریخ این رقابت‌ها محسوب می‌بشود. او در نهایت بهترین بازیکن جام شد و اکرم عفیف هم ۱۰ پاس گل در آن تورنمنت داد.

دیگر مدعیان
به غیر از این ۶ تیم، تنها ۴ تیم دیگر می باشند که بیشتر از ۲ درصد شانس قهرمانی دارند: امارات، ازبکستان، عراق و چین.
عراق به گفتن قهرمان جام ۲۰۰۷ تنها تیمی است که احتمالا بتواند ژاپن را در گروه D به چالش بکشد. عراق مشکل خاصی برای رسیدن به دور حذفی نخواهد داشت و یکی از تیم‌هایی خواهد می بود که زیاد از تیم‌های مدعی دوست ندارند روبه رو آن در مرحله حذفی یک هشتم نهایی قرار بگیرند. فراموش نکنید که عراق در سال ۲۰۱۵ هم وجود در نیمه‌نهایی را توانایی کرد.
امارات در سال ۱۹۹۶ به فینال رسید و انتظار داریم همراه با ایران از گروه C صعود کنند.
چین را ۲ بار در فینال دیده‌ایم که آخرین مورد آن به سال ۲۰۰۴ برمی‌گردد که یقیناً میزبان بودند.
ازبکستان در سال ۲۰۱۱ که همین قطر میزبان می بود، در نیمه‌نهایی هم وجود داشت و این بار باز هم شانس دارد که به جمع ۴ تیم برتر برسد.

زیاد تر بخوانید؛

۲۵۷ ۲۵۱