سر و صدای جریان هنری از بیرون بلند است، اما تاثیرش محدود » اصفهانیا

ماهرخ عباسپور: نمایشگاه تجسمی با گفتن ۱۸*۲۴ با نمایش هزار و ۲۰۰ تاثییر با محوریت نوروز در حال برگزاری است و عطا مهراد، از مدیران برگزار کننده آن به حساب می اید به بهانه همین ماجرا به او مباحثه با این هنرمند پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.

عطا مهراد را با کارهای سینمایی‌اش زیاد تر برای می‌آوریم چه اتفاقی افتاد که از سینما به سمت هنرهای تجسمی حرکت کردید؟

من فکر می‌کنم درست است که سینماگر شدم اما اگر در یک شرایط دیگر بودم، احتمالا نقاش می‌شدم با همه این تفاسیر برتری همیشه برای من انجام فعالیت هنری می بود، یقیناً اکنون من به گفتن یک هنرمند سینماگر به شمار می‌آیم اما در سال ۱۳۹۷ یک فرصتی به نام برای من پیش آمد که فکر کردم احتمالا بتوانم در نقش مدیریتی با فضای هنرهای تجسمی گره بخورم.

آرت یونیتی در واقع یک کسب‌وکار خانوادگی است و اعضای هیئت مدیره همه اعضای یک خانواده می باشند. ایده این ار با نظر اولیه دکتر ترقی که دایی من می باشند اغاز شد و نظر داد که یک فضای این ‌این چنین راه اندازی کنیم و خودشان هم از همان زمان حمایتمالی پروژه را اغاز کردند.

هسته مهم که مدیر عامل و بنیانگذار مجموعه یعنی سارا مدقالچی هم از بستگان ما است و الان که پنج سال از اغاز این توانایی می‌گذرد، باید بگویم در این زمان این نگاه تجسمی روی کارهای سینمایی من حد بالایی تاثییر گذاشت. هنر این امکان را به ما اراعه داد تا صدای آن طبقه از هنرمندانی شویم که صدا نداشتند.

این مجموعه می‌تواند پاسخگوی نیاز هنری قشر متوسط باشد؟

در دهه‌های تازه جامعه متوسط ایران رشد چشمگیری داشته است این طبقه نیازهای خاص خود را دارد و بخشی از این نیازها نیاز فرهنگی می باشند، نیاز فرهنگی طبقه متوسط ایرانی عمدتا با تئاتر، سینما و ادبیات جواب داده خواهد شد و جهان تجسمی ایران، چندان جواب ملموسی برای نیازهای طبقه متوسط ندارد و عمدتا پاسخگوی طبقه مرفه جامعه در این حوزه بوده است. یک جامعه هنری در ایران شکل گرفته که جمعیتش قابل قیاس با دهه‌های اسبق نیست و این اتفاق به این خاطر است که خانواده‌ها زمان‌های بیشتری را به فرزندانشان و برای طی کردن مسیر هنرمند شدن تعلق خواهند داد، دانشگاه‌ها زیاد تر به این حوزه دقت کردند و همین ماجرا جهت شده تا ما با جمعیت بزرگ‌تری از جامعه هنرمندان در ربط باشیم.

ما فکر می‌کردیم که این نیاز توسط یک تامین‌کننده می‌تواند جواب داده شود ولی به یک تسهیل‌گری در این بین نیاز است که از هنر تجسمی سخن بگویید کند و بگوید چرا جستوجو کردن هنرمند معاصر حائز اهمیت است، از طرفی به هنرمند پلتفرم دهد تا بتواند خودش را برای آن طبقه پرزنت کند. مجموعه ما همان بستری است که این موارد را به یکدیگر وصل می‌کند و این ایده مرکزی شکل‌گیری این مجموعه شده است.

مجموعه ما در حال تلاش است تا زمان‌هایی بسازد و این زمان‌ها بتواند ضامن بقای مجموعه و مسئولیتی که برای خودش تعریف کرده و فرصتی که برای آن هنرمندان تشکیل شده شود. باید دو او گفت و گو کمیت و کیفیت را بازدید کنیم، شما به گفتن فعال حوزه هنری می‌دانید که سر و صدای جریان هنری از بیرون بلند است، اما تاثیراتشان محدود است، یعنی هیچ تئاتر، فیلم، نمایشگاه و کنسرتی ظرفیت این که یک نقش انقلابی در جامعه را ایفا کنند ندارند، بعضی اوقات اوقات این برچسب‌ها برای برداشت‌های غیر فرهنگی به آن زده می‌شود، اما هنر دایره تاثیرگذاری محدودی دارد اما کیفیت این تاثییر گذاری متفاوت است و زیر ساخت اجتماعی می‌خواهد. یک شهروند باید آموزش ببیند تا با این ظرفیت‌ها آشنا شود به همین علت هم می‌گویم دایره تاثیرگذاری هنر محدود است.

با دقت دیدگاه‌هایی که این مجموعه داشته تا کنون توانسته اثری در فضای هنری داشته باشد؟

دو شاخص برای این ماجرا وجود دارد، اگر بخواهیم بگوییم موثر بوده است یا موثر نبوده است، باید بگوییم بله، موثر بوده و یک بازیگر جدی در بازار تجسمی ایران است، اما اگر بخواهیم بدانیم این تاثیرات بنیادی است ؟ باید بگویم خیر، موضعی و حوزه ‌است.

از آنجایی که این مجموعه سپس از اختراع NFT راه اندازی شد، چه مقدار رویکردهای شما به این ایده نزدیک می بود؟

هرچند که تشکیل NFT مبتنی بر بیت کوین در سال‌های ۲۰۱۲-۲۰۱۳ ساخته شد، اما وقتی که این فضا در حوزه تجسمی ترند شد و جایگاه خودش را در بین مخاطبان اشکار کرد، بیشتر از دو سال از اغاز فعالیت مجموعه ما می‌گذشت. NFT از ابتدا نیامده می بود که به پلتفرم‌ها پشتیبانی کند بلکه هدفش ربط مستقیم هنرمندان با مخاطبان و حذف واسطه می بود و ما به گفتن یک پلتفرم کار واسطه‌گریی انجام می‌دادیم به این علت با نگاهی تند باید او گفت نه تنها رویکردهایمان یکی نبوده است بلکه می‌توانست تبدیل حذف ما شود.بنابر این ما نمی‌توانستیم نقش چندانی ایفا کنیم مگر آنکه سرویس NFT اراعه کنیم که بیزنسس پلن ما این چنین چیزی نبوده است.

یک موضوعی که درمورد NFT وجود دارد این است که آنقدری که پر سر و صدا در جامعه هنری حاضر شد، موفق نشد خدمت خاصی را به هنرمندان اراعه دهد در واقع همان اتفاقی که در فضای عادی رخ می‌دهد، در آن‌جا نیز باز تشکیل شد، درواقع یک عده هنرمند می باشند که می‌توانند با قیمت زیاد همه آثارشان را به فروش برسانند و یک عده هنرمند هم می باشند که هیچ چیز نمی توانند بفروشند، برای همین آن فضا بازتولید همان نظام اندوخته‌دار حاکم در جهان می بود. با بازدید این جزییات می‌توان او گفت مجموعه برای همان دسته از هنرمندانی طراحی شده که نمی توانند محصولشان را بفروشند.

۲۴۵۲۴۵