برای تشکیل بدبینی و نفرت به شهید مطهری راهی جز این به ذهن نمی‏‌رسد! » اصفهانیا

به گزارش اتفاقات ایران و به نقل از خبرآنلاین، محمد مطهری، فرزند شهید مرتضی مطهری، در یادداشتی در کانال تلگرامی اش نسبت به بخشی از حکم شروین حاجی‌پور، خواننده، نوشت:

یک قاضی محترم، شروین حاجی‌پور خواننده ترانه «برای…» با ده‌ها میلیون بازدید را به خواندن و تلخیص کتاب «نظام حقوق زن در اسلام» تاثییر استاد مطهری محکوم کرده است. دیگر مجازات‏ها چیست؟ سه سال و هشت ماه حبس و دو سال ممنوع الخروجی! برای آنکه مطمعن حاصل شود که فرد محکوم و به جستوجو او طرفدارانش به راه راست هدایت می‏شوند، «خلاصه کتاب» باید به طور دست‏نویس بوده و حاصل کار در فضای مجازی انتشار شود. نوشته این یادداشت تنها این قسمت از حکم است.

اگر فردی بخواهد یک شبه در ذهن و دل لااقل صدها هزار جوان ایرانی، نسبت به شهید مطهری بدبینی و حتی نفرت تشکیل کند، راهی جز این به ذهن نمی‏رسد. ( یقیناً قطعاً این چنین حکمی از روی عدم دقت و نه تصمیم و غرض صادر شده است).

همان‏طور که نمی‏توان آن دسته از جوانانی را که به هر علت علاقه‏ای به امام(ره) ندارند با غل و زنجیر به جماران و مرقد امام برد و انتظار داشت مهری نسبت به امام در دل آنان پدید آید، با مجازات کتاب‏خوانی اسلامی هم نمی‏توان اندک تأثیر مثبتی در نگاه فردی تشکیل کرد.

آن شهید درمورد جوانان این چنین باور داشت که «اگر ما به قدر کافی آب زلال و گوارا اراعه کرده بودیم، به سراغ آبهای آلوده نمی‏رفتند» (نهضت‏های اسلامی، ص۹۳). انگارً قاضی محترم بر خلاف ایشان معتقد است که آب زلال اندیشه اسلامی را نباید فقط فراهم کرد تا جوان به سراغش بیاید، بلکه آب زلال فراهم شده را باید در حلق او فرو کرد و این فرو کردن هم باید در ملأ عام صورت گیرد و لذا باید در متن حکم قضایی بیاید و خلاصه کتاب به نام فرد محکوم در فضای مجازی انتشار شود.

اقلیت کینه‌توز و مغرض به کنار، اکثریت طرفداران «زن، زندگی، آزادی» اگر بنا باشد تحت تاثییر متفکران اسلامی قرار گیرند، بدون شک در این بین استاد مطهری جایگاه اختصاصی‏ای دارد.

این جایگاه، نه تنها به علت گفتن روان و مستدل، صرف چندین سال از عمر در مسائل مربوط به حقوق زن و مهمتر از همه وفور عنصر کمیاب انصاف در قضاوت در آثار او (از جمله نسبت به غرب) است، بلکه فهمیدن تنها هشتاد روز از دوران جمهوری اسلامی و نیز مخالفت او با قبول پست اجرایی توسط روحانیون از همان ابتدا، علتشده است که آن شهید چهره‏ای حکومتی – که طرفداران شعار مذکور سخت بدان حساسند – به شمار نیاید.

آشنایان با آثار شهید مطهری می‏دانند که بین اندیشه و مرام استاد در برخورد با منتقدان و افکار ناموافق، با آنچه امروز کم و بیش دیده می‌شود فرسنگ‌ها فاصله است.

گمان می‏دهم قاضی محترم اساساً این کتاب را نخوانده است و الا با نوع نگرشی که در این حکم نهفته است، فرازهایی – همانند عبارت زیر درمورد حقوق بشر در همین کتاب را – زیان اور تشخیص می‌داد و در پی کتاب فرد دیگر می‏رفت. ایشان می‏نویسد:

«در دنیای غرب، از قرن هفدهم به سپس، پا به پای نهضت‌های علمی و فلسفی، نهضتی در عرصه مسائل اجتماعی و به نام «حقوق بشر» صورت گرفت. نویسندگان و متفکران قرن هفدهم و هجدهم افکار خویش را درمورد حقوق طبیعی و فطری و غیرقابل سلب بشر با پشتکار قابل تحسینی در بین مردم پخش کردند. ژان ژاک روسو و ولتر و منتسکیو از این گروه نویسندگان و متفکرانند. این گروه حق عظیمی بر جامعه بشریت دارند» (نظام حقوق زن در اسلام، ص۱۲). روشن است که این تمجید را باید در کنار نقدهای متعدد ایشان به اندیشه غربی و از جمله نگاه آن به حقوق بشر دید.

مناسب است برای جلوگیری از تکرار این نوع احکام، ریاست محترم قوه قضاییه قضات را ملزم به خواندن کتاب «آینده انقلاب اسلامی ایران» از آن شهید کند؛ مجموعه سخنرانی‏هایی که غالبا در همان هشتاد روز عیب شده و موضوعاتی همانند آزادی، عدل و قضیه زن در جمهوری اسلامی – که بعدها هر کدام ماجراها آفرید – مورد موشکافی قرار داده است. باید تدبیری اندیشید؛ دور از انتظار نیست این حکم در رسانه‌های غیر فارسی‏زبان دنیا مورد مضحکه بین‏المللی قرار گیرد و خبرش را در روزنامه‏های ژاپن و اسپانیا و ترکیه ببینیم.

ناگفته پیداست این یادداشت را نباید نوعی حمایتاز خواننده مذکور یا شعر او و یا تایید دیگر قسمت‌های حکم او برداشت کرد. افراد کم‌دقت ولی منصف را می‏توان به مطالعه مجدد این نوشته دعوت کرد ولی برای ذات‏ مریض، راهی که بتوان او را از تفسیر مغرضانه و منفعت‏جویانه بازداشت، وجود ندارد.

۲۱۹۲۱۹