روزنامه هفت صبح نوشت: از چندی پیش کاربران پلتفرمها (همانند فیلیمو، نماوا، فیلمنت و تماشاخونه) با اتفاقی تازه روبه رو شدند و آن پخش آگهی بازرگانی است. ابتدای فیلم، سریال و برنامهها چند تبلیغ دیده میشود و در میانه پخش هم این اتفاق بعضی اوقات تکرار میشود. در نگاه اول مخاطب یاد تلویزیون میافتد که پیش از این و در میانه محصولات خود به کرات آگهی بازرگانی میگنجاند. آیا پلتفرمها هم همانند تلویزیون جستوجو درآمد زیاد تر می باشند؟ هفت صبح برای دست یافتن به جواب، ماجرا را پیگیری کرده است که مشخص می کند تصمیم پلتفرمها اتفاقا بهسود خود کاربران است. این گزارش را بخوانید.
مورد اول| آگهی از کجا آمد؟
در دهه هفتاد، مخاطبان تلویزیون به یکباره ناظر پخش تبلیغات وسط سریالها بودند. پیشتر، آگهیها فقط اول هر سریال روی آنتن میرفت و این ماجرا برای برخی تازگی داشت و برخی نه. مطلعان، از طریق شبکههای ماهوارهای زبان با این شیوه آشنا بودند؛ هر چند این کانالها هم چنان تبلیغاتی طویل و متعدد دارند. اکنون و در شبکه نمایش خانگی این اتفاق نسبتا نو، کاربران را با یک سوال مهم روبه رو کرده است که علت چیست؟ مگر شبکه خانگی با تلویزیون نباید متفاوت باشد؟ هنگامی کاربر، برای حق اشتراک و مصرف اینترنت هزینه پرداخت میکند، چرا باید با آگهی بازرگانی زمان تماشای محصولات پلتفرمها روبه رو باشد؟
مورد دوم | آگهی چرا آمد؟
طی بازدید هفت صبح یک جواب مختصر اما مهم درمورد چرایی پخش آگهی بازرگانی توسط پلتفرمها بهدست آمد؛ هزینه تشکیل محصولات گوناگون (سریال و برنامه) نسبت به قبل افزایشی دیدنی داشته است. (این را همه میدانیم چون در این جامعه زندگی میکنیم!) پلتفرمها برای ادامه حیات منطقی خود بعد از افزایش هزینه تشکیل، دو راه چاره اینده دارند: گزینه اول بالا بردن هزینه اشتراک است که دستکم باید مبلغ جاری آن سه برابر شود.
این اتفاق چند زمان پیش رقم خورد که صدای اعتراضها بلند شد. مطابق اظهار، افزایش هزینه اشتراک، به اندازهای نبوده است که بتواند دخلوخرج پلتفرمها را یکسان کند. گزینه دوم عدم افزایش هزینه اشتراک است که بهجای آن تبلیغات، ابتدا و وسط محصولات پخش میشود. راستش ابتدا بنا داشتیم روی پرسشی که در بالا نقل شد، مانور دهیم: «هنگامی کاربر، برای حق اشتراک و مصرف اینترنت هزینه پرداخت میکند، چرا باید با آگهی بازرگانی زمان تماشای محصولات پلتفرمها روبه رو باشد؟» با شنیدن جواب اما قانع شدیم؛ چرا که اکنون بهجای آنکه هزینه اشتراک چند برابری از جیب مبارک پرداخت کنیم، مقداری زیاد تر زمان میگذاریم و آگهیها را هم میبینیم! خدا را شکر که مجموع زمان این آگهیها فقط چند دقیقه است.
مورد سوم| آیا همانند تلویزیون است؟
با این همه دلواپس هستیم که نکند مدل پخش آگهی در پلتفرمها همانند تلویزیون شود. خبر دارید که پیش از برنامهها و سریالهای تلویزیونی، دستکم پنج دقیقه تبلیغات پخش میشود. این زمان موقع فوتبالهای حساس به سه برابر نیز میرسد. تازه بین محصولات تلویزیونی هم سهم آگهیها طویل و حوصله سر بر است. قصه فقط همین نیست و در زمان پخش فیلم، سریال، فوتبال و برنامه، آگهیها به شکل زیرنویس روبه رو چشم مخاطب رژه میروال.
نگرانیم که پلتفرمها به این روز بیفتند که امیدواریم این چنین نشود. یک قضیه دیگر را هم از یاد نبریم و این که بودجه تلویزیون چندین برابر پلتفرمها است که قسمت عمده آن از محل بودجه عمومی تامین میشود. بعد رایگان بودن تلویزیون نباید منتی بر سر مردم باشد! تازه زیاد از برنامههای تلویزیون حمایتکننده مالی قوی دارند؛ از جمله «پانتولیگ»، «حسینیه معلی»، «شکوفا»، «فوتبال برتر»، «گزارش ورزشی» و اختصاصیبرنامههای گوناگون همچون یلدا ، عید و…
مورد چهارم| بعد اسپانسر چی؟
احتمالا در طول خواندن این گزارش، سوال فرد دیگر گوشه ذهنتان حک شده باشد که باوجود پخش آگهی در ابتدا و وسط محصولات پلتفرمها، بعد چرا حامیان مالی هم می باشند؟ این تصمیم نیز در راستای بالا نرفتن هزینه اشتراک بوده است. اکنون این که بعضی اوقات آگهیهایی که در قالب بیلبورد در سریالهای خانگی میبینیم، بد یا خوب جانمایی شده، بحثی دیگر است. طبعا پلتفرمها باید در این عرصه به ایدههای دلنشینتر برسند؛ چراکه قبل از مخاطب، خود محصول آنها متضرر میشود. این مسئله مهم برای رئالیتیشوها و گیمشوهای خانگی هم صدق میکند… خلاصه این که پلتفرمها چارهای جز اتخاذ شیوه جاری ندارند و تصمیم مذکور با مقصد حمایتاز کاربران خود در قالب عدم افزایش حق اشتراک بوده است.