بهترین بازیگری های تاریخ سینما_اصفهانیا

به هر شکل قابل تصوری، بازیگری سنگ بنای پیروزی هر فیلم فوق العاده ای است. یک فیلم خوب و موفق، مطمئناً، از نویسندگی و کارگردانی گرفته تا کیفیت تشکیل، همه را می‌طلبد، اما به بازیگران ماهری نیز نیاز است تا به بهترین شکل شخصیت‌هایشان را بازی کنند و بتوانند فیلم را به سطح بالاتری از کیفیت برسانند. در واقع، برخی از برجسته‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما به علت بازی‌های بسیار‌ بازیگرانشان مورد احترام می باشند. بازیگران می باشند که دقت بینندگان را جلب کرده و آنها را در داستان غرق می کنند. در این نوشته شما را با بهترین فیلم های تاریخ سینما از لحاظ نقش آفرینی بازیگران آشنا می کنیم.

۱۰ فیلم با بهترین نقش آفرینی های تاریخ سینما

• ۱۰- Parasite (۲۰۱۹)
• ۹- Goodfellas (۱۹۹۰)
• ۸- Ben-Hur (۱۹۵۹)
• ۷- Amadeus (۱۹۸۴)
• ۶- Ikiru (۱۹۵۲)
• ۵- The Godfather (۱۹۷۲)
• ۴- The Silence of the Lambs (۱۹۹۱)
• ۳- A Streetcar Named Desire (۱۹۵۱)
• ۲- ۱۲ Angry Men (۱۹۵۷)
• ۱- The Godfather Part II (۱۹۷۴)

۱۰- Parasite (۲۰۱۹)

تنها فیلم کره جنوبی که تا به حال برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شده، فیلم تحسین شده بونگ جون هو، به نام انگل یا پارازیت است که نقبی عمیق و روانشناسانه در مفاهیم بحران هویتی و تبعیض طبقاتی در جامعه کره جنوبی به شمار می آید. این یک کمدی سیاه و در عین حال با پیچش‌های تکان‌دهنده و چرخش‌های داستانی شوق‌انگیز است که حول خانواده‌ای فقیر کره‌ای می‌چرخد، خانواده ای فقیر که به آرامی در زندگی یک خانواده طبقه‌ بالاتر نفوذ می‌کنند.

بازیگران فیلم انگل کار شگفت انگیز‌ای انجام خواهند داد تا شخصیت‌هایشان را واقعی و قابل فهمیدن به عکس بکشند. با راهنمایی جون هو و دیالوگ های زیاد دقیق، بازیگران این فیلم توانسته اند توانایی های بازیگری خود را نشان دهند و بازی های پیچیده و جذابی اراعه دهند که احساسات گوناگون را نشان می دهد. دو بازی برجسته و شخصیت های مهم فیلم، سونگ کانگ هو و چو یئو جونگ می باشند، که با توانایی خود در تحول احساسات و حالت چهره به طور بی نقص و آنی، هر سکانس از فیلم را از آنِ خود می کنند. انگل یک شاهکار مدرن غیرقابل تکذیب است که با بازی های خیره‌کننده‌ای از همه بازیگرانش در بیشترین سطح نقش آفرینی قرار دارد.

۹- Goodfellas (۱۹۹۰)

احتمالا مشهورترین فیلم گانگستری ساخته شده توسط ذهن خلاق یکی از شناخته‌شده‌ترین کارگردانان این ژانر، مارتین اسکورسیزی، رفقای خوب یک فیلم کلاسیک مطلق است که در طول دهه‌ها بعد از انتشارش هم چنان مورد تحسین قرار گرفته و از تماشای آن لذت می بریم. با وجود یکی از بهترین سه گانه های بازیگری که تا به حال در سینما رخ داده است- رابرت دنیرو، جو پسی، و ری لیوتای فقید- این فیلم داستان این سه را در نقش سه مرد باهوش آینده دار جستوجو می کند که از نردبان پیروزی دنیای جرم و جنایت بالا می روال. اما در نهایت، صعود آنها به اوج تبدیل سقوط شان می شود، سقوطی که علتمی شود یکی از این سه نفر به نام هنری هیل (لیوتا) به متحدان اسبق خود خیانت کند.

Goodfellas دارای برخی از به یادماندنی ترین دیالوگ ها و بازی های نمادین در تاریخ فرهنگ عامه است. اسکورسیزی، کارگردانی که به تشویق بازیگرانش به بداهه گویی معروف است، به بازیگرانش اجازه می‌دهد تا یکدیگر را تکمیل کنند و بفهمند چه چیزی برای هر سکانس مناسب است. و آنها نیز مطمئناً کارگردان و مخاطبان را نومید نکردند، چون هیچ لحظه کسل کننده یا بازی ضعیفی در فیلم وجود نداشت. تعداد بسیاری از صحنه ها دلنشین تر و به یاد ماندنی تر از صحنه های قبلی می باشند. بازیگران از طریق کشش متقابل منحصر به فردشان و توانایی در فهمیدن این که چه چیزی کارآمد است، بازی های قدرتمندی اراعه کردند که پشتیبانی کرد Goodfellas به یک کلاسیک گانگستری مورد احترام و دیدنی تبدیل شود.

۸- Ben-Hur (۱۹۵۹)

یک فیلم در تاریخ فیلم های سینمایی وجود دارد که برای همیشه معنی حماسی بودن را اشکار می کند و آن فیلم بن هور ساخته ویلیام وایلر است. چارلتون هستون بزرگ در نقشی تعیین کننده در دوران حرفه ایش، نقش شاهزاده ای انتقام جو به نام جودا بن هور را بازی می کند که در سلسله مراتب حکومتی روم رشد می کند تا از فرماندار فاسد مسالا (استیون بوید) برای زندانی کردن خانواده اش انتقام بگیرد.

این شاهکار باشکوه یک دستاورد سینمایی استادانه است که دارای قیمت‌های تشکیل باورنکردنی، فیلمبرداری بسیار و برخی از بهترین بازی‌هایی است که تا به حال در یک درام تاریخی نشان داده شده است. هستون با بازی برنده اسکار خود در نقش بن هور بر صفحه نمایش حکمرانی می کند. در طول ماجراهای پرفراز و نشیب شخصیتش، این بازیگر به شکلی بی عیب و نقص طیف وسیعی از احساسات گوناگون را به نمایش می گذارد که کاملاً باورپذیر و اثرگذار است. به غیر از هستون، بازیگران نقش های مکمل نیز هیچ ضعفی در بازی‌های خود نشان نمی‌دهند، از جمله هیو گریفیث دوست داشتنی، که بازی او در نقش یک پرورش‌دهنده اسب‌ مسابقه ای پرشور به نام شیخ ایلدریم، به لیاقت جایزه اسکار بهترین نقش مکمل مرد را برایش به ارمغان آورد. بن هور به همه یک شاهکار است که توسط فهرستی از بازی های فوق العاده تحکیم شده است.

۷- Amadeus (۱۹۸۴)

بدون شک، بهترین فیلم سال ۱۹۸۴ آمادئوس ساخته میلوش فورمن است، یک درام تاریخی برنده جایزه اسکار بهترین فیلم که برخی از بهترین بازی های دهه معاصرش را در خود دارد. اف. موری آبراهام بزرگ و تام هالس در نقش دو تن از افسانه‌ترین آهنگسازان تاریخ، آنتونیو سالیری و ولفگانگ آمادئوس موتزارت بازی می‌کنند، در حالی که این دو دچار رقابتی چند ساله خواهد شد، رقابتی که در نهایت برای هر دوی آنها فاجعه‌بار به آخر می‌رسد.

آمادئوس در همه سکانس ها حاوی بازی های تحسین برانگیز است. با این حال، پیروزی آن ناشی از جذابیت باورنکردنی رابطه بین دو بازیگر مهم آن است که ماهرانه این نوابغ موسیقی را به عکس می کشند. آبراهام و هالس برای بازی هایشان نامزد اسکار شدند و این جایزه برای بازی منحصر به فرد و منقلب کننده اش در نقش سالیری حسود، چه در جوانی و چه در پیری، به آبراهام تعلق گرفت. با این حال، جدای از این دو بازیگر، نقش‌های فرعی، اگرچه زیاد تر مختصر می باشند، اما بازی بازیگرانشان فراموش نشدنی است و مطمئناً تاثییر خود را بر بینندگان خواهند گذاشت. آمادئوس در همه طول روایت خود بی نقص است و بازیگری آن برای همیشه به گفتن یکی از بی نقص ترین بازی های تاریخ سینما ستایش خواهد شد.

۶- Ikiru (۱۹۵۲)

زیاد تر سینمای مدرن امروزی متاثر از آثار الهام قسمت فیلمساز تحسین شده ژاپنی آکیرا کوروساوا است. از آشوب، یوجیمبو، تا بزرگترین شاهکارش، هفت سامورایی، او اثری ماندگار در صنعت سرگرمی به جا گذاشته است که واقعاً در نوع خود بی‌نظیر است. اما هنگامی سخن بگویید از بی‌عیب‌ترین نقش آفرینی ها در فیلم های او به بین می‌آید، این فیلم درام کلاسیک او در سال ۱۹۵۲ به نام ایکیرو (یا زیستن) است که بیشتر از همه می درخشد. این فیلم داستان یک کارمند میانسال را جستوجو می کند که بعد از تشخیص سرطان معده، تصمیم می گیرد از زمان باقی مانده از زندگی اش برای ساختن پارک بازی کودکان منفعت گیری کند.

ایکیرو یک نگاه تراژیک وجودی به معنی زندگی است که به نحوه ماهرانه ای از طریق بازی تکان دهنده بازیگر با توانایی نقش مهم اش نشان داده شده است. در یک نقش آفرینی ماندگار و بی همتا، تاکاشی شینمورا، بازیگر همیشگی فیلم های کوروساوا، بازی از خود در نقش شخصیت در حال مرگ کانجی واتانابه اراعه می دهد که مخاطب را حیرت زده می کند. توانایی او در انتقال درد و رنج زیاد و دیگر احساسات، عمدتاً از طریق حالات چهره‌اش، یک دستاورد باورنکردنی است که کمتر بازیگری توانسته به آن دست اشکار کند. این یک فیلم زیاد تامل برانگیز و عمیقاً احساسی است که کیفیت آن توسط بازیگر نقش مهم و بازیگران مکمل آن تحکیم شده است. به همین دلایل، ایکیرو یکی از دلنشین ترین فیلم های ژاپنی تاریخ سینماست.

۵- The Godfather (۱۹۷۲)

در فهرستی در باب فیلم‌های با بازی های عالی، جای شگفتی نیست که فیلم پدرخوانده ساخته فرانسیس فورد کاپولا نیز ظاهر شود، اما این تنها فیلمی از این سه گانه نیست که در این فهرست قرار می‌گیرد. این فیلم، مارلون براندو، بازیگر افسانه‌ای را در نقش دون ویتو کورلئونه، رئیس خانواده مافیایی کورلئونه می‌بیند، که باید خانواده‌اش را در بحبوحه درگیری ها و آشفتگی‌ها هدایت کند، هنگامی دیگر خانواده‌های مافیایی در نیویورک اغاز به تجارت مواد مخدر می کنند.

تعداد بسیاری از طرفداران و منتقدان این فیلم را یکی از بهترین فیلم های همه دوران می دانند. قطعاً با کارگردانی استادانه، فیلمنامه بی نقص و بازی های تحسین برانگیز، این فیلم با لیاقت این همه تقدیر است. پدرخوانده تعدادی از ماهرترین و بااستعدادترین بازیگران آن دوران را در اختیار دارد که برای اراعه تحسین برانگیزترین بازی های دوران حرفه ای خود گرد هم می آیند. آل پاچینو، رابرت دووال و حتی جیمز کان نقش‌های خود را در حد کمال بازی می‌کنند، و غیر از آن‌ها و براندو (که به حق دومین جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد خود را برای این فیلم کسب کرد)، بقیه بازیگران با نقش هایی که به آنها داده می‌شود، کار شگفت انگیز‌ای انجام خواهند داد. پدرخوانده بدون شک برای سالیان متمادی برای بازی های بازیگرانش مورد تحسین قرار خواهد گرفت.

۴- The Silence of the Lambs (۱۹۹۱)

ژانر وحشت تنها یک فیلم دارد که برنده جایزه معتبر اسکار بهترین فیلم شده است: سکوت بره ها. این فیلم که توسط منتقدان و عاشقان ژانر ترسناک یکی از دلنشین‌ترین و شوق‌انگیزترین فیلم‌های ترسناک تاریخ در نظر گرفته شده است، یک تریلر شوق انگیز و پرتعلیق است که داستان یک کارآموز جوان اف بی آی را جستوجو می‌کند، در حالی که از یک قاتل سریالی محکوم می‌خواهد تا در رابطه یک پرونده مهم به او مشاوره بدهد، پرونده ای که در آن باید یک قاتل دیوانه را قبل از این که قربانی بعدی اش را بکشد، پیدایش کند.

سکوت بره ها شاهکاری است که برای بازی های فوق العاده اش شناخته شده است. قبل از برنده شدن جایزه اسکار بهترین فیلم و فیلمنامه، آکادمی اسکار به ستاره های مهم فیلم، سر آنتونی هاپکینز و جودی فاستر، جوایز بهترین بازیگر مرد و زن را برای نقش های تحسین برانگیزشان به ترتیب در نقش دکتر هانیبال لکتر ترسناک و مامور مصمم کلاریس استارلینگ اهدا کرد. کشش متقابل روی پرده این زوج یکی از بهترین ها در تاریخ سینماست، چون آنها به خوبی نقاط قوت یکدیگر را برجسته می سازند تا بهترین بازی های خود را اراعه دهند. اما جدای از این دو، بازی بقیه بازیگران در همه لحظات فیلم قابل دقت است. سکوت بره ها نحوه نگرش مردم به ژانر وحشت را تحول داده است. اکنون برخی از فیلم های برجسته این ژانر به گفتن شاهکارهای رضایت قسمت تری دیده می شوند، همه به لطف این فیلم و بازی های برترش.

۳- A Streetcar Named Desire (۱۹۵۱)

تنسی ویلیامز، نمایشنامه نویس بزرگ، داستان هایی نوشته است که شیفتگی مخاطبان بی شماری را در پی داشته است. در حالی که اکثر نمایشنامه‌های او اکنون جایگاهی افسانه ای دارند، اتوبوسی به نام هوس (یا تراموایی به نام هوس) زیاد تر بهترین شاهکار او در نظر گرفته می‌شود که بعداً در سال ۱۹۵۱ روی پرده بزرگ نیز به نمایش درآمد. این فیلم داستان زنی آشفته از یک پیشینه اشرافی را روایت می‌کند که به خانه خواهرش در محله فرانسوی نیواورلئان نقل مکان می‌کند. در آنجا، او رفته رفته ارتباطش را با حقیقت از دست می دهد و مشکلاتی با شوهر آزارگر و خشن خواهرش اشکار می کند.

اقتباس سینمایی اتوبوسی به نام هوس احتمالا یکی از با استعدادترین مجموعه های بازیگران تاریخ سینما را داشته باشد. ویوین لی برنده دو جایزه اسکار، کارل مالدن و کیم هانتر با سابقه کسب اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، و برنده آینده بهترین بازیگر مرد مارلون براندو، همه انها بازی های بی عیب و نقصی اراعه می دهند که هم چنان مورد تحسین و مطالعه قرار می گیرند. جای شگفتی نیست که بازی براندو در این فیلم برجسته شده است، چون منفعت گیری پیشگامانه او از سبک بازیگری متد اکتینگ در محبوبیت این سبک منحصر به فرد بازیگری، که تا این مدت هم زیاد تر توسط تعداد بسیاری از بازیگران امروزی منفعت گیری می شود، مؤثر می بود. اتوبوسی به نام هوس یک فیلم شاخص است که برای درخشش بازیگرانش شناخته شده است. واقعاً یک بازی ضعیف در این فیلم وجود ندارد.

۲- ۱۲ Angry Men (۱۹۵۷)

فیلم درام دادگاهی ۱۲ مرد خشمگین ساخته سیدنی لومت در سال ۱۹۵۷ یک شاهکار سینمایی است. این فیلم یک کلاسیک مطلق است که هر فردی که خود را علاقه مند به سینما می نامد باید حداقل یک بار آن را ببیند. این فیلم با فیلمبرداری عالی، نویسندگی بی عیب و نقص، و مهمتر از همه با بازی های قوی، داستانی گیرایی در رابطه ۱۲ عضو هیئت منصفه بی نام است که برای تصمیم گیری در رابطه یک پرونده قتل منصوب می شوند، جایی که آنها باید درمورد سرنوشت پسر جوانی که به تهمت قتل پدرش با مجازات اعدام روبروست، تصمیم بگیرند.

هر دوازده بازیگری که نقش هیئت منصفه را بازی می‌کنند، به سبک خاص خود دیدنی می باشند و همه انها شخصیت‌های خود را در حد کمال بازی می‌کنند و به مخاطب اجازه خواهند داد شخصیت ها و انگیزه‌های آنها را فهمیدن کنند. با این حال، بهترین بازی های این فیلم را هنری فوندا در نقش عضو هیئت منصفه شماره ۸ و لی جی. کاب در نقش عضو هیئت منصفه شماره ۳ ایفا می کنند که هر دو در نقش خود به گفتن رهبران طرفداران گناهکار و بی گناه شناختهن متهم عالی می باشند. ۱۲ مرد خشمگین به علت بازی های بازیگرانش موفق می شود. هیچ عدم انسجام یا دیالوگی در این فیلم وجود ندارد که به نظر نابجا باشد. این فیلم واقعا شگفت انگیز است.

۱- The Godfather Part II (1974)

ادامه سه گانه پدرخوانده فرانسیس فورد کاپالا، The Godfather Part II، به گفتن بی نقص ترین نمایش بازیگری همه دوران، جایگاه اول را به خود تعلق داده است. این کلاسیک ماندگار داستان دون مایکل کورلئونه (آل پاچینو) را ادامه می‌دهد، جایی که او برای عبور دادن خانواده‌اش از مشکلات و خطرات دنیای جنایات سازمان‌یافته تلاش می‌کند. اما بعد از این که یک سوء تصمیم نافرجام و سوء ظن به یک خائن در حلقه درونی خانواده اغاز به آزارش می کند، عمل های بعدی مایکل به زودی او را به مردی تبدیل می کند که هیچ زمان دوست و تصمیم نداشت باشد.

The Godfather Part II دارای یکی از چشمگیرترین لیست های بازیگران تاریخ است: آل پاچینو، رابرت دووال، دایان کیتون، جان کازال، تالیا شایر و رابرت دنیرو. اینها ستارگان طراز اولی می باشند که در اوج بازی خود قرار دارند و یکی بعد از فرد دیگر کارکرد بی‌نظیر خود را انجام خواهند داد. همه اینها به لطف تصویرسازی تکان دهنده و قوی پاچینو از شخصیت مهم، مایکل، بی نقص تر شده است، فردی که بازی غیر قابل تکرار او واقعاً دیدنی است. حتی بدون سخن بگویید کردن، او می‌تواند همه چیزهایی را که شخصیتش به آن فکر می‌کند و می‌خواهد انجام دهد، از طریق قوت چشم‌ها، بدن و حالات چهره‌اش منتقل کند. بازی او در نقش ماکیل بهترین و بی نقص ترین نقش آفرینی دوران حرفه ای او و مطمئناً بهترین نقش آفرینی تاریخ سینماست. The Godfather Part II تا حد بسیاری به علت بازی های بازیگرانش یک شاهکار شده است. از ابتدا تا انتها، این فیلم بینندگان را به خود جذب می کند و هیچ زمان از تحت تاثییر قرار دادن آنها دست بر نمی دارد.