بخوان به نام پروردگارت » اصفهانیا

در شهر مکّه، کوهی وجود دارد که نام آن نور است. در بالای این کوه، غاری کوچک قرار دارد که قسمتی از آن را نور خورشید روشن می‌کند و تکه‌های دیگرش، تاریک است. غار حرا؛ خلوتگاه محمد با معبود است سال‌ها قبل از آن رخداد بزرگ؛ مردم مکه بارهاوبارها دیده‌اند که محمد پسر عبدالله شب‌های خود را در این غار می‌گذراند. شب بیست و هفتم رجب، ۱۳ سال پیش از هجرت؛ صدایی محمد را امر به خواندن می‌کند. بخوان به نام پروردگارت. بخوان، بخوان به نام پروردگارت که آفرید. همان که انسان را از خون بسته‌ای خلق کرد و او هم نوا با پیک حق سوگند یادکرد بر یگانگی هستی بخشی بی‌همتا. او از کوه نورپایین آمد درحالی‌که عظمت خداوند او را مدهوش خود کرده می بود. به این فکر می‌کرد که احتمالا، قریشیان او را تکذیب کنند و او را به دیوانگی نسبت دهند، درحالی‌که او با هوش‌ترین مردم و گرامی‌ترین آنان می بود؛ به این علت، خداوند اراده کرد که قلبش را مملوّ از شجاعت نماید و به او فراخی دل عنایت فرماید.

محمد به بین قومش آمد او مبعوث شده می بود به برانگیختن خردهایی که در تابوت خرافه‌گرایی، هوس‌پرستی و جهل پیشگی دفن شده بودند. رسولی شد برای مرگ قساوت‌ها و شرارت‌ها و رقم زد مرگ جهل و شرک و پرستش‌های ناروا را. پیامبر مبعوث شد تا پایانی باشد بر رسم خشونت‌بار زنده‌به‌گور کردن دختران؛ او آینه حق شد تا فارغ از جنسیت بشریت از بند خشونت و اسارت رهایی یابد و بت‌های فریب‌دهنده مردم ویران بشود. پیامبر مبعوث شد تا نوری بشود از امید بر دل رنجیده مردمی که روزهای سیاه و تباهی را طی می‌کردند. مبعث، روز صلح، روز زندگی، هم‌زیستی مسالمت‌آمیز بین پیروان همه ادیان و ابنای بشر از هر دین و آیینی است. عید مبعث سرفصل مهمی در تاریخ و تغیرات تاریخ ایفا کرده است، چرا که آخرین فرستاده خداوند همراه با کامل‌ترین دین با برآورده‌کردن نیازهای فکری معنوی و سیاسی به رسالت مبعوث شد و عید مبعث از ایام‌الله محسوب می‌بشود.