[ad_1]
به گزارش اصفهانیا
نگار مدام؛ صدای یک نسل
اصفهان امروز- سارا اکبری: نگار مدام، دانش‌آموز نخبه اصفهانی و دارنده مدال طلای جهانی بیوتکنولوژی، وقتی تصمیم داشت ایران را ترک کند. اما یک دیدار شش‌ساعته در دی ۱۴۰۳ به او امیدی تازه داد. چند ماه سپس، او در برابر نماینده دولت ایستاد و او گفت:
«ما نسلی هستیم که پنج سال دیگر باید چرخ این سرزمین را بچرخانیم، اما تا این مدت فردی صدای ما را نمی‌شنود.»
این روایت، تنها قصه یک دانش‌آموز نیست؛ پژواک نسل Z است، نسلی بین ماندن و رفتن.
ستاره‌ای که سریعتر از موعد درخشید
نام نگار در دبیرستان فرزانگان امین دو اصفهان شناخته شد؛ جایی که با پژوهش درمورد سلول‌های بنیادی و پزشکی بازساختی، رتبه اول کشوری جشنواره شهید کاظمی آشتیانی را گرفت.
- مدال طلای جهانی میکا مالزی (بیوتکنولوژی)
- مطرح برگزیده ملی هوش مصنوعی
- دو مقاله کنفرانسی علمی
آخرین و جدیدترین اخبار سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی ، کارگری ، ورزشی، حوادث و سلامتی ، استان اصفهان و ایران را در وب سایت اصفهانیا دنبال کنید- پروپوزال پژوهشی در سطح دانشجویان رزیدنت
با وجود این افتخارات، سوال مهم باقی است: آیا در ایران هم حمایتکافی وجود دارد؟
دی‌ماه ۱۴۰۳؛ روزی که امید برگشت
زمستان ۱۴۰۳، نگار تصمیم به مهاجرت گرفته می بود. اما دیدار او با مسعود صرامی، کارآفرین فرهنگی اصفهان، همه‌چیز را تحول داد. صرامی همان روز شش ساعت برای او مباحثه و شنیدن دغدغه‌های او زمان گذاشت.
در آخر، نگار او گفت: «امروز برای اولین بار حس کردم ارزشمندم.»
این جمله در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی بازتاب گسترده‌ای اشکار کرد و سوال تازه‌ای را نقل کرد: اگر یک کارآفرین می‌تواند امید را برگرداند، چرا نهادهای رسمی نمی توانند؟
مرداد ۱۴۰۴؛ مجدد روبه رو دولت
۲۸ مرداد ۱۴۰۴، نگار در جلسه‌ای با وجود رئیس شورای خبر‌رسانی دولت سخن او گفت. او نقد کرد:
«سیستم آموزشی ما مبتنی بر تست و حفظیات است و نتیجه نمی‌دهد.»
«من فول‌فاند ۱۲۰ هزار دلاری هاروارد گرفتم، اما در ایران شش ماه برای یک نامه ساده چشم به راه مانده‌ام.»
«از یک کلاس ۲۵ نفره تنها ۱۵ نفر به کنکور رسیدند؛ بقیه مهاجرت کردند یا ترک تحصیل.»
الیاس حضرتی در جواب او گفت: «به‌گفتن دایی حساب کن، به‌گفتن عمو حساب کن. مهاجرت راه‌حل نیست؛ وطن‌پرستی یعنی ماندن و حل مشکلات.»
اما سوال مهم پابرجاست: آیا این بار قولها به عمل خواهد رسید؟
ظرفیت‌های جهانی، زمان‌های کوچک داخلی
در همین روزها، تیم ملی المپیاد نجوم ایران برای دومین سال پیاپی قهرمان جهان شد. این پیروزی‌ها غرورآفرین است، اما همزمان تناقضی را یادآور می‌شود: چرا جوانانی که در جهان می‌درخشند، در داخل سرزمین با مانع ها اداری و افتپشتیبانی مواجه می باشند؟
مثالهای جهانی مشخص می کند می‌توان مسیر فرد دیگر رفت:
-
در کره‌جنوبی از دوران مدرسه استعدادها ردیابی و تا صنعت همراهی خواهد شد.
-
در هند، دولت و بنیادهای خصوصی با بورسیه‌های موثر از مهاجرت زودهنگام نخبگان جلوگیری می‌کنند.
در ایران اما تا این مدت این چنین برنامه منسجمی وجود ندارد.
نسلی در بزنگاه انتخاب
ماجرای نگار پژواک نسلی است که آینده ایران در دستان آن‌ها است. اگر پشتیبانی‌ها واقعی باشد، امید به ماندن تحکیم می‌شود. اما اگر قولها در حد سخن بماند، مهاجرت از انتخاب به الزام تبدیل خواهد شد.
«این آخر نیست؛ اغاز او گفت‌وگویی تازه است. او گفت‌وگویی که باید بین دولت، جامعه مدنی و نسل جوان شکل بگیرد.»
سوال‌های متداول (FAQ)
چرا تعداد بسیاری از دانش‌آموزان نخبه ایران مهاجرت می‌کنند؟
به علت افتپشتیبانی مالی و اداری، نظام آموزشی مبتنی بر تست و حفظیات و زمان‌های بهتر پژوهشی در خارج.
آیا مثالهای موفقی در جهان برای حمایتاز نخبگان وجود دارد؟
بله؛ کره‌جنوبی و هند با برنامه‌های ملی و بورسیه‌های مشترک دولتی و خصوصی از استعدادها حمایتمی‌کنند.
چه عمل‌هایی می‌تواند مهاجرت نخبگان را افت دهد؟
تشکیل پشتیبانی‌های مالی واقعی، اصلاح مسیر آموزشی از مدرسه تا دانشگاه، حذف مانع ها اداری و پیوند روشن پژوهش با صنعت.
دعوت به شراکت
شما فکر می‌کنید چه باید کرد تا نخبگان سرزمین بمانند؟
نظر خود را در قسمت دیدگاه‌ها بنویسید.
دسته بندی مطالب
[ad_2]
منبع