[ad_1]
به گزارش اصفهانیا
اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD)، یک اختلال عصبیرشدی است که بر نحوه تعامل، ربط و حرکت فرد تأثیر میگذارد. این اختلال طبق معمولً در سالهای اولیه زندگی ابراز میکند و میتواند شدت و نوع متغیری داشته باشد. این مقاله تصمیم دارد تا به طور جامع و مفصل به نوشته اوتیسم پرداخته و همه ابعاد آن از جمله انواع، علائم، علتها، راه حلهای تشخیص، درمانها و سوالهای متداول را مورد بازدید قرار دهد.
اوتیسم چیست؟
اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم، یک اختلال عصبیرشدی است که بر نحوه پردازش اطلاعات در مغز تاثییر میگذارد. افراد مبتلا به این اختلال طبق معمولً در عرصههای اجتماعی، ارتباطی و رفتاری با چالشهایی روبه رو می باشند. این اختلال به طور معمول در دوران کودکی و پیش از سه سالگی خود را مشخص می کند. در برخی از موارد، علائم آن امکان پذیر در دوران نوجوانی یا بزرگسالی زیاد تر نمایان شود.
انواع اوتیسم
تا چند دهه پیش، اوتیسم به چندین نوع گوناگون تقسیم میشد که عبارت بودند از:
-
اوتیسم کلاسیک: شامل مشکلات شدید در تعامل های اجتماعی، مشکل در زبان و رفتارهای تکراری.
-
سندرم آسپرگر: افراد مبتلا به این سندرم زیاد تر دارای توانمندیهای زبانی و هوشی طبیعی می باشند اما در تعامل های اجتماعی با سختی روبه رواند.
-
اختلال فروپاشی کودکی: این اختلال با رشد طبیعی در ابتدا همراه است، اما بعد از مدتی تواناییهای اجتماعی و زبانی فرد به طور شدید از دست میروال.
-
اختلال فراگیر رشد طبقهبندی نشده (PDD-NOS): علائم اوتیسم را دارد، اما نه به اندازهای که با هر یک از انواع ذکر شده مطابقت کامل داشته باشد.
از سال ۲۰۱۳، این انواع به یک اختلال واحد تحت گفتن “اختلال طیف اوتیسم” (ASD) در سیستم DSM-5 شناخته شدهاند.
سطح اوتیسم
اوتیسم به سه سطح گوناگون تقسیم میشود که نشاندهنده شدت اختلال و نیاز به حمایتاست:
-
سطح ۱: نیاز به حمایتکمی دارد و فرد امکان پذیر قادر به انجام فعالیتهای روزمره خود باشد، ولی در تعامل های اجتماعی مشکلاتی دارد.
-
سطح ۲: نیاز به حمایتبیشتری دارد و فرد در تعامل های اجتماعی و رفتارهای تکراری مشکلات جدیتری دارد.
-
سطح ۳: نیاز به حمایتشدید دارد و فرد با مشکلات زیاد جدی در تعامل های اجتماعی و انجام فعالیتهای روزمره روبه رو است.
علت اوتیسم
علت دقیق اوتیسم تا این مدت به طور کامل شفاف نشده است، اما به نظر میرسد که ترکیب عوامل ژنتیکی و محیطی در ابراز آن نقش دارند. عوامل ژنتیکی میتوانند با تشکیل جهشهای خاص در ژنها خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهند. از طرفی، عوامل محیطی همانند سن بالای والدین، ابتلا به بیماریها در دوران بارداری، یا مصرف برخی داروها میتوانند ریسک ابتلا به اوتیسم را زیاد تر کنند.
تست تشخیص اوتیسم
تشخیص اوتیسم طبق معمولً از طریق برسیهای بالینی و ابزارهای استاندارد انجام میشود. پزشکان از مصاحبهها و تستهای گوناگون همانند تستهای مشاهدهای، غربالگریهای رفتاری و برسیهای گفتاری برای تشخیص دقیق منفعت گیری میکنند.
علائم اوتیسم
علائم اوتیسم در افراد گوناگون متفاوت است، اما به طور کلی شامل موارد زیر میشود:
-
مشکلات اجتماعی: عدم علاقه به بازیهای گروهی یا مشکل در ربط چشمی.
-
مشکلات ارتباطی: تأخیر در گفتار، منفعت گیری غیرعادی از زبان.
-
رفتارهای تکراری: انجام حرکات تکراری همانند دست زدن و علاقه شدید به موضوعات خاص.
-
حساسیتهای حسی: حساسیت غیرعادی به صداها، نورها و لمس.
درمان اوتیسم
درمان اوتیسم به طور یک رویکرد چندجانبه انجام میشود. شامل راه حلهای مختلفی از جمله:
-
درمانهای رفتاری: همانند تحلیل حرکت کاربردی (ABA) برای بهبود تواناییهای اجتماعی و ارتباطی.
-
درمان گفتاری: برای پشتیبانی به بهبود تواناییهای زبانی.
-
درمانهای شغلی: به منظور پشتیبانی به فرد برای انجام بهتر فعالیتهای روزمره.
-
دارودرمانی: برای افت علائم همراه همانند اضطراب یا بیشفعالی.
مداخلات زودهنگام میتواند تأثیر بسیاری در بهبود حالت فرد داشته باشد.
سوالهای متداول
آیا کودکان اوتیسم خوب خواهد شد؟
با درمانهای مناسب و مداخلات زودهنگام، تعداد بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم میتوانند بهبود یافته و در تعداد بسیاری از جنبههای زندگی موفق باشند. اما شدت و نوع اختلال در هر فرد متفاوت است.
آیا اوتیسم قابل پیشگیری است؟
هیچ روش قطعی برای پیشگیری از اوتیسم وجود ندارد، اما مراقبتهای دوران بارداری و شناسایی زودهنگام علائم میتواند مؤثر باشد.
سخن آخر
اوتیسم یک اختلال پیچیده است که نیاز به آگاهی و حمایتدارد. شناسایی زودهنگام علائم و مداخلات مؤثر میتواند تأثیر بسیاری بر بهبود حالت فرد مبتلا داشته باشد. شما چه تواناییای در رابطه اوتیسم دارید؟ آیا نکات فرد دیگر را میشناسید که میتواند به دیگران پشتیبانی کند؟ با ما در بین بگذارید و با هم زیاد تر یاد بگیریم.
دسته بندی مطالب
[ad_2]
منبع