اگر درویش می‌او گفت می‌خواهم پرسپولیس را بدبخت کنم، قابل‌قبول‌تر می بود! » اصفهانیا

عرفان حاج بابایی: روزهای حساس جام ملت ها از راه رسیده و ایران هم باید به زودی بخت خود را در این مرحله روبه رو سوریه جنگنده بیازماید. به مناسبت اغاز مرحله حذفی جام ملت ها، در او گفت و گو با بهروز رهبری فرد دفاع کننده اسبق پرسپولیس و تیم ملی فوتبال، به بازدید کارکرد ایران و دیگر مدعیان در دور گروهی و یقیناً مسیری که در دور حذفی در پیش دارند پرداخته ایم. مسیری سخت و غیرقابل پیشبینی که درنهایت اشکار نیست کدام تیم را به جام نقره ای قهرمانی رساند. او گفت و گو با رهبری فرد اما درنهایت به حالت این روزهای پرسپولیس هم رسید و او بی تعارف نظرات خود را درمورد مدیرعامل و سرمربی تازه قرمزها فرمود.

گفتگوی دفاع کننده اسبق پرسپولیس با خبرآنلاین را در ادامه می‌خوانید:

*از تیم ملی اغاز کنیم و سه بردی که در دور مقدماتی به دست آورد. روی کاغذ حالت مطلوب است اما به همان مقدار، تردیدهایی هم وجود دارد چرا که نقص های پررنگی هم به چشم می آمد. برسی شما از سه بازی دور گروهی تیم ملی چیست؟

-دور مقدماتی جام ملت ها نمی تواند ملاک برسی ما باشد چرا که با وجود ۲۴ تیم، کیفیت بازی ها دستکم در دور گروهی چندان بالا نبوده است. تیم های درجه ۳ آسیا سطح کیفی بازی ها را پایین آورند و نمی توان بازی روبه رو آن ها را ملاک قرار داد. به نظر در مرحله های حذفی که بازی ها سخت تر می بشود و حریف ها کیفیت شان بالاتر می رود، می توان او گفت کدام تیم خوب است و کدام تیم، نه. ایران هم در گروه راحتی قرار است و خوشبختانه به گفتن تیم اول صعود کرد.

*جدالی که با سوریه هکتور کوپر در مرحله یک هشتم نهایی پیش رو داریم را چطور می بینید؟

-اکنون بزرگترین نادرست ما این است که از الان داریم خودمان را روبه رو ژاپن می بینیم. ما نباید سوریه را دستکم بگیریم. انگیزه سوریه همیشه روبه رو ایران بالا بوده و جدای از این او گفت و گو، در فاز دفاعی قوی و منظم می باشند و در دور گروهی فقط یک گل خورده است. این که ایران از الان خود را برنده بداند، درست نیست. اتفاقا در این چنین بازی هایی است که کار گره می خورد و به یک دفعه تیم قوی تر نتیجه را واگذار می کند. اکنون اصلا نباید به ژاپن و کره جنوبی و عربستان فکر کرد. اگر سوریه را بردیم، آنگاه درمورد حریف مرحله سپس سخن بگویید کنیم.

*نباید فراموش کرد که بازی ژاپن روبه رو بحرین هم اصلا آسان نخواهد می بود و چه بسا در آن بازی هم اتفاقات غیرمنتظره ای رخ بدهد؟

-بله همینطور است. بحرین در دور گروهی تیم خوبی نشان داد و در همه پست ها توانایی بالایی دارد و هر اتفاقی امکان پذیر بیفتد. بحرین یکی از آن تیم هایی است که به نسبت سالیان قبل پیشرفت کرده. همانند اتفاقی که برای مثال برای اردن هم افتاده است. این تیم ها می توانند به لقمه های گلوگیری برای تیم های بزرگ قاره آسیا تبدیل شوند. حتی مالزی هم جلوی کره جنوبی همه را غافلگیر کرد. من بر خلاف برخی از دوستان، به تبانی بودن آن بازی باور ندارم چرا که کره می توانست با تیم دومش بازی کند اما این کار را نکرد.

*برای ما از تفاوت استراتژی تیم ها در بازی های دور حذفی در قیاس با بازی های مرحله گروهی بگویید. در در بازی های حذفی دیگر جایی برای نادرست کردن و جبران کردن نیست.

-بازی های حذفی بازی هایی کاملا غیرقابل پیشبینی است. چه بسا تیم هایی که چندان هم قوی نیستند، با یک گل از حریف پیش می افتند و با بستن بازی، از همان یک گل محافظت می کنند و برنده می شوند. دیگر فرصتی هم برای جبران در بازی های بعدی نیست. حکایت بازی ایران با سوریه هم همینطور است. من نگرانی ام از این است که همه فکر و ذکر تیم ما ژاپن باشد و بازی با سوریه را از دست بدهیم.

*دیگر مدعیان جام نظیر ژاپن، عربستان، کره جنوبی، استرالیا و قطر را چطور دیده اید؟ هر کدام از این تیم ها هم علی رغم این که به دور حذفی رسیده اند، ضعف هایی داشته اند. فکر می کنید چه تیم هایی به مرحله های پایانی جمع برسند؟

-من از قطر و عربستان انتظار بیشتری داشتم. در کنار دیگر اسم های فوق، من ازبکستان و عراق را هم پسندیدم و آن ها هم تیم های خوبی بودند. کره جنوبی و استرالیا هم به نسبت به دوره قبل، چندان پیشرفتی نداشته اند اما آنقدر قوی می باشند که بتوانند خود را بالا بکشند. ژاپن اما تیمی است که به نسبت سایرین، فوتبال متغیری به نمایش می گذارد. آن ها یک سر و گردن از بقیه بالاتر می باشند و با منفعت گیری از همه مساحت زمین برای پیاده سازی تاکتیک هایشان و پرس از جلو، حریفان را اذیت می کنند.

*به گفتن سوال آخر، بحثی غیر از جام ملت ها را می خواهم نقل کنم و آن هم مربوط به سرمربی تازه پرسپولیس است. دیروز آقای اوسمار به گفتن جانشین یحیی گل محمدی انتخاب شد. تحلیل شما از این انتخاب چیست؟ عده ای بر این باورند که اوسمار همان راه یحیی را خواهد رفت و عملا تغییری اتفاق نیفتاده اما عده ای می گویند او نسبت به تیم شناخت دارد و بهترین گزینه در این مقطع می بود.

-آقای درویش اگر می او گفت من می خواهم پرسپولیس را بدبخت کنم و نمی خواهم این تیم قهرمان بشود، برای من قابل قبول تر می بود. برای چه این مدیران با اسم های بزرگ بازی کردند؟ همان موقع که سخن بگویید از برانکو شد، من گفتم که همه این ها نمایش است و آخر هم یا به یک گزینه داخلی می رسیم یا به همین دستیار آقای گل محمدی. ضمن این که چه تضمینی وجود داشت که در برگشت برانکو، او می توانست مجدد نتایج خوبی بگیرد؟ آقای درویش هم درنهایت سخن ما را زمین نزد! تدارکات تیم و پزشک تیم هم سال ها با این تیم بوده اند. بعد همه می توانند سرمربی شوند؟ فردی که به گفتن پشتیبانی آقای گل محمدی فعالیت می کرده و از برزیل به ایران آمده، آیا صلاحیت سرمربی شدن دارد؟ بله، آقای مورینیو هم از دستیاری و مترجمی اغاز کرده اما دستیار و مترجم چه افرادی بوده؟ خود آقای گل محمدی تفکراتش در پرسپولیس به تنگنا خورده می بود، اکنون دستیار ایشان چه کمکی می خواهد به تیم کند؟ اگر قرار می بود همان تفکرات ادامه اشکار کند، خود یحیی چرا کنار رفت؟ همه این ها به این بر می گردد که آقای درویش می خواهد همه کاره باشد. این بازیکنان جدیدی که پرسپولیس گرفته را چه فردی برگزیده است؟ عبدالکریم حسن حتی در لیگ خود قطر هم جا ندارد اما اکنون به پرسپولیس آمده. مگر می بشود مرد سال آسیا در لیگ قطر جا نداشته باشد؟ بعد یک ایرادی این وسط وجود دارد. در رابطه آقای آل کثیر هم او گفت و گو همین است. چرا در سپاهان بازی نکرد؟ آیا در ایران هیچ مهاجم فرد دیگر نبوده است که پرسپولیس ناچار بشود مجدد آل کثیر را برگرداند؟ مدیران پرسپولیس فقط با افکار عمومی بازی کردند.

۲۵۴ ۲۵۱