جان بانوان موتورسوار در صف انتظار گواهینامه

چند روز پیش، خبری تلخ در اصفهان پیچید؛ دختری ۲۰ ساله در منطقه صنعتی دولت‌آباد در برخورد با کامیون جانش را از دست داد. حادثه‌ای که در نگاه اول احتمالا یکی از صدها تصادف روزانه به نظر برسد، اما در واقع گویای یک خلأ قانونی و آموزشی است که سال‌ها است برای بانوان موتورسوار وجود دارد. در حالی که مطابق آمار رسمی، تلفات رانندگی در استان اصفهان در چهار ماه نخست امسال ۶ درصد افت یافته، اما حقیقت می‌گوید زنان در نبوده است آموزش رسمی و مجوز قانونی، در معرض خطری مضاعف قرار گرفته‌اند.

از ابتدای سال جاری ۴۸ هزار و ۲۵ تصادف در استان ثبت شده که ۱۷ هزار و ۷۷۳ مورد آن مربوط به موتورسیکلت‌ها بوده است؛ یعنی نزدیک به ۳۷ درصد کل تصادفات. بر پایه گزارش دانشگاه علوم پزشکی نیز نیمی از مصدومان بدحال بیمارستانی ناشی از تصادف با موتورسیکلت می باشند.این آمارها در کنار حادثه تازه، تصویری دلواپس‌کننده از آینده اراعه می‌دهد. امروز در شهری همانند اصفهان، از بین ۴.۴ میلیون سفر روزانه، نزدیک به ۵۰۰ هزار سفر با موتورسیکلت انجام می‌شود. با افزایش تمایل بانوان به موتورسواری، تداوم ممنوعیت گواهینامه تنها به افزایش خطر و تلفات منجر خواهد شد. حقیقت این است که زنان امروز دیگر در حاشیه‌ خیابان‌ها نمی‌همانند.

آن‌ها در مسیر محل تحصیل، کار و زندگی شهری گاه ناگزیر به منفعت گیری از موتورسیکلت‌اند. اما قانونی که صدور گواهینامه برای آنان را مجاز نمی‌داند عملاً آنان را به رانندگی غیررسمی و بی‌آموزش سوق می‌دهد؛ یعنی جایی که ایمنی از بین می‌رود و خطر جای آن را می‌گیرد.

صدور گواهینامه برای بانوان نه یک مطالبه تجملی، بلکه کاری پیشگیرانه و عقلانی است. کشوری همانند اندونزی یا مالزی سال‌ها است زنان موتورسوار را آموزش می‌دهد و آمار تلفات را با آموزش‌های استاندارد پایین آورده است. اما در ایران، زنان تنها می‌توانند نظاره‌گر باشند؛ نظاره‌گر قانونی که از حقیقت عقب مانده است. اگر قانون اجازه می‌داد و آموزش رسمی وجود داشت، احتمالا آن دختر جوان امروز زنده می بود. از نظر دیگر خانواده هم باید بداند آموزش نحوه موتورسواری بر خریدن این ارابه های تندرو برای فرزندشان چه پسر باشد و چه دختر در درجه اهمیت بیشتری است. چون یک موتور کوچک، ساده و برقی هم می تواند جان عزیزمان را به خطر بیندازد.

زمان آن رسیده که مجلس از این حقیقت عقب‌مانده پیشی بگیرد و قانون صدور گواهینامه موتورسیکلت برای بانوان را تصویب کند.این خواسته‌ای برای برابری نیست، برای ایمنی است.

پیش از آنکه تیتر فرد دیگر در روزنامه‌ها و رسانه‌های خود بزنیم: «مرگ تلخ خانم موتورسوار دیگر در اصفهان…» و جان بانوان در صف انتظار آموزش و گواهینامه جا بماند و از دست رفتن این جان‌ها برایمان عادی شود.