فیلم پیر پسر با بازی لیلا حاتمی

داستان فیلم پیر پسر ایرانی

داستان فیلم پیر پسر ایرانی درمورد دو برادر میانسال (حامد بهداد و محمد ولی‌زادگان) است که با پدر قلدر و زورگوی‌شان (حسن پورشیرازی) زندگی می‌کنند و تحت سختی اقتصادی بسیاری قرار دارند.

بازیگران فیلم پیر پسر

• لیلا حاتمی

• حامد بهداد

• حسن پورشیرازی

• محمد ولی‌زادگان

  آخرین و جدیدترین اخبار سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی ، کارگری ، ورزشی، حوادث و سلامتی ، استان اصفهان و ایران را در وب سایت اصفهانیا دنبال کنید

• محمدرضا داوودنژاد

• بابک حمیدیان

• فهیمه رحیم‌نیا

• علی رحیمی

• میثم غنی‌زاده

• مهسا باقری

• مهری کاظمی

• هژیر سام

• وحید رحمتی

بیوگرافی بازیگران فیلم پیر پسر

در ادامه بیوگرافی بازیگران فیلم پیر پسر را به طور خلاصه برایتان آورده ایم:

بیوگرافی لیلا حاتمی بازیگر فیلم پیر پسر

• تاریخ تولد:  ۹ مهر ۱۳۵۱

• تحصیلات: کاردانی معماری داخلی

• اغاز: ۱۳۶۱

• شهرت: فیلم لیلا

• ازدواج: مجرد

لیلا حاتمی

بیوگرافی حامد بهداد بازیگر فیلم پیر پسر

• تاریخ تولد: ۲۶ آبان ۱۳۵۲

• تحصیلات: بازیگری تئاتر

• اغاز: ۱۳۷۹

• شهرت: فیلم آخر بازی

• ازدواج: مجرد

حامد بهداد

بیوگرافی حسن پورشیرازی بازیگر فیلم پیر پسر

بیوگرافی محمد ولی‌زادگان بازیگر فیلم پیر پسر

• تاریخ تولد: ۱۷ آذر ۱۳۶۵

• تحصیلات: کارشناسی ارشد کارگردانی تئاتر

• اغاز: ۱۳۸۳

• شهرت: فیلم شیطان وجود ندارد

• ازدواج: متاهل

محمد ولی‌زادگان

عوامل فیلم پیر پسر

تیزر فیلم پیر پسر

دانلود فیلم پیر پسر

دانلود فیلم پیر پسر که با عبارتی چون دانلود رایگان فیلم سینمایی پیر پسر حامد بهداد، دانلود فیلم پیر پسر حامد بهداد و…جست و جو شده است فعلا امکان پذیر نیست چون در سینماهای سرزمین تا این مدت اکران می شود.

نقد فیلم پیر پسر

نسیم قاضی زاده: حسام ناصری را بیشتر از آنکه به موسیقی فیلم بشناسیم، به آثاری که در مقام آهنگساز طی چند سال تازه برای علیرضا قربانی نوشته است می‌شناسیم. او طی همین چند سال کارهایی زیاد خاصص برای قربانی انجام داد و نه تنها توانست قطعات ماندگار و ملودی‌های خاطره‌انگیزی بسازد بلکه افزایش دیدنی مخاطبان قربانی در داخل و خارج از ایران نشان از پیروزی او در این عرصه داشت.

اما در حوزه موسیقی فیلم، او نزدیک به چهارسال است که در این عرصه وجود دارد، آهنگسازی روزی روزگاری آبادان (حمیدرضا آذرنگ)، تابستان همان سال (محمود کلاری) سریال سرگیجه (بهرنگ توفیقی) و در جشنواره امسال هم بازی خونی ( حسین میرزامحمدی) را مسئولیت‌دار بوده است. در کنار اینها موسیقی چند فیلم مختصر را هم کار کرده است.

اما اگر حسام ناصری را به واسطه موسیقی‌های ترانه‌ها تصنیف‌ها می‌شناسید، از مبنا آن فکر را کنار بگذارید و به تماشای پیر پسر بروید. موسیقی پیرپ سر به واسطه قصه و آشفتگی‌های ذهنی و حرکت شخصیت‌هایش، موسیقی‌ای است که توامان فضای الکترونیک و آکوستیک را به هم پیوند داده است. اما در این بین به خلق قطعاتی شگرف انجامیده است که با صداهای دیستورت شده به سبک تکنیک‌های موسیقی معاصر پریشان احوالی موقعیت فیلم و شخصیت‌ها را روایت کرده است.

در کنار این صداهای مدرن، موسیقی چند ترک طویل دارد که از قضا نه تنها فیلم را از ریتم نمی‌اندازد بلکه به فهمیدن و جستوجو کردن آن زیاد تر پشتیبانی می‌کند. این چند قطعه که در موقعیت های خاصی از آنها منفعت گیری شده است در فضای رمانتیک و تماتیک می باشند. همین آرامی آنها و ساده بودن جستوجو کردنشان برای گوش مخاطب علتشده است تا آن چند سکانس از جمله وجود پدر در خانه رعنا و سپس ترک خانه و ایستادن علی در میانه کوچه و وصل آن به رقص شمشیر نشاط پدر بیادماندنی شود. با این وجود، ناصری ماهیت موسیقی فیلم را با تمامیی فراز و فرودهای قصه مراعات کرده است، برای دوئل پدر و پسر قطعه‌هایی در فضای اکشن نوشته و برای وقتی که جوان‌ترها در میهمانی مشغول استعمال مواد مخدرند، سراغ موسیقی‌های الکترونیک رفته. برای صحنه قبر کندن پدر موسیقی وحشت نوشته و برای عشق موسیقی رمانتیک. حتی در موقعیت هایی سراغ سلوی ویولنسل رفته که بارزترین سکانس آن، سکانس وجود پسر کوچک تر (رضا) در آرایشگاه مادرش در زیرزمین نور و پر از تار عنکبوت است.

مهم ترین ویژگی موسیقی پیرپسر که او را به یک تاثییر منحصر به فرد بدل کرده است، وجود متفاوت، قطعات اریجینال، ملودی جااندار و قوی و نهایتا انسجام معنادار آن است. امید که حسام ناصری فعالیتش را در حوزه موسیقی فیلم گسترده تر و زیاد تر کند.

سهام‌الدین بورقانی: اولین سکانس «پیرپسر» مخاطب را به‌شدت به جهان مهیب فیلم پرتاب می‌کند و فیلم از همین نقطه چنان نفس‌گیر اغاز می‌شود و صورت‌مسأله‌ای دشوار مطرح می‌کند که یقیناً در آن گریزی از تقدیر نیست. ویرانه‌ای که خانه نام دارد، عتیقه‌فروشی‌ چرکینی که پر از نفس‌های مردانِ تاریخ‌قبل است و مردسالاری پررنگی که در تاروپود فیلم درهم‌تنیده شده‌ و‌‌ صورت نمادین هم اشکار می‌کنند همه محصول هنرمندی است که داستان را رج به رج، یا حوصله و وسواس زیاد یافته است. مردانی که به‌جستوجو عشق، هویت و نوری می باشند تا تاریک‌خانه‌شان روشن شود و زنانی که یا قوت رهایی از دایره تنگ و تیره سنت را ندارند و یا قربانی خواهد شد؛ همه اینها نتیجه دنیای مردسالاری است که جز تباهی عایدی فرد دیگر ندارد. نه عشقی به سرانجام می‌رسد و نه اراده‌‌ای می‌تواند اندکی از نفرین‌شدگی این ویرانه و ساکنانش بکاهند؛ پول اما تا بخواهی هست و با گشاده‌دستی همه خرج می‌شود، اما سعادتی در کار نیست.

«پیرپسر» سه ساعت همه نفس همه را در سینه‌ها حبس کرد و فردی پلک نزد و با همه وجود فیلم را دیدند. میزانس‌های دقیق، فیلمنامه پاکیزه، دیالوگ‌های پینگ‌پنگی دلنشین، شخصیت‌های درست، فیلمبرداری استاندارد و حرفه‌ای، بازی‌های دقیق و حتی تیتراژ کم‌نظیر که تازه برای خودش نقطه اوج می بود، چنان همه را مبهوت و متحیر کرده می بود که نه فردی دوست داشت فیلم همه شود و نه سالن را ترک کند. براهنی با این فیلم استانداردها را بالا برده و دستاوردهای زیاد مهمی نصیب سینمای ایران کرده است. هرطور شده باید تلاش کرد تا فیلم روی پرده بیاید وگرنه ظلمی بزرگ در حق سینماست.

۴ مسئله از فیلم:

• فیلمنامه و درام روانشناختی دقیق و کم‌نقص

• بازی‌های بسیار و بازی بی‌نظیر حسن پورشیرازی

• ترسیم درست جهان فیلم به همراه ریتم

• جسارت، وسواس و دقت بالا کارگردان

محمد صابری: ۱۹۰ دقیقه سکوتی که کات به یک تشویق ممتد شد؛ این گزارش خلاصه‌ای از روبه رو با فیلمی است که اکنون جدی‌تر از قبل می‌توانیم درمورد چرایی محرومیت از تماشایش در قسمت مهم با اهمیت ترین اتفاقات سینمای ایران، بپرسیم و تن به هیچ توجیهی برای آن ندهیم! اکران اختصاصی «پیر پسر» غافل‌گیرکننده‌‌ترین اتفاقی است که در حافظه همه ما حک می‌شود تا سال‌ها سپس به نشانی آن جشنواره فجر سال ۱۴۰۳ را به یاد بیاوریم. فیلمی که صادقانه انتظارش را از کارگردان فیلم ضعیف «پل خواب» نداشتیم اما اکتای براهنی، ثابت کرد که می‌توان درجا نزد و اثری خلق کرد که بالغ‌بر سه ساعت مخاطبش را روی صندلی سینما میخکوب کند. «پیرپسر» در سالن سینما به آخر نمی‌رسد و همزمان با سرکشی‌های دوربین به گوشه‌گوشه خانه‌ای که دقایقی در آن از ته دل خندیده بودیم و دقایقی بعدتر حجم خشونت لانه کرده در زیرپوست ساکنانش مبهوت‌مان کرده می بود، خراش‌هایی به ذهن‌مان انداخت که تا ساعت‌ها سپس از تماشا، به‌جستوجو مرهمی برای آن بودیم. تعمد دارم که
داستان فیلم را تشریح نکنم چرا که اینجا پای «قصه» درمیان نیست و این «سینما» است که معجزه می‌آفریند و مخاطب را مسحور خود می‌کند. «پیرپسر» را برای هیچ‌کس نباید تعریف کرد؛ این دقیقا همان نسخه‌ای از یک توانایی سینمایی است، که فقط باید آن را دید و چه ظلمی است اگر مخاطبان سینمای ایران هم چنان از زمان این توانایی ناب محروم بمانند و اکران عمومی فیلم به تأخیر بیفتد. دنیایی که «پیرپسر» آفریده است، از جنس واقع‌گرایی این سال‌های سینمای ایران نیست و همزمان نسبتی هم با خیال‌پردازی‌ها و شیرینی‌های رویاگونه ندارد. این دنیایی است که «شر» در آن حکم‌فرمایی می‌کند و حتی برای عاشق شدن هم امکان پذیر از «خوب بودن» پشیمان شوید! این دنیایی است که بیشتر از آنکه از جنس سیاست و اجتماع و اقتصاد باشد، از جنس «ماهیت انسان» است و عجب حاضر پیچیده‌ای است انسان!

۳ مسئله از فیلم:

• حیرت از قوت بازیگری حسن پورشیرازی

• شخصیت پیچیده و غریب رعنا (با بازی دیدنی لیلا حاتمی)

• سکانس تماشای مستند فرازمینی‌ها در تلویزیون نیمه‌سوخته!

محمد جلیلوند: سینما به گفتن هنر هفتم به شدت وام دار ادبیات بوده و قسمت مهمی از بهترین فیلم های تاریخ سینما را رقم زده اند. اتفاقی که در سینمای ایران به ندرت رخ داده و علت آن هم هراس فیلمساز از قضاوت و قیاس بوده است. شب قبل فیلم سینمایی (پیر پسر) ساخته اکتای براهنی که در قسمت اختصاصی برای اهالی رسانه به نمایش درآمد، جزو شاخص ترین این آثار است که ردپای ادبیات در فیلمنامه پروپیمان آن کاملا اشکار است.

روایتی سه ساعته از زندگی پدری لاابالی و عیاش با دو پسرش که هر کدام از یک مادر می باشند. براهنی که در پل خواب اقتباسی آزاد از جنایت و مکافات را انجام داده، در پیرپسر سرصبر قصه اش را اغاز کرده و با معارفه شخصیت های مهم (غلام،علی و رضا) به نقطه عطف اول می رساند.

در نیم ساعت بعدی کلنجارهای پدر و پسرها ادامه اشکار کرده و شخصیت های فرعی همچون دوست هم منقلی غلام معارفه می شوند که نقش مهمی در نیمه دوم کار دارند. با ورود رعنا به داستان در دقیقه هفتاد فیلم، قصه داخل فاز تازه ای شده و یکی از شگفت ترین قصه های روایت شده در سینمای ده بیست سال تازه کلید می خورد.

پیرپسر زیرمتن های فوق العاده ای داشته و به قدری جزئیات دارد که برای پی بردن همه و کمال به آن باید بیشتر از یک بار به تماشای آن نشست.

۳ مسئله از فیلم:

• فیلمنامه حیرت انگیزی که سه ساعت تماشاگر را میخکوب می کند

• بازی فوق العاده و در حد استاندارهای جهانی حسن پورشیرازی

• بهترین فیلم سال

محمد تقی‌زاده: با دقت به پیشینه ادبی اکتای براهنی و پدرش، فیلمی به شدت ادبی است به این معنی که همه اجزایش از قهرمان تا ضد قهرمان و شخصیت‌ها از ادبیات داستانی کلاسیک وام گرفته شده است. فیلم با مثابه یک رمان داستانی  فصل معارفه شخصیت‌ها دارد، تعلیق بین پدر و پسر تشکیل میکند، عشق می‌افریند و رابطه عاشقانه را عکس میکند و در نهایت کشمکش را دستمایه درام خود قرار می‌دهد تا ردپای ادبیات کلاسیک ایران  و جهان به شکلی آشکار در فیلم هویدا شود.

بازی حسن پور شیرازی از با اهمیت ترین وجوه فیلم است، نقش‌افرینی که نه تنها بهترین بازی پورشیرازی بلکه یکی از بهترین بازی‌های تاریخ سینمای ایران است. یک بدمن واقعی و باورپذیر امروزی که به عنایت شخصیت‌پردازی در فیلمنامه و هدایت اکتای براهنی به کارکتری شیطان صفت و باور پذیر بدل میشود که ساعت‌ها بعد از تماشای فیلم از یاد تماشاگر نخواهد رفت.

براهنی در سه ساعت و ده دقیقه فیلم خود فقط قصه نمیگوید و جهان خلق میکند. جهانی باورپذیر و با جزییات که لاجرم همراهی آن ممکن میشود و تماشاگر میخکوب به تماشای این پرفورمنس واقعی و پر فراز و فرود مینیشیند.

ساعت‌ها درمورد درام شخصیت‌ها بازی‌ها و روابط آن‌ها می‌توان سخن زد و نوشت اما به طور تیتروار از با اهمیت ترین ویژگی‌های فیلم پیرپسر میتوان به کارگردانی درجه یک و پخته اکتای براهنی، فضای گرم و گیرای فیلم، بازی‌های درجه یک به خصوص پورشیرازی و عوامل محیطی از جمله صدا، نور، طراحی صحنه، موسیقی و فیلمبرداری آن اشاره کرد که جملگی در اختیار یک کل واحد قرار گرفته و مضامین فیلمنامه را انتقال دادند.

۳ مسئله از فیلم:

• بازی پورشیرازی

• نقش ادبیات در فیلم

• پیشرفت کارگردانی

احسان طهماسبی: از همان فیلم‌هایی که می‌توان با رویکردهای متعدد نقد و تحلیل به سراغش رفت و انتظار این را داشت که به اثری کالت در سینمای ایران بدل شود. فیلمی که با پشتیبانی نقش‌آفرینی درخشان گروه بازیگرانش (به اختصاصی حسن پورشیرازی)، ارجاعات بسیاری به شاهکارهای مهم ادبیات جهان دارد و یکبار دیگر لزوم اهمیت و دقت به اقتباس را به سینمای ایران یادآوری می‌کند. بدون اغراق با یک تدوین هوشمندانه، پیرپسر در صدر لیست بهترین فیلم‌های دهه تازه سینمای ایران قرار خواهد گرفت و جایگاه اکتای براهنی را به گفتن کارگردانی که در فاصله شش سال (از زمان کارگردانی فیلم پل خواب) ره صد ساله را طی نموده تثبیت خواهد کرد. طویل‌ترین فیلم سینمای ایران در زمان سه ساعته خود با معجزه سینما مخاطب را سحر کرده و جسورانه تماشاگر را به صندلی میخکوب می‌کند. سینمای ایران باید امیدوار باشد که ضمن تشکیل شرایط اکران برای این تاثییر فاخر و خروج فیلم از محاق توقیف، شرایط ملزوم برای تشکیل فیلم‌هایی با این سطح کیفی فراهم شود. نقد
مفصل پیرپسر هم بماند برای همان روز.

۲ مسئله از فیلم:

• ای کاش برخی مسئولین فرهنگی ما دست از سماجت‌های مغرضانه برداشته و جسارت ایستادن پای آثار فاخر را داشته باشند.

• مردی که قانون نداشته باشه پسر باقی میمونه (از دیالوگهای فیلم)

جوایز فیلم پیر پسر

سوال های متدوال

کارگردان فیلم پیر پسر کیست؟

اکتای براهنی کارگردان فیلم پیر پسر است.

سخن آخر

در این نوشته اطلاعاتی از فیلم سینمایی پیر پسر با بازی حامد بهداد و لیلا حاتمی را برایتان آورده ایم.در صورت تمایل می توانید فیلم قشنگ صدایم کن با بازی امین حیایی و ستاره پسیانی را نیز بخوانید.اگر شما اطلاعات بیشتری از این فیلم سینمایی دارید با ما و دیگر مخاطبان سایت اصفهان امروز به اشتراک بگذارید.