چوب خشم فرو خورده جامعه بر سر کارکنان اورژانس

 طی چند روز تازه کارشناسان اورژانس اصفهان در محل رسیدگی به یک حادثه رانندگی مورد دعوا و ضرب و شتم همراهان بیماران قرار گرفتند که یقیناً اتفاق تازه ای نیست.

متاسفانه مسأله برخوردهای کلامی و فیزیکی شدید با پرسنل اورژانس در حال تبدیل به رویه ای همه گیر شده و در استان های دیگر نیز هر چند زمان یکبار نظیر آن را مشاهده میکنیم که حاکی از تاب آوری پایین جامعه و عدم کنترل سختی روانی حاصل از حوادث و وقایع است.

مردم با کوچکترین کاستی از کوره درمیروند و در برخوردهای متعدد روزانه از پشت فرمان ماشین گرفته تا صف های خرید و … با یکدیگر می‌جنگند.

غالب جامعه امروز ما دچار این تفکر سیاه شده است که همه در حال گرفتن یا عامیانه تر این که در حال خوردن حق او می باشند و مسیولان گوناگون نیز در انجام ماموریت های خود کم کارند‌.

این که در ادارات و ارگان ها روال کند و کم کار راه بیندازی را ناظر هستیم سخن امروز و دیروز نیست و متاسفانه در قسمت های بسیاری از سیستم فشل بودن به رویه ای عادی تبدیل شده است اما متاسفانه تاوان این بی اعتمادی مردم به نهادهای دولتی را جاهایی همچون اورژانس بعد میدهند که خود دچار مشکلات عدیده ای در زیرساخت و تجهیزات می باشند و با تلاش حداکثری نیروهای امدادی خود به انجام ماموریت مشغول اند. 

اما جامعه ای که حتی تا این مدت سواد و آگاهی درستی در برقراری تماس صحیح با نهادهای امدادرسانی همچون اورژانس ، آتش نشانی، پلیس ۱۱۰ ، اورژانس اجتماعی و … را ندارند طبعا فرهنگ درستی نیز در برخورد با عوامل این سیستم در نحوه خدمت رسانی و خدمت گیری نیز به درستی تشکیل نشده است.

از این روست که همه این ناآگاهی ها در کنار خشم فرو خورده زیر پوست جامعه به ناگاه در شرایط حساس و پر تنشی همچون اتفاق تازه اورژانس اصفهان در قالب یک این چنین برخوردی خود را نشان میدهد و مردم با جان نجات‌دهنده جان عزیزانشان بازی میکنند.

جامعه زخم خورده ما که هر روز ناظر ابراز حوادث ناگواری همچون زلزله و سیل و غیره است همان قدر که به آموزش تاب آوری بعد از حادثه نیاز دارد ، الزامی است که تاب آوری در زمان ابراز حوادث را نیز به درستی بیاموزد.