همه پای‌کار از بین بردن آلودگی هوای اصفهان بمانیم » اصفهانیا

با گذشت ۴ ماه از فصل سرد سال تا این مدت هوای کلان‌شهر اصفهان و برخی از شهرستان‌های استان بر مدار آلودگی می‌چرخد و اصفهانی‌ها زیاد تر روزهای قبل را در هوای ناسالم نفس کشیده‌اند. متأسفانه یا خوشبختانه شهروندان اصفهانی با قضیه آلودگی خو نمی‌گیرند و به آن عادت نمی‌کنند و امروز اگر زاینده‌رودی جاری نیست؛ اما برای هوایی که لااقل باید سالم باشد مطالبه‌گری می‌کنند تا جایی که برخی از مسئولان را به تکاپو برای حل این مشکل واداشته اند. از وجود معاون اجرایی رئیس‌جمهور در قرارگاه آلودگی هوا در هفته‌های پیش در اصفهان تا جلسه روز قبل معاون اول رئیس‌جمهور که استاندار اصفهان هم در آن وجود داشت. در این جلسه که وزرای سرزمین، نفت، جهاد کشاورزی، راه و شهرسازی، نیرو، صنعت، معدن و تجارت و رئیس سازمان هواشناسی سرزمین هم حاضر بودند استاندار اصفهان به شرح آنچه در دو ماه آبان و آذر بر سر مردم اصفهان قبل پرداخت. در این جلسه معاون رئیس‌جمهور، سازمان حفاظت محیط‌زیست را مکلف کرد برنامه‌های اصلاحی دستگاه‌های اجرایی در راستای افت آلودگی هوا را احصاء و به آنها ابلاغ کند تا با زمان‌بندی اشکار در دستور کار دستگاه‌ها قرار گیرد.

 این عمل های استانداری به‌گفتن بیشترین مقام دولتی استان می‌تواند امید به بهبود حالت هوای اصفهان را نوید دهد.
پیگیری‌هایی که هنگامی به گوش پایتخت‌نشینان برسد احتمالا گوش صنایع آلاینده را مقداری بپیچانند و آنها را ناچار به مراعات قوانین هوای پاک کنند. صنایعی که گوششان به سخن حساب مردم و مسئولان اصفهان بدهکار نیست و هم چنان در کوره‌های آلاینده خود می‌دمند و برایشان سود از مرگ‌ومیرهای ناشی از آلودگی هوا مهم‌تر است. صنایعی که متأسفانه آلودگی هوای اصفهان را به شانس و وزش باد هم جهت با آلاینده‌های خود گره می‌زنند و گستاخانه آلایندگی خود را کتمان می‌کنند و حتی به فکر گسترش قسمت‌هایی از صنعت خود می باشند.
 اما این که اکنون این عمل های استانداری و فشارها از پایین و چانه‌زنی‌ها از بالا جواب دهد و به این چند ماه امسال قد بدهد یا نه قضیه‌ای است که باید بعداً نتایج آن را بازدید کرد. اما برخی مسائل در همین کلان‌شهر اصفهان و شهرهای آلوده آن هست که در خود استان می‌توان به آن پرداخت و برایش چاره‌ای اندیشید.
 هنگامی ۷۰ درصد منبع های آلاینده را خودروهای فرسوده و یا دارای نقص فنی می‌دانند جای سوال می‌ماند چرا بعد تا این مدت خودروهای تعداد بسیاری در اصفهان بدون هیچ مانعی در رفت‌وآمد می باشند؟ آیا پلیس نمی‌تواند این خودروها را توقیف کند؟ از نظر دیگر چرا شهرداری اصفهان اصرار به منفعت گیری از اتوبوس‌های فرسوده در ناوگان حمل‌ونقل عمومی خود دارد؟ مدیران شهری که امروز یک سوزن به صنایع می‌زنند که چرا هوا را آلوده می‌کنند؛ اما عوارض آلایندگی پرداخت نمی‌کنند یک جوالدوز هم باید به خودشان بزنند. اتوبوس‌هایی که قرار است راهی برای رهایی از چالش آلودگی هوای کلان‌شهر اصفهان باشد امروز خود به دردی مزمن برای آن تبدیل شده‌اند. اتوبوس‌هایی که در تابستان کولرشان کار نمی‌کند و در زمستان گرمایی ندارند و اکنون دودشان هم مردم را خفه می‌کند.
اکنون که سرفاصله اتوبوس‌ها در برخی از خطوط به یک ربع تا نیم ساعت هم رسیده بهتر نیست برای افت چنددقیقه‌ای دستاویز اتوبوس‌های فرسوده نشویم؟ به قول یکی از مسئولان استان امروز حتی مردم حاضرند برق نباشد؛ اما هوا برای نفس‌کشیدن داشته باشند. این مردم حتماً حاضرند چند دقیقه زیاد تر در ایستگاه اتوبوس معطل باشند تا یک اتوبوس دودکشان به ایستگاه برسد و اگر تا آخر مسیر بکشد و موتورش داغ نکند و چرخش بچرخد آنها را به مقصد رساند.
اما احتمالا موضوعی که چندین دفعه توسط رسانه‌ها و برخی نمایندگان بر آن پافشاری شده اما تا این مدت نادیده گرفته می‌بشود منفعت گیری از فناوری روز برای از بین بردن آلودگی است. فناوری‌هایی که امروز در برخی کشورها و حتی توسط برخی دستگاه‌ها و صنایع داخلی منفعت گیری می‌بشود؛ اما در اصفهان کمتر به آن پرداخته می‌بشود.
فناوری‌هایی همانند منفعت گیری از نانو فیلترهای هوشمند، سامانه‌های آبسوز، کیت های هیبریدی و اتومایزرهای پیشرفته جمع‌آوری گازهای سمی چه در خودروها و چه در صنایع با هزینه‌هایی به‌مراتب پایین‌تر از هزینه‌هایی که آلودگی بر روی دست اقتصاد استان می‌گذارد می‌تواند علتکاهش سطح آلاینده‌ها در کلان‌شهر اصفهان و شهرهای آلوده آن بشود.
هنگامی بخشی از خودروهای دستگاه‌های دولتی و پلیس در پایتخت به سامانه‌های آبسوز تجهیزشدند و سطح آلایندگی‌شان به صفر رسیده و امتحان خودشان را بعد داده‌اند و در روبه رو هزینه‌های امروز یک ماشین قیمتی ندارند و توسط دانش‌بنیان‌های داخلی هم طراحی و ساخته شده‌اند چرا نباید مورداستفاده فراگیر قرار بگیرند. احتمالا منفعت گیری از این سامانه‌ها بتواند دور باطل تشکیل برق توسط صنایعی که امروز هوا را آلوده می‌کنند تا فردا با تولیدشان خودروهای برقی حرکت کنند را از گردونه حذف کند و باری بر ناترازی برق اضافه نکند.
اما در آخر هم باید به این قضیه اشاره کنیم که شهروندان هم مسئولیتی دارند که باید بیش‌ازپیش به آن دقت کنند. منفعت گیری‌نکردن از خودروی تک‌سرنشین و افت ترددها و عدم حرکت با خودروهای فاقد معاینه فنی جزو مسئولیت‌های هر شهروندی است که باید برای سالم ماندن هوای شهری که در آن زندگی می‌کنند به آنها دقت کنند. شهروندی که دلش به حال خود و خانواده و همشهریانش نسوزد نباید انتظار داشته باشد صنایع از سودشان به‌خاطر حیات آنها بگذرند و وقتی مطالبه‌شان شنیده می‌بشود که خود به آنچه برعهده‌شان بوده عمل کرده باشند و مابقی آنچه باید توسط مسئولان شهری و استانی انجام بشود را از آنها بخواهند.