در جستجوی افت علل تصادفات از درب منازل

در شرایطی که یکی از آمارهای مهم و به نوعی تکان‌دهنده اتفاقات نوروز ۱۴۰۳ افزایش ۲۹ درصدی وقوع تصادفات تبدیل فوت در این ایام است و باید از سوی نهادهای وابسته از جمله اداره کل راه و حمل‌ونقل جاده‌ای، اورژانس، هلال‌احمر، پلیس و… چشم به راه یک جواب درست‌ودرمان در رابطه چرایی این قضیه باشیم، کمتر فردی به افزایش این آمار در حوزه مصدومان ترافیکی اندیشیده و تا این مدت آمار مشخصی در این عرصه اراعه نشده است. اگرچه گفتن می‌شود فوت حتی یک نفر صدمه بزرگی به جامعه، خانواده متوفی و خانواده احتمالی تقصیر کار در تصادف دارد اما هزینه‌هایی که جامعه از بابت معلولیت و ازکارافتادگی مصدومان اتفاقی متحمل می‌شود نیز کم نیست.بر پایه حرف های مدیرکل پزشکی قانونی اصفهان در پنج‌ماهه اول سال ۱۴۰۲ تعداد ۱۴ هزار و ۷۵۱ مصدوم حوادث ترافیکی به اداره کل پزشکی قانونی استان اصفهان و مراکز تابعه مراجعه کرده‌اند که از این تعداد ۴۲۳۷ نفر زن و ۱۰ هزار و ۵۱۴ نفر مرد بوده‌اند و این آمار در قیاس با زمان شبیه سال قبل آن‌که مقدار تلفات ۴۶۴ نفر می بود، ۲/۲ درصد افزایش داشته است.

به این علت ناظر این نوشته هستیم که هرچه زیاد تر می‌گذرد حوادث جاده‌ای ما در حال افزایش است و اشکار نیست تا چه موقع طول اضلاع مثلث تصادف که انسان، راه و ماشین آن را راه اندازی خواهند داد در حال افزایش خواهد می بود.
بنا بر اظهار رئیس اداره راه‌های روستایی پلیس‌راه اصفهان در نوروز جاری، علت ۸۰ درصد از تصادفات رخ داده در جاده‌های استان، چهار عامل بی‌توجهی به جلو، خستگی و خواب‌آلودگی راننده، شدت و سبقت غیرمجاز است؛ یعنی انسان‌ها در حال افزایش این آمار مرگ‌ومیر و مصدومان و افزایش بارهای سنگین جانی، جسمی و مالی بر تن جامعه می باشند؛ اما آیا می‌توان همه تقصیر را بر گردن مردم انداخت؟ یعنی در همان ۲۰ درصد باقیمانده راه و امداد کاملا از نادرست مبرا می باشند؟ حتی نقششان در همین ۸۰ درصد آیا کاملا بی‌رنگ است؟ یعنی نباید راه و جاده آن‌قدر استاندارد باشد که در صورت عواملی که حرف های شد نیز اتفاقی برای سرنشینان رخ ندهد؟ یا این که خودروها نباید به آن درجه از کیفیت برسند که در زمان تردد و سفر آب در دل راننده و همراهانش تکان نخورد؟ امدادرسانی چطور؟ نباید امکاناتی همچون خودروهای امدادرسانی به‌اندازه‌ای باشد که زمان رسیدن به محل حادثه و سپس انتقال به مراکز درمانی به حداقل ممکن افت یابد؟ یعنی به این وضوح نمی‌توان ردپای آن سهم ۲۰ درصد را در وقوع این ۸۰درصد مشاهده کرد؟
 اگرچه باید انصاف را در نظر گرفت و آمار ۸۰ درصدی که بر پایه تشخیص کارشناسان اظهار شده است را نه تنها دست‌کم نگرفت بلکه زیاد قابل‌دقت دانست که زنگ خطر بزرگی را در حوزه فرهنگ برای جامعه ما به صدا درآورده است. عواملی که در وقوع تصادفات ذکر شد چیز جدیدی نیست که احتمالا همین امر علتشده است پلیس به سهم خود در فروردین‌ماه سال جاری به افزایش تعرفه جریمه‌های بازدارنده بپردازد. ولی در بقیه موارد این سوال وجود دارد که چرا گوش مردم از این اخطارها پر شده است و آنچه از کار فرهنگی و غیرفرهنگی در سرتاسر سال بویژه ایام پر سفر نوروز انجام می‌شود بی‌تأثیر است؟ آیا مردم تماما خودروهای داخلی بی‌کیفیت موسوم به ارابه‌های مرگ را تقصیر کار می‌دانند و با انداختن تقصیر بر گردن آنها از سهم خود در مراعات قوانین و ایمنی شانه خالی می‌کنند؟ باید او گفت بله. این یکی از عوامل زیاد مهم در رخ دادن این اتفاق است و ما تا این مدت ناظر نبستن کمربند ایمنی برخی رانندگان و تعداد بسیاری از افراد نشسته بر صندلی کنار راننده هستیم که مراعات این کار از ابتدایی‌ترین عمل های ایمنی در زمان رانندگی است. شدت چطور؟ عدم دقت روبه‌جلو به چه علت و خواب‌آلودگی زمان تعطیلاتی که ۱۳ روز درازا دارد چرا؟
کار فرهنگی، جرائم بازدارنده و افزایش کیفیت خودروها در اصفهان و سراسر سرزمین را که تا بحال ناموفق و فاقد خلاقیت ملزوم بوده است را احتمالا باید از مسیر فرد دیگر و یقیناً جدی‌تر جستوجو کرد و به نظر می‌رسد راهکار آن را بتوان درب به درب منازل از زبان خود مردم شنید و به گوش خودشان هم رساند.