زیر پرچم فاطمه

عصر روز مادر، همزمان با تولد حضرت کوثر، خانه مادبزرگ همسر دعوت بودیم. میزبان، «جمیله همایونی» مادر شهید «محمود ترابی» چون گوهر یک انگشتر می بود و نسل های بعدی همه در دور و بر او بودند. آن روز نتوانستم تصویری تهیه کنم ولی در پرسه زنی بین تصاویر قبل به کشف جالبی رسیدم. عکس تشریف فرمایی این مادر گرامی در روضه خانگی خودمان را اشکار کردم. لحظه ای که سپس از همه شدن بساط روضه در کنار دختران و نوه هایش سر سفره نذری و زیر پرچم فاطمه زهرا (س) نشسته است. او و امثال او، همه زندگی شان را در زیر این پرچم گذراندند و با اهمیت ترین دارایی خودشان را که فرزندنشان می بود تقدیم همین راه کردند. راهی که با فاطمه اغاز می شود با فاطمه ادامه اشکار می کند و به فاطمه ختم می شود. شهدا جامعه را از مردن نجات دادند. آنها مسیحان جامعه بودند. قدر کوچه ها، خیابان ها و دیگر فضاهای شهری خود را بدانیم که به نام یک مسیح، یک شهید، نامگذاری شده است. این نام ها، بوی زندگی، بوی مهربانی و بوی محبت می دهند. هر جا که نام مسیح بیایید بی درنگ، بشارت را به جستوجو خود دارد. معابری که نام شهید دارند ما را به آینده ای خوب، آینده آمدن مجدد مسیح مژده می دهند و اصفهان با  وجود بیشتر از بیست و چهار هزار شهید، سراسر مهد بشارت نور و آینده روشن است به شرط آنکه  چشممان جستوجو ستاره آنها باشد و رد آنها را در آسمان زندگی مان گم نکنیم! یادمان نرود شهدا چه کرده اند! از آنان فاصله نگیریم و در نامعادلات دنیا، از دست پشتیبانی و دعای آنها، غافل باشیم. مادران شهدا، بهترین نمونه و مصداق برای عبارت مادران فاطمی است. مادرانی که از آنها نور به دنیا می آید و تاریکی و سردی می رود. این مادران، فردای امید یلدای زندگی می باشند. جا دارد تا از این جا خطاب به همه آنها سلامی داشته باشم و به همه آنها، به همه سلسله مادران و به خصوص مادر بزرگ ها، مادران پرستار، مادران معلم و مادران همسران نیز ادای احترام نمایم. این چهار گروه مادر را هم یادتان نرود و همیشه از همه آنها سپاس کنید که هر کدام از آنها نقش مهمی در زیست و رشد و پیشرفت شما داشته اند. در ضمن شما چه روایت هایی از این چهار گروه مادر دارید؟ در بین این روایت ها، این مادران چه ارتباطی با حضرت فاطمه زهرا داشته اند؟ در ضمن ساعت ۱۹ و ۴۳ دقیقه روز چهارشنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۳ عکس این یادداشت در خیابان معراج اصفهان تهیه شده است.