[ad_1]
به گزارش اصفهانیا
اصفهان امروز_سید مهدی رضوی: شش ماه زیاد تر نگذشت که صندلی محیط‌زیست اصفهان بار دیگر تحول صاحب داد. مرجان شاکری، نخستین بانوی مدیرکل محیط‌زیست اصفهان که با امید به تحول و آگاهی از مشکلاتهای چهارگانه زاینده‌رود، گاوخونی، فرونشست و آلودگی هوا، در آبان‌ماه سال قبل بر این جایگاه نشست، اکنون جای خود را به داریوش گلعلی‌زاده، رئیس قبل مرکز ملی هوا و تحول اقلیم، داده است.هرچند در ظاهر این جابه‌جایی به‌گفتن یک «تحول مأموریت» و پذیرفتن مسئولیتی در ستاد مرکزی سازمان حفاظت محیط‌زیست گفتن شده، اما زمان مختصر مدیریت خانم شاکری و نبوده است شفافیت درمورد علت این تحول، سوال‌هایی را بین فعالان و ناظران حوزه محیط‌زیست استان برانگیخته است.شاکری مدیرکل قبل محیط‌زیست اصفهان تنها در پیامی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی، خبر تحول سمت خود را خبرداد. او که از ۱۵ آبان ۱۴۰۳ سکان مدیریت محیط‌زیست این استان را بر مسئولیت داشت، با انتشار کردن پیامی از مردم و مسئولان اصفهان خداحافظی کرد. در متن مطلب مرجان شاکری آمده است: مدیران استانی و شهری و دوستداران ارجمند محیط‌زیست اصفهان، با قلبی سرشار از احترام و سپاس، اکنون که لحظات پایانی حضورم در استان اصفهان را سپری می‌کنم، با احساسی عمیق از این دیار کهن و شما گران‌مایگان خداحافظی می‌نمایم.آنچه قابل‌تکذیب نیست، عمق مشکلاتهای زیست‌محیطی اصفهان، این دیار کهن است. مشکلاتهایی که دیگر تنها در گزارش‌های تخصصی و جلسات کارشناسی نقل نمی‌شوند، بلکه در زندگی روزمره مردم اصفهان جریان دارند؛ از مازوت سوزی و نفس‌هایی که با دود و گردوغبار پر خواهد شد، تا زمین‌هایی که آرام‌آرام فرومی‌روال و زاینده‌رودی که سال‌ها است خاطره‌اش دائمی‌تر از جریانش است. در همان آبان‌ماه سال قبل یادداشتی در این ستون درمورد اغاز مدیریت یک بانو در رأس حفاظت محیط‌زیست اصفهان با نگاهی خوش‌بینانه به توانمندی و اراده یک بانو نوشته شد که احتمالا می‌توانست در این ساختار ایستا، اندکی حرکت و او مباحثه برای حل مشکلاتها تشکیل کند. اکنون اما تحول بی‌توضیح مدیریت، آن‌هم در مختصر‌زمان، نه‌تنها آن امید را کم‌رنگ می‌کند، بلکه این سوال را پیش می‌کشد که آیا قرار است صندلی محیط‌زیست اصفهان تنها محلی برای آزمون، چرخش یا جابه‌جایی مدیران ستادی باشد؟از نظر دیگر، انتصاب فردی باسابقه در حوزه هوا و اقلیم، آن هم در شهری با یکی از وخیم‌ترین حالت‌های آلودگی و فرونشست، می‌تواند از منظری دیگر فرصتی باشد. اگرچه کارنامه گلعلی‌زاده باید به‌دقت دیده شود، اما آنچه مهم‌تر از فرد مدیر است، ارامش مدیریتی، اختیارات واقعی و پشتوانه بین دستگاهی است که بدون آن هیچ مدیری، خواه زن یا مرد، نمی‌تواند از بعد مشکلاتهای ریشه‌دار اصفهان برآید. در نهایت، آنچه محیط‌زیست اصفهان نیاز دارد، نه تحول مکرر مدیر که تحول نگاه به این نهاد تخصصی است. نگاهی که آن را از حاشیه‌نشینی بیرون بکشد و در متن تصمیمات گسترش‌ای و بین دستگاهی بنشاند. اگر هم قرار به تحول است، باید برای بهبود باشد، نه بی هیچ توضیح و بی‌برنامه.
دسته بندی مطالب
[ad_2]
منبع