اقیانوسی در نصف جهان

رنگ را پوشش می دانند تنوع رنگی، برای انسان ها  حکایت از وجود و ابراز نوعی شادمانی است. زیاد تر افراد برای نشان دادن حالت های شادمانه، از همین تنوع رنگی منفعت گیری می کنند. پرسه زن از جمله مواردی که برایش از اهمیت خاصی برخوردار است همین تنوع و تفاوت رنگی است. این تنوع و تفاوت رنگی همیشه برای لباس و پوشش افراد نیست بلکه فضاهای شهری نیز از این قاعده مستثنی نیستند. اتفاقا بعضی اوقات این فضاهای شهری بیشتر از لباس افراد تنوع را به خود می بیند و برای شهروندان هم این تنوع، جذابیت خاص خود را دارد. مردم با لباس های متفاوت برگرفته از شخصیت هایشان در رنگ ها و فضاهای شهری، گاه حس و حال های نزدیک به هم را توانایی می کنند. شرکت مردم در این تحول فضا با رنگ و چیدمان های مختصر، معنی عمیق و بزرگی را دارد. شهروندی که در یک تلاش داوطلبانه تلاش کند چیدمان فضای شهر را برای زمان موقت هم تحول بدهد، او یک کنشگر فعال است و یک فرد تاثییر گذار اجتماعی است. در بین این تغییرات می توان به تحول رنگ و پوشش های فضاهای شهری مشابه با مناسبات مذهبی و ملی اشاره کرد. عکس این یادداشت در ساعت ۲۱ و ۲۱ دقیقه روز پنج شنبه ۷ تیرماه ۱۴۰۳ در مسجد جامع تهیه شده است. در این زمان دعای کمیل رو به انتها می بود و سپس نمازگزاران، مخاطب برنامه شعر خوانی به مناسبت عید غدیر و مقام حضرت علی علیه السلام بودند. رنگ و فضاهای تشکیل شده در مسجد جامع بدون تردید انسان را به فضای جشن و شادمانی می اندازد. به یاد یک خاطره دسته جمعی که هیچ زمان فراموش نمی شود. این چنین فضا و رنگی را اگرچه کمتر می توان در این چنین مکانی دید ولی در وقتی که تشکیل می شود بی شک از عمق والایی برخوردار است. اگر نصف جهان را اقیانوسی باشد بی شک آن اقیانوس مسجد جامع است و چه مقدار زیباست هنگامی می توان اقیانوسی را با نورهای رنگی و با پرچم، رویایی کرد و حتی دیدن شب های این چنین اقیانوسی، توانایی منحصر بفرد است. دلنشین آنکه در ابتدای در ورودی و مهم مسجد جامع و روی کاشی ها متن حدیثی وجود دارد که ترجمه آن این است: مومن در مسجد همانند ماهی در آب است!