فیلمی که به نوشته خیره است/ حاشیه‌های «بی‌بدن» به سود آن همه می‌شود؟

به گزارش خبرآنلاین،ترکیب اکران نوروز ۱۴۰۳ از امروز با اغاز نمایش «بی‌بدن» (یا همان گونه که در پوستر و تیتراژش نوشته شده، «بیبدن»، سرهم و بی‌فاصله) کامل می‌شود و به همراه ۵ فیلم «تمساح خونی» ساخته جواد عزتی، «پرویزخان» ساخته علی ثقفی، «ایلیا جستجوی قهرمان» ساخته سید علی موسوی‌نژاد، «نوروز» ساخته سهیل موفق و «آپاراتچی» ساخته علی طاهرفر، به‌طور رسمی، سال نوی سینمای ایران اغاز می‌شود. از حیث تنوع ژانری، «بی‌بدن» درام اجتماعی است؛ «تمساح خونی» کمدی ـ اکشن، «پرویزخان» درام زندگینامه‌ای، «ایلیا؛ جستجوی قهرمان» فیلم کودک، «نوروز» درام خانوادگی و «آپاراتچی» درام ـ کمدی. با این که تلاش شده ترکیب اکران متنوع باشد، اما دور از انتظار است که فیلم‌هایی همانند «نوروز» حتی با وجود علی نصیریان و «آپاراتچی» که بازیگر سرشناسی ندارد، در اتمسفر پررونق کمدی‌ها شانسی برای پیروزی در گیشه داشته باشند. از همین اکنون اشکار است که برنده اکران نوروز و به گمان زیاد یکی از بخت‌های کسب گفتن پرفروش‌ترین فیلم سال «تمساح خونی» است. سپس از آن، «بی‌بدن» که تمرکزش بر ابعاد اجتماعی پرونده‌ای جنایی است و الناز شاکردوست، پژمان جمشیدی، سروش صحت و گلاره عباسی در آن وجود دارند، بخت دوم پیروزی در گیشه نوروز است.

حاشیه‌هایی به سود فیلم
همشهری نوشت:«بی‌بدن» ساخته مرتضی علیزاده یکی از فیلم‌هایی می بود که اکرانش در جشنواره فجر امسال با استقبال نسبی تماشاگران و منتقدان روبه رو شد. یقیناً استقبال از آن زیاد تر از این که به جهت ویژگی‌های خود فیلم باشد، ناشی از کیفیت نه‌چندان بالای دیگر فیلم‌ها می بود.

مرتضی علیزاده که متولد سال ۱۳۶۹ و فارغ‌التحصیل رشته مهندسی عمران است، تا پیش از «بی‌بدن» تعدادی فیلم مختصر ساخته می بود که آخرینش در جشنواره فیلم مختصر امسال با گفتن «خوانا بنویسید» برنده جایزه بهترین فیلم اقتباسی شد. فیلمنامه «بی‌بدن» را کاظم دانشی نوشته که پیش‌تر درام قضایی موفق «علف‌زار» را ساخته می بود و در «بی‌بدن» نقش مشاور کارگردان را هم بر مسئولیت دارد. همانند «علف‌زار» که مبتنی بر پرونده‌ای واقعی می بود، «بی‌بدن» هم بر پایه پرونده واقعی غزاله و آرمان است، هرچند علیزاده در همه مصاحبه‌هایی که در زمان جشنواره انجام داد منکر شباهت بین فیلمش و هر پرونده واقعی‌ای شد. با این که داستان فیلم همدلی آشکاری با خانواده دختر مقتول دارد، اما در همان ایام جشنواره خبر آمد که پدر و مادر غزاله به ساخت فیلمی بر پایه پرونده دخترشان و ورود به حریم خصوصی‌شان معترض‌اند و تصمیم دارند از طریق قانونی نوشته را پیگیری کنند، اما بعدا خبر فرد دیگر از این که چه کرده‌اند انتشار نشد.

فیلم به قسمت مسابقه چهل و دومین جشنواره فجر راه نیافت و فقط در قسمت «نگاه نو» نمایش داده شد و همین نوشته انتقادهایی را فهمید نحوه گزینش آثار از سوی هیئت انتخاب و دست‌اندرکاران جشنواره کرد. الناز شاکردوست هم در زمان نمایش فیلم در یکی از سینماهای مردمی جشنواره به غیبت فیلمش در قسمت مسابقه عیب گرفت. کلا به نظر می‌رسد همه این سخن‌وحدیث‌ها به گرم‌تر شدن تنور اکران فیلم پشتیبانی کند. تنها درام اجتماعی نوروز ۱۴۰۳ در حالی به روی پرده می‌رود که فقط یک رقیب کمدی دارد و می‎تواند سپس از «تمساح خونی» مورد دقت سینماروها قرار بگیرد.

نوشته مهم‌تر از همه
پدر و مادر دختری دانشجو به نام ارغوان که چند روزی است به خانه برنگشته، به دادسرا می‌روال تا خبری از سرنوشت دخترشان به دست آورند. از همان اولین روبه رو بازپرس جوان با پدر و مادر دلواپس که از روابط دختر پرس‌وجو می‌کند، اشکار است مادر چیزهایی از روابط دخترش می‌داند که به احتیاط وجود پدر تمایلی به نقل کردن‌شان ندارد. پسری به نام سروش که دوست ارغوان بوده، به تهمت قتل او دستگیر می‌شود و پدر و مادرش که از هم جدا شده‌اند، تلاش می‌کنند به هر ترتیبی شده رضایت خانواده ارغوان را برای جلوگیری از اجرای احکم اعدام فرزندشان جلب کنند. بیشتر از بازی‌ها که چیزی به کارنامه بازیگرانش اضافه نمی‌کند یا بیشتر از ساختار بصری دلنشین یا شیوه روایتگری بی همتا که در فیلم اثری از آنها نمی‌بینیم، نوشته فیلم است که می‌تواند علتپیروزی فیلم نزد عامه سینماروها شود. فیلم در حدی که نوشته را نقل می‎‌کند می‌ماند و از آن فراتر نمی‎رود، اما به گمان زیاد همین قدر هم برای تماشاگر عام کفایت می‌کند.

۲۲۰۵۷