روزی برای نکوداشت‌ رودی که جاری نیست

در روزهایی قرار داریم که جشنــواره فیلم کودک در اصفهان در حال برگزاری است و فیلم‌های بسیاری در گونه «کودک و نوجوان» روی پرده‌های سینما نمایش داده می‌شود. فیلم «هر چی تو بگی!» به نویسندگی و کارگردانی آتش زمزم یکی از این فیلم‌هایی است که در این جشنواره روی پرده رفت. این فیلم اغاز تابستان در اصفهان و در لوکیشن‌هایی چون خانه تاریخی سرتیپ سدهی مربوط به دوره قاجار و بستر خشک زاینده‌رود جلوی دوربین رفت. فیلمی که در قسمت‌هایی از خود و در اشعار و موسیقی که در آن نهفته از خشکی زاینده‌رود و فرونشست و اثری که بر تاریخ و هویت این شهر می‌گذارد هم سخن می‌گوید. نمایی از چهلستون که فرومی‌ریزد. کودکانی که در قایقی در بستر خشک و در حال سوختن زاینده‌رود قایق‌سواری می‌کنند و ترک‌هایی که بر پیکر پل‌های تاریخی اصفهان نشسته گوشه‌ای از اتفاق‌هایی است که در نبوده است زاینده‌رود برای اصفهان رقم خورده است. فیلمی که در بستر داستانی که روایت می‌کند می‌خواهد دین خودش را به اصفهان نیز ادا کرده باشد. احتمالا قولهایی که برای احیای زاینده‌رود داده شده تحقق اشکار کند و اصفهان بیشتر از این در چالش‌های خود فرو نرود. اما در اینجا قرار نیست به جشنواره بپردازیم و یا فیلم‌هایی که در این جشنواره اکران شده را نقد و بازدید کنیم. امروز ۱۸ مهر؛ روز نکوداشت زاینده‌رود است.

زاینده‌رودی که سال‌ها است جریانش مقطعی شده و به‌جای خروش رود، اکنون بستر رودخانه به مکانی برای پیاده‌روی کودکان و مردم تبدیل شده است و در این روز و هفته هم به‌جای این که ناظر جریانش در این بستر خشک باشیم باید نظاره‌گر سنگ و کلوخ‌های ترک‌خورده در آن باشیم.

امروز باید نکوداشت روزی را بگیریم که حتی در پشت سدهای آن هم آبی نیست که امید به رهاسازی آن داشته باشیم. ذخیره سد زاینده‌رود به کمتر از یک‌چهارم از حجم آن رسیده و همین که کفاف آب شرب مردم را بدهد باید کلاهمان را بالا بیندازیم.

اما سوال‌های اساسی این است که چرا قولهایی که برای زاینده‌رود داده می‌شود محقق نمی‌شود؟ چرا در فصل پاییز هم تا این مدت ناظر برداشت‌های غیرمجاز در بالادست هستیم؟ مطرح‌های آبی برای احیای زاینده‌رود به کجا رسید؟ پروژه‌هایی هم که بر زمین‌مانده چرا با بودجه ملی تکمیل نمی‌شود؟ تا کی قرار است حقابه اصفهان پرداخت نشود و سوال‌های فرد دیگر که چندین دفعه پرسیده شده اما پاسخی برای آن داده نمی‌شود.

به هر سو امروز روز نکوداشت زاینده‌رود است و باید برای احیای آن تلاش کرد. هر شخص و رسانه‌ای هم ماموریت دارد تریبونی برای احیای این رودخانه و تلاش برای جریان دائمی آن باشد. خوب است از ظرفیت‌های حاضر همچون جشنواره‌هایی همانند جشنواره کودک منفعت گیری کرد و تولیدات و محتواها را به سمت این خواسته بحق اصفهان سوق داد. به امید روزی که نکوداشت اصفهان را با زاینده‌رود جاری برگزار کنیم.