غذاهای سنتی اصفهان؛ حلقه مفقوده گردشگری استان

چند روز قبل یک خبر خوشمزه اصفهانی انتشار شد. سپس از زمان‌هـــا بالاخره با تلاش اداره کــــل میراث فـرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان و پشتیبانی‌های مالی و معنوی اتاق بازرگانی، صنایع ، معادن و کشاورزی،«خورش ماست» اصفهان با دریافت نشان جغرافیایی بین‌المللی در فهرست آثار ناملموس یونسکو به ثبت جهانی رسید. نشانی که سپس از گز اصفهان به این خوراک زرین‌فام اصفهانی رسید.خورش ماست به‌گفتن پیش‌غذای سنتی اصفهان به‌گفتن یکی از جذابیت‌های گردشگری این شهر تبدیل‌شده و احتمالا کمتر گردشگری باشد که پا به اصفهان گذاشته باشد و در کنار بریان و دوغ و گوشفیل از لذت خوردن آن نصیب مانده باشد.

هر یک از این خوراکی‌ها و غذاها بخشی از میراث ناملموس این دیار است که نشانی از هویت،‌تاریخ و فرهنگ آن دارد و می‌توان در جذب گردشگر روی آن‌ها اندوخته‌گذاری کرد؛ اما متأسفانه در سال‌های قبل از آن منفعت درستی برده نشده است و از ظرفیت گردشگری خوراک و غذا در اصفهان برای رونق این صنعت غافل بوده‌ایم.احتمالا اصفهان را نباید تنها به آثار تاریخی ملموسش شناخت و همه بار گردشگری را بر دوش آن گذاشت. اینجا می‌توان از ظرفیت غذاهای محلی اصفهان هم منفعت گیری کرد. استان اصفهان با ثبت ۱۹ غذا و ۱۲ توانایی پخت غذا در فهرست میراث ناملموس کشورمان و تعداد بسیاری غذا و خوراک که در هیچ کجا ثبت‌نشده یا ناشناخته مانده از استان‌های پیشرو در این قسمت است.

احتمالا کمتر اصفهانی باشد که طعم بریان(بریون)، کاله‌جوش، اشکنه، حلیم بادمجان، قیمه ریزه نخودچی، گوشت و لوبیا،گوشت و عدس، نخودآب، کله‌گنجشکی، ماش و قُمری، کوفته شوید باقالی، یخمه‌ترُش، تاس‌کباب اصفهانی، کباب مشتی، زیره اصفهانی، به ‌پلو اصفهانی، خورش مرغ و آلوچه، خورش ماست، کاچی هفت‌ دخترون(بی‌بی حور)، گز، پولکی و دوغ و گوشفیل را نچشیده باشد یا در کودکی در سفره‌های خانه پدری نخورده باشد. اما چرا اکنون دیگر این غذاها کمتر در سفره مردم اصفهان دیده می‌شود یا دستور پخت برخی از آن‌ها به‌کل از ذهن خانواده‌ها فراموش‌شده است. کمتر رستورانی را هم در اصفهان می‌توان اشکار کرد که همه این غذاها و خوراکی‌ها را سرو کند. 

غذاهایی که هر یک جذابیت خاص خود را داشته و دارد و می‌تواند به اقتصاد گردشگری اصفهان پشتیبانی کند چون‌که گردشگر در هر شرایط اقتصادی باشد میل به غذا دارد و چه‌بهتر که غذاها با طعم‌های تازه را توانایی کند. توانایی‌هایی که این روزها در تعداد بسیاری از شهرهای دنیا به یکی از شاخه‌های گردشگری تبدیل‌شده و انگیزه‌ای شده برای آشنایی با فرهنگ میزبان و ثبت خاطره‌ای به‌یادماندنی از مقصد . نگاه درست به گردشگری خوراک  باوجوداین تنوع و ظرفیت بالا می‌تواند به گسترش و رونق گردشگری استان پشتیبانی کند و نشانه‌ای بارز از فرهنگ و سنت اصیل اصفهان باشد.از نظر دیگر قسمت خصوصی و به‌اختصاصی هتل‌ها و رستوران‌ها هم می‌توانند به برندسازی غذاها و خوراک‌های اصفهان پشتیبانی کنند. برگزاری رویدادها و جشنواره‌هایی در این خصوص هم به ترقی جایگاه فرهنگ غذاهای سنتی اصفهان و ترویج و تشویق خانواده‌ها به پخت آن‌ها نیز پشتیبانی خواهد کرد.

ازآنجاکه یک‌سوم از هزینه گردشگر صرف غذا می‌شود و بخشی از درآمد صنعت گردشگری به این صنعت برمی‌گردد ملزوم است بین این دو صنعت ربط بهتری برقرار شود. دستگاه‌های متولی همچون میراث فرهنگی هم باید به‌گفتن حمایتکننده ضمن شناخت و آموزش خوراک‌ها و غذاهای متنوع و سنتی اصفهان، بستر ملزوم را برای رونق این قسمت فراهم کند.