سیارک نابودگر دایناسورها انگارً از آنسوی مدار مشتری آمده بود_اصفهانیا

او گفت و گو‌های بسیاری حوالی سنگ کیهانی که دایناسورها را از بین برد، وجود دارد. دانشمندان دهه‌ها برای یافتن منشأ این سنگ تلاش کردند و اکنون یک پژوهش تازه برخی از داده‌های مهم و دور از دسترس را در رابطه منشأ این سیارک برملا کرده است. در واقع، دانشمندان بر این باورند که آن سیارک ورای سیاره مشتری شکل گرفته می بود.

به‌گزارش Phys، پژوهشگرانی که یافته‌هایشان روز پنجشنبه در مجله ساینس انتشار شد، اعتقاد دارند عامل آخرالزمانی که ۶۶ میلیون سال پیش به سطح زمین برخورد کرد و علتانقراض گونه‌های گوناگون دایناسورها شد، فراتر از مدار سیاره مشتری شکل گرفته می بود.

بینش تازه در رابطه سیارکی که در چیکسالوب، در شبه جزیره یوکاتان امروزی مکزیک فرود آمد، می‌تواند فهمیدن اجرام آسمانی را که به سیاره ما برخورد کرده‌اند، بهبود ببخشد.

ماریو فیشر-گود، نویسنده مهم این مطالعه و ژئوشیمیدان دانشگاه کلن، به خبرگزاری فرانسه او گفت:

«اکنون، با این اطلاعات، می‌توانیم بگوییم که این سیارک در اصل در ورای مدار سیاره مشتری شکل گرفته است.»

با دقت به این که این نوع سیارک‌ها به ندرت با زمین برخورد می‌کنند، اثرشان سپس از برخورد قابل دقت است. یک فرضیه این است که سیارک مذکور، عامل ورود آب به زمین بوده است. فیشر-گود می‌گوید:

«این چنین اطلاعاتی امکان پذیر در برسی تهدیدات آینده یا تعیین چگونگی ورود آب به این سیاره سودمند باشد.»

دکتر فیشر-گود و همکارانش مثالهایی از محل برخورد این سیارک و پنج دهانه برخوردی دیگر در سراسر اروپا را اندازه‌گیری کردند. این دهانه‌ها در تاثییر برخورد ۵ سیارک دیگر به زمین در بین ۳۷ تا ۴۷۰ میلیون سال پیش به وجود آمده بودند.

محققان ایزوتوپ‌های عنصر روتنیم را اندازه‌گیری کردند که در سیارک‌ها غیرمعمول نیست، اما در زمین زیاد نادر است. با بازدید ذخایر آن در لایه‌های زمین‌شناسی بسیاری که باقی مانده برخورد در دهانه چیکسالوب را نشان خواهند داد، می‌توان یقین شد که روتنیم مورد مطالعه «۱۰۰ درصد از این سیارک» آمده است. آن‌ها فهمید شدند که سیارک نابودگر دایناسورها یک سیارک نوع C بوده که در آنسوی مشتری شکل گرفته می بود.

فیشر-گود توضیح می‌دهد:

«آزمایشگاه ما در کلن یکی از آزمایشگاه‌های معدودی است که می‌تواند این اندازه‌گیری‌ها را انجام دهد.»

این اولین‌بار می بود که این چنین تکنیک‌های مطالعه‌ای بر روی لایه‌های به‌جامانده از یک سیارک منفعت گیری می‌شد.

این مطالعه این چنین این ایده را رد می‌کند که این سیارک یک دنباله‌دار بوده باشد. این چنین فرضیه‌ای در یک مطالعه زیاد پرسروصدا در سال ۲۰۲۱ بر پایه همانند‌سازی‌های آماری نقل شده می بود.

اکنون آنالیز مثالها مشخص می کند که این جرم آسمانی از نظر ترکیب با زیرمجموعه‌ای از شهاب‌سنگ‌ها که گمان می‌رود در قبل دنباله‌دار بوده‌اند زیاد متفاوت بوده است. به این علت فیشر-گود می‌گوید «دور از انتظار» است که سیارک مورد او گفت و گو یک دنباله‌دار بوده باشد.

گمان پیدایش آب در زمین در تاثییر برخورد سیارک‌‌ها

این ژئوشیمی‌دان در نهایت او گفت که اراعه تعریفی دقیق‌تر از ماهیت سیارک‌هایی که در نزدیک به ۴.۵ میلیارد سال پیش به زمین برخورد کرده‌اند، می‌تواند به حل معمای منشا آب در سیاره ما پشتیبانی کند.

دانشمندان بر این باورند که امکان پذیر آب توسط سیارک‌ها به زمین آورده شده باشد؛ همانند آنچه در ۶۶ میلیون سال پیش به زمین برخورد کرد، حتی اگر تعدادشان کمتر از انتظار بوده باشد.

فیشر-گود معتقد است که مطالعه سیارک‌های قبل به بشریت اجازه می‌دهد تا برای حوادث این‌چنینی در آینده آماده شوند.