جشنواره فیلم کودک، بدون اصفهان هویت ندارد

اصفهان امروز_ راضیه چنگیز نائین:‌جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان بیشتر از سه دهه است که به‌گفتن یکی از ستون‌های هویت فرهنگی و سینمایی سرزمین، جایگاه اختصاصی‌ای در تقویم هنری ایران اشکار کرده و از اهمیت بالایی در بین هنرمندان و سینماگران برخوردار است. جشنواره‌ای که نه فقط ویترین فیلم‌های کودک‌ونوجوان است، بلکه بستری برای پرورش نسل آینده‌ی سینما و تشکیل فضای او گفت‌وگوی فرهنگی بین کودکان و نوجوانان ایران و جهان محسوب می‌شود.

حامد جعفری مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان به‌تازگی اظهار کرده تفاهم‌نامه همکاری بین شهرداری اصفهان و بنیاد سینمایی فارابی به پایان رسیده است، چندین استان برای میزبانی جشنواره اظهار آمادگی کرده‌اند که لیاقت و سابقه برگزاری دارند و این چرخش میزبانی، در راستای تحقق عدل فرهنگی یکی از سیاست‌های کلان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی محسوب می‌شود که می‌تواند برای جشنواره موردبررسی قرار گیرد. اظهارنظری که جهت شده تا پچ پچ‌های تحول میزبانی از اصفهان به شهر دیگر قوت بگیرد؛ پچ پچ‌هایی که نه‌تنها با لیاقت این جشنواره نیست، بلکه در صورت تحقق، هویت تاریخی و جغرافیایی این اتفاقات را مخدوش خواهد کرد.

اصفهان، شهر جشنواره فیلم کودک‌ونوجوان است؛ حقیقت فرهنگی که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. شهر گنبدهای فیروزه‌ای و پل‌های تاریخی، سال‌ها است که میزبان سینماگران و کودکان و نوجوانانی است که با اشتیاق از سراسر ایران به این شهر می‌آیند تا روی پرده‌های سینمای اصفهان، رؤیاهایشان را ببینند. جشنواره فیلم کودک‌ونوجوان با اصفهان معنی اشکار کرده و قسمت بزرگی از حافظه جمعی سینمای کودک ایران در کوچه‌ها و خیابان‌های همین شهر شکل‌گرفته است. مگر می‌توان چهره خندان داوران نوجوان را که با کارت‌های شناسایی رنگارنگ در سالن‌های اصفهان پرسه می‌زنند، را فراموش کرد؟ مگر می‌توان حال‌وهوای شهر اصفهان در میزبانی این رخداد سینمایی را نادیده گرفت؟

این جشنواره در اصفهان ریشه دوانده است. زیرساخت‌هایش، نیروهای متخصصش، شبکه داوران و خبرنگاران نوجوانش، حمایتنهادهای شهری و مردمی‌اش و حتی تعاملاتش با بدنه آموزش‌وپرورش این استان همه طی سال‌ها به‌مرور زمان ساخته شده‌اند و انتقال این جشنواره به شهری دیگر، بخشی از این زنجیره را از بین می‌برد.

چرا هر سال باید این تردید را مجدد توانایی کنیم؟ چرا جشنواره‌ای که می‌تواند همانند جشنواره فجر، خانه‌ای دائمی و تثبیت‌شده داشته باشد، هر سال با این دغدغه روبه رو است که احتمالا نقل‌مکان کند؟ اگر گسترش و تحکیم این جشنواره مقصد ماست، باید به آن ارامش ببخشیم، نه این که آن را هر سال در اغاز کوچ ببریم. شهرهای دیگر ایران با لیاقت ده‌ها اتفاقات فرهنگی می باشند، اما جشنواره فیلم کودک، بر شانه‌های اصفهان قد کشیده و جابه‌جایی آن، نوعی بی‌احترامی به تاریخ این اتفاقات و به مردمی است که سال‌ها برای آن پای‌کار بوده‌اند.

نباید فراموش کنیم که جشنواره فیلم کودک‌ونوجوان، فقطً اکران فیلم و برگزاری نشست‌های خبری نیست. این جشنواره باروح و جان شهر اصفهان گره‌خورده و بخشی از برند گردشگری فرهنگی این شهر شده است. به واسطه همین جشنواره، تعداد بسیاری از خانواده‌ها و هنرمندان از سراسر ایران و حتی کشورهای دیگر به اصفهان سفر می‌کنند و  می‌تواند با برنامه‌ریزی بهتر به رونق اقتصادی و دیپلماسی فرهنگی غیررسمی برای سرزمین پشتیبانی کند.

تصمیم‌گیران و مدیران فرهنگی باید بدانند که تحول میزبانی جشنواره فیلم کودک‌ونوجوان تضعیف همدلی حاضر در بدنه سینمای کودک، نتیجه فرد دیگر ندارد. اگر قضیه ضعف در مدیریت اجرایی یا امکانات است، جواب آن، جابه‌جایی نیست؛ بلکه اصلاح و تحکیم زیرساخت‌ها در همان بستر تاریخی جشنواره است. انتقال جشنواره به شهر دیگر نه‌تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه می‌تواند صدمه‌های جبران‌ناپذیری به هویت آن داخل کند.

اصفهان برای جشنواره فیلم کودک، فقط یک میزبان نیست؛ اصفهان، خانه این جشنواره است.

خانه‌ای که قلبش هر سال برای لبخندهای کودکان می‌تپد.