دست از سر استادیوم آزادی بردارید

استادیومی که تا این مدت آماده نیست را به چه علت برای گشایش مجدد سر زبان‌ها می اندازید و از ۱۳ دی به گفتن روز مجدد افتتاحیه این ورزشگاه اظهار می کنید؟ آن هم بازی سرنوشت ساز استقلال با سپاهان که حکم تعیین قهرمان نیم فصل را دارد. از زمان‌ها پیش مسئولان فدراسیون فوتبال در گفتگوهای گوناگون خبر از آماده شدن ورزشگاه آزادی برای میزبانی از مسابقات می‌دادند. این در حالی می بود که با دقت به حجم کارهای عمرانی و گزارش‌های انتشار شده در دست عمل اشکار می بود که این استادیوم تا این مدت آماده برگشت به چرخه مسابقات نیست. هنگامی استادیومی تنها فاز یک بازسازی آن به آخر رسیده این همه اصرار برای افتتاح آن چیست؟ اما نزدیک به سه سال از عملیات تخریب و اغاز بازسازی ورزشگاه آزادی می‌گذرد و اکنون تکه غربی این استادیوم تقریبا آماده منفعت‌برداری شده است. در این سال‌ها عملیات بازسازی کم و بیش ادامه داشت و از ابتدای ۱۴۰۳ شدت بیشتری به خود گرفت تا مهیای منفعت گیری پرسپولیس، استقلال و تیم ملی شود. در این زمان علاوه بر ایمنی‌سازی سکوها که با اهمیت ترین علت بازسازی ورزشگاه آزادی بوده، دو اسکوربورد تازه هم نصب شده که مسئولان شرکت گسترش مدعی می باشند باکیفیت بالا لحظات مسابقه را پخش خواهد کرد. علاوه بر این، قسمت‌های داخلی ورزشگاه و سکوها نیز با بهبود قابل توجهی روبه رو بودند و صندلی‌های قسمت غربی استادیوم نیز از سفید و آبی به سبز تحول کرده‌اند. این در حالی است که جایگاه اختصاصی ورزشگاه آزادی رنگ متغیری دارد و این چنین با صندلی باکیفیت‌تر، شرایط جالبی را برای استقرار میهمانان اختصاصی خواهد داشت. در این بین اما همه نگاه‌ها به چمن ورزشگاه آزادی است. جایی که اگرچه چمن تازه کشت نشده اما مسئولان این ورزشگاه تلاش کردند عملیات ترمیم و نگهداری را به خوبی انجام بدهند و به نظر کیفیت چمن نیز در حالت قابل قبولی است. در این بین اغاز بازسازی قسمت غربی ورزشگاه آزادی بار دیگر نگرانی را برای هواداران دو تیم تشکیل خواهد کرد چرا که آن‌ها هراس دارند مجدد عملیات بازسازی وقتی طویل را به خود تعلق دهد. در یکی دو سال قبل واژه جدیدی به نام استانداردسازی به دایره لغات فوتبال و ورزش ایران اضافه شده اما بازسازی یا استانداردسازی فقط شامل برخی تغییرات حداقلی است که آن هم با کمترین شدت صورت می‌گیرد و یقیناً با دقت به عدم شفافیت، فردی درمورد دلایل این شکل از مدیریت اماکن ورزشی ایران سوالی نخواهد کرد. این که ورزشگاهی مورد بازسازی قرار بگیرد و باشگاهی به زمان یک فصل و یا دو فصل خارج از ورزشگاه مهم خود بازی کند، اتفاق‌ای زیاد مرسوم در فوتبال روز دنیاست و پیش‌تر ناظر آن بودیم که تیم های بزرگ هم در مقاطعی در خارج از استادیوم خانگی خود به زمان یکی دو فصل بازی کرده‌اند و تغییرات گسترده و شگفت‌انگیز در راستای منافع فوتبال و هواداران در ورزشگاه خانگی آن‌ها صورت می گیرد. اما آنچه در نسخه وطنی آن متاسفانه ناظر هستیم این است که ورزشگاه آزادی چند بار مورد بازسازی‌های اساسی قرارگرفته و اکنون و در آخرین بار بازهم عجله داریم که کار نیمه کاره ای را انجام دهیم. به هر حال چه بازی استقلال با سپاهان در این استادیوم انجام شود و چه در محل فرد دیگر میزبان این دیدار باشد باید یک بار برای همیشه آزادی مرمت شود نه چند بار آن هم به طور نیمه کاره.