چه فردی قرار است برای معین در ایران کنسرت بگذارد؟ » اصفهانیا

اصلا مهم نبوده است که دولت عدل گستر به جای آن چهل و پنج هزار تومان چند درصد به قیمت های انرژی افزوده می بود،حتی این هم مهم نبوده است که چهل و پنج هزار تومان در آن روزگار قیمت چهل و پنج عدد نان سنگک می شد،فقط مهم این می بود که دولت برای نخستین بار دارد به مردم پول می دهد.کاری که هیچ دولتی تا آن روزگار انجام نداده می بود.هرچه دولت ها ناتوان تر باشند به این امور نمایشی محتاج ترند.فی المثل اکنون که مهاجرت از ایران به شکل فاجعه آمیزی دارد افزایش اشکار می کند و روزنامه رسالت از انگیزه مهاجرت در دانش آموزان دبستانی گزارش می دهد باید نمایشی ترتیب داد تا به دیگران بگویند نه تنها مهاجرتی در کار نیست بلکه خیل عظیمی از هم وطنانمان سودای برگشت به ایران را در سر دارند.گواهی می خواهید؟چه گواهی بالاتر از این که خواننده محبوب تعداد بسیاری از ایرانیان جناب نصرالله معین که به معین معروف است قرار است به ایران برگردد و نه تنها قرار است برگردد بلکه امکان پذیر شرایط کنسرت گذاشتن برای ایشان نیز فراهم بشود.

این که اصلا چه فردی نخستین بار این چنین موضوعی را مطرح کرده اصلا مهم نیست.این که معین واقعا می خواهد برگردد و یا این که این سخن ساخته و پرداخته خبرنگاران همسو با دولت است بازهم مهم نیست.مهم این است که دولت فعلا به این پروپاگاندا به شدت محتاج است.پیشاپیش هم همه می دانند که نه معین برمی گردد و نه اگر هم برگردد امکان اجرای برنامه خواهد داشت،اما با این حال دولت به این سخن ها نیاز دارد.و مگر خدا بیامرز حبیب توانست در مملکت خودش برنامه اجرا کند؟نه! اما همین نوشته آمدن آن خدا بیامرز و مصاحبه های گاه و بی گاهش و دیده شدنش در برخی از برنامه های رسمی و غیر رسمی علتشد تا مدتی سرِ خلایق گرم باشد.بعدها هم می بشود او گفت ما که آوردیمش اما نگذاشتند.الحمدلله آن قدر نیروی خودسر و بی سر و باسر در این مملکت وجود دارد که هرچیزی را می توان به گردن آن ها انداخت و از خود از بین بردن مسئولیت نمود.مهم این است که فعلا دولت انقلابی بیشتر از هر زمان فرد دیگر نیاز دارد تا برای چندصباحی هم که شده سرپوش بگذارد بر اوضاع وخیم وضع حاضر.من و شما می دانیم تعداد بسیاری از هنرمندان در همین آب و خاک برای گرفتن مجوز انتشار کردن کتاب و برپایی کنسرت و ساخت فیلم و اجرای تئاتر به هزار جور مصیبت می افتند اما دستگاه تبلیغاتی از برگشت معین و گمان اجرای کنسرت او خبر می دهد.حتی یک لحظه هم در خیال فکر کنید این چنین اتفاقی رخ دهد آن زمان اصلا فردی جرئت دارد بگوید این دولت برای هنرمندان مانع تراشی می کند؟توصیف العیش نصف العیش.فعلا آن قدر اوضاع وخیم است که می توان به همین فکر و خیال ها هم دلخوش می بود تا چند صباح دیگر هم خدا بزرگ است.نمایشی دیگر و روز از نو و روزی از نو.

اوضاع سینماها و نحوه اکران و حالت فروش فیلم ها فاجعه آمیز است اما دولت تلاش می کند با استناد به فروش بالای چند فیلم به شدت نازل و فاقد هرگونه ارزشی بگوید در هیچ روزگاری سینماها تا به این اندازه رونق نداشته اند.در ظاهر هم راست می گویند اما همه آنچه را که باید بگویند نمی گویند.فکر نکنید اوضاع فقط در عرصه فرهنگ از این قرار است.در ورزش هم اوضاع همین است.در اقتصاد و سیاست و مسائل اجتماعی هم.اصرار بر ساخت یک ورزشگاه بزرگ فقط و فقط سرپوشی است برای ناکارآمدی در نگه داری و حراست از ورزشگاه های حاضر.چرا فردی به همین ورزشگاه آزادی که هر روز یک جایش خراب می بشود و حیثیت ورزش سرزمین را بر باد می دهد توجهی نمی کند؟چرا از ورزشگاه امام رضا(ع)به درستی منفعت گیری نمی بشود؟ورزشکاران ملی ما در کشتی و دو و میدانی و دیگر رشته ها باید به دستفروشی روی بیاورند اما برای نمایش و پُز دادن، به فوتبالیست های همیشه بازنده حواله واردات خودروهای میلیاردی داده می بشود.آن هم در دولت محرومان؟بله.دولت هرچه ناکارآمدتر نمایش کارآمدی اش زیاد تر.هرکدام از شما می توانید یکی دوجین از این مثال ها بیاورید در اثبات آنچه حرف های شد.فکر می کنید دولتمردان محترم این چیزها را نمی دانند؟به گمان زیاد بهتر از من و شما می دانند اما چه می توانند کرد؟

زان پیش که دست و پا فروبندد مرگ

آخر کم از آن که دست و پایی بزنی؟