نماد خردورزی و حکمت

احتمالا «بزرگمهر» برای ما ایرانیان، شناخته شده‌ترین شخصیت ایران باستان باشد؛ شخصیتی که با وجود شهرت، کمتر اطلاعاتی درمورد او و زندگی پر فراز و نشیبش داریم. برای ما ایرانی‌ها، «بزرگمهر» نماد خردورزی و حکمت است. از او حکایات پندآموز بسیاری نقل کرده‌اند؛ حکایاتی که بی‌تردید، قسمت مهمی از آنها ارتباطی با «بزرگمهر» ندارد، اما نویسندگان ترجیح داده‌اند از حسن شهرت این اندیشمند و حکیم ایرانی، برای برانگیختن اقبال عمومی نسبت به نوشته‌هایشان، منفعت ببرند. با این وجود نام بزرگمهر همیشه همراه با حکمت و خرد و خوبی و نیکی بوده است. احتمالا از لابلای تاریخ کهن و فاصله وقتی بیشتر از هزار ساله با او، روایت های درستی وجود ندارد ولی روایت های منسوب هم می تواند جهان اندیشه ایرانی را اشکار کند. با این همه نام بزرگمهر بر خیابانی در اصفهان جای تقدیر و سپاس کرد. در کنار آن روایت های فراموش شده، از خیابان بزرگمهر و میدان بزرگمهر و پل بزرگمهر بر روی زاینده رود، روایت های زنده و تازه ای وجود دارند که باید ثبت شوند و کلان روایت اصفهان را بسازند. روایت های خیابان بزرگمهر با روایت های مربوط به دنیای گوشی های همراه تا روایت های بیمارستان صدوقی از دوران جنگ تا امروز و دیگر خرده روایت های متفاوت همراه است. مسجد الکریم و حسینیه نورباران هم در حافظه معاصر اصفهان، نقش آفرینی کرده اند و دارای روایت های دلنشین و شنیدنی می باشند.  تشییع شهدای غواص، آیت ا… ناصری، شهید زاهدی و …در سالهای تازه بزرگمهر را به جریان و خیابانی به سوی گلستان شهدا ساخته است. مسیری که بار معنوی و فرامادی هم به خود گرفته است. در بین این روایت ها، روایت راهپیمایی جاماندگان اربعین که در این مکان جاری می بود، می تواند به گفتن روایتی متفاوت و دلنشین، ثبت شود. عکس این یادداشت در روز اربعین امسال و در گوشه ای از میدان بزرگمهر در ساعت ۱۱ و ۵۳ دقیقه به ثبت رسیده است. اتفاقی که تنها یک روز در سال را از آن خود کرده است ولی امکان خلق روایت به اندازه بقیه مکان ها و فضاهای ثابت و دائمی در طول خیابان را دارد، اگر نگوییم برای وجود خاص مردم می تواند روایت های زیاد تر و دلنشین تری نسبت به تعداد بسیاری از مکان های ثابت داشته باشد. به هر حال بزرگمهر حکیم هم اگر امروز زنده می بود بنا به همان قاعده حکمت و خردورزی، عاشق آزادگی و سرور آزادگان جهان، امام حسین علیه السلام می بود.