همراه همیشگی

نغمه و نوحه، از ارکان مهم و همراه  همیشگی سوگواری امام حسین علیه السلام بوده است. این  مجموعه امروز به یکی از باارزش ترین میراث فرهنگی و هنری ایران تبدیل شده است. خط تشکیل این نغمه ها و نوحه های عاشورایی را می توان در قرون گوناگون و در بین توده مردم جستوجو کرد. فرهنگ و ادبیات عامه، امروز سرشار از  این یادگاری های بی مانند است. هنرمندان مهمی نیز برای آفرینش های تازه خود، سراغ همین گنج بزرگ رفته اند و با منفعت گیری از همه ظرفیت های قبلی، اثری تازه و در همان امتداد خلق کرده اند. در این مجموعه می توان از تلاش های پژوهشی و آثار آقای رسول نجفیان و این چنین کارهای آقای هوشنگ جاوید نام برد. در کنار این فرم ها، فرم های تازه نوحه خوانی در قالب سرود نیز سمت و سوی کربلایی به خود گرفته است. در مسیر راهپیمایی جاماندگان اربعین امسال اصفهان ، گروه سرودی که نوشته همین عکس شده اند نظر تعداد بسیاری را به خود جلب کرده می بود. کارهای زیبایی که با همخوانی فضایی متفاوت و متنوع به مسیر داده می بود. با لیاقت است در برنامه ریزی های فرهنگی به خصوص در مدارس، به ساخت و تشکیل سرودهای  عاشورایی اهتمام ورزیده شود. مخصوصا اگر در ساخت و تهیه آن به گنج حاضر تاریخی رجوع شود و با منفعت گیری از همه ظرفیت های کلام، شعر و موسیقی عامه، خلق های تازه شود. اصفهان، توانمندی تشکیل متن تازه از متن قبلی را زیاد داشته و این هم فرصتی است که می تواند در کنار تشکیل متن، کار گروهی را در کودکان و نوجوانان بالا برد. در فضاهای به وجود آماده به نام و یاد سرور آزادگان، مناسب است که آموزش های مختلفی برای همه اقشار در نظر گرفته شود. یقیناً کارکردهای گوناگون این سوگواری در زمان، نشان دهنده ظرفیت های گوناگون این زمان ناب می باشند. پیاده روی اربعین، زیست جمعی و جهان واحد را به خوبی و با بهترین شیوه ممکن آموزش می دهد. در راستای این جهت گیری بزرگ، خوب است کارهای جمعی نیز به کودکان و نوجوانان سپرده شود که این سرودخوانی می تواند یکی از آنها باشد. عکس این یادداشت در ساعت ۱۱ و ۴۳ دقیقه چهارم شهریور ۱۴۰۳ تهیه شده است.