صرع عرصه‌ساز انزوا نیست

در حالی که روز به روز آمار مرگ و میر ناشی از تصادفات و‌ دیگر حوادث تبدیل آن در سرزمین و بویژه استان اصفهان رو به فزونی است کمتر فردی به این مسئله دقت می‌کند که تلفات تصادفات یا حوادث دیگر فقط به مرگ و میر محدود نشده و معضل صدمه ها و از کار افتادگی ها از جمله صدمه های نخاعی، زخم بستر و غیره است که زیان سنگینی به مردم و جامعه تحمیل می‌کند.

در این بین بیماری به نام صرع وجود دارد که به باور عامه مردم، عموما منشأ آن ارثی است اما در واقع قسمت اعظم این بیماری در پی حوادث و صدمه های مغزی تشکیل می شود و گریبانگیر یک تا سه درصد مردم جامعه ماست.

در ایران ۸۰۰ هزار نفر و در استان اصفهان ۶۰ هزار نفر دچار بیماری صرع می باشند که در این استان بیماری صرع زیاد تر شایع است، شیوع صرع در بین مردان در رده‌های سنی ۵۰ سال به بالا به علت ضربه مغزی بیشتر از زنان است.

چرا مردان؟همانطور که اشاره شد تصادفات که زیاد تر در بین موتورسواران شایع است و درصد بالایی از و مرگ و میر را نیز دربردارد مردان را دچار می‌کند.صدمه های مغزی تشکیل کنند تشنج و صرع گرچه طبق معمول در اطفال زیر ۱۰ سال و افراد بالای ۵۰ تا ۶۰ سال مشاهده می شود اما همانطور که اشاره شد در حوادث روزمره و صدمه به اندام مغز زیاد شیوع دارد.

اما مردم کمتر با این بیماری، عوارض آن و نحوه برخورد با فرد مبتلا آشنایی دارند.ضمن این که باورهای خرافی درمورد مصروعان نیز به این ناآگاهی و برخورد نامناسب با ایشان دامن میزند. در این شرایط نیاز مبرمی به آگاه سازی و تشکیل فرهنگ مناسب با مبتلایان به صرع حس شده و می بایست در این عرصه چاره ای اندیشیده شود.

خیریه صرع استان اصفهان با حمایتاختصاصی از بیماران مبتلا به صرع در این عرصه عمل های اختصاصی ای در نظر داشته و در نشستی که روز قبل با اصحاب رسانه داشت، این مسئله را خواست کرد که در آگاه سازی جامعه بیشتر از هرچیز به پشتیبانی رسانه ها و مردم نیاز است.

صرع بیماری است که امکان پذیر در طول عمر افراد برای هر فردی بوجود آید و اینگونه نیست که مانع از تحصیل ، کار ، ازدواج و زندگی فرد مصروع باشد بلکه قابل کنترل و درمان بوده و خوشبختانه شرکت های دارویی دانش بنیانی نیز داروهای اساسی آن را داخل استان تشکیل و اراعه می کنند.

فقط نیاز است بپذیریم و بدانیم این مسأله برای خودمان یا نزدیکان و آشنایان امکان پذیر اتفاق بیفتد به این علت کافی است با پذیرفتن این نوشته به جای طرد کردن افراد بیمار به یاریشان پرداخته و زندگی را برای ایشان تسهیل کنیم.