دوبی شهر دوستدار دوچرخه می شود

اصفهان از دیرباز، وقتی که تعداد بسیاری از کشورها حتی متولد نشده بودند شهر دوستدار دوچرخه می بود، اصفهان  به علت بافت شهری و نوع خیابان‌سازی‌ها امکان دوچرخه‌سواری در اصفهان نسبت به دیگر کلان‌شهرها مهیاتر است و فرهنگ دوچرخه‌سواری از قبل تا به امروز در خون اصفهانی‌ها بوده و مردمانش با دوچرخه‌سواری مأنوس می باشند. اما همین مردم دوستدار دوچرخه‌سواری و حمل‌ونقل پاک، کم‌تر میزبان مسئولان شهری بودند که این نیاز را بشناسد و به آن جواب درست و با برنامه در شهر بدهد انگار همیشه یک جای کار برای تبدیل اصفهان به دوچرخه دوست‌ترین شهر جهان می‌لنگد. مدتی مسیرهای متعدد اختصاصی دوچرخه در شهر اصفهان تعیین شد مسیرهایی که موافقان و مخالفان بسیاری داشت، عده‌ای آن را یکی از عوامل ترافیک شهر و با جانمایی نادرست گفتن می‌کردند و برخی دیگر نیز با دفاع از این مسیرها آن را لازمه دوچرخه‌سواری و حذف خودروها می‌دانستند، برای ترویج دوچرخه‌سواری در شهر، تنها مسیرهای دوچرخه‌سواری کافی نبوده است قرار می بود استارتاپی تحت گفتن «بیدود» دوچرخه‌های اشتراکی را در شهر اصفهان گسترش دهد. 

هم این چنین شهرداری نیز در همه خیابان‌ها ایستگاه‌های کرایه دوچرخه برای منفعت گیری عموم راه‌اندازی کند برنامه‌هایی که با سدهای شگفت‌وغریب مواجه شد و هیچ‌گاه رنگ حقیقت به خود نگرفت و از آن ایستگاه‌ها، تنها میله‌های فلزی سبزرنگی مانده است که موتورسیکلت‌ها به آن تکیه داده‌اند. دنیا نمی‌ایستد و متوقف نمی‌شود؛ دوچرخه دوست‌ترین شهر جهان قرار است در همین حوالی در کشوری مسلمان با چارچوب‌های اخلاقی و اجتماعی نزدیک به ایران، کشوری تازه‌تأسیس، اما آینده‌دار رنگ حقیقت به خود بگیرد. 
امارات و شهر دبی با مطرح «شهر دوچرخه‌سواری دبی ۲۰۴۰» که توسط یک شرکت مشاوره طراحی شهری معارفه شده، تصمیم دارد تا در حوزه دوچرخه‌سواری حتی از شهرهایی همانند آمستردام و کپنهاگ نیز پیشی بگیرد. این پروژه، هوشمندترین زیرساخت پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری جهان خواهد می بود که بدون انتشار کردن کربن و باانرژی جنبشی بیشتر از سه میلیون نفر را به هم متصل خواهد کرد و قرار است دبی را به متصل‌ترین شهر جهان با پای پیاده و دوچرخه تبدیل کند. رؤیایی که در اصفهان آماده و حاضر وجود دارد اما هیچ‌کس نیست که این ظرفیت را بشناسد و آن را گسترش دهد. اصفهان به‌سادگی می‌تواند به شهر دوستدار دوچرخه و پیاده‌روی تبدیل شود اما با عطش بی‌آخر مسئولینش به گسترش آن هم از نوع ناپایدار، اصفهان را به شهر دوستدار موتورسیکلت و ماشین تبدیل کرده است. 
دبی شهری تازه‌تأسیس است و احتمالا قدمتش از عمر چنارهای عباس‌آباد هم کم‌تر باشد، اما مسیر پیشرفت از قدمت نیرومندتر است و آینده متعلق به کشورهایی است که برای آن برنامه‌ریزی دارند و بتوانند با نگه داری قدمت و قبل خود به‌گفتن پشتوانه قوی و سازنده به استقبال آینده بروند.