دانلود فیلم رگ های آبی

اخبار فیلم رگ های آبی 

• جهانگیر کوثری تهیه‌کننده آثاری همچون «زیر پوست شهر»، «خون‌بازی»، «اشباح»، «سوت آخر»، «فراری»، «به آهستگی»، «نسل جادویی»، «نرگس»، «یک شب» و «دختران خورشید» است.

• او فعالیت حرفه‌ای در سینما را از سال ۱۳۵۰ با دستیاری کارگردانی در فیلم سینمایی «سراب» اغاز کرده و در سال‌های ۱۳۵۳ و ۱۳۵۹ فیلم‌های مختصر و مستند «رهایی»، «شکوفه ناز و درخت کهن»، «شب پا»، «پهلوان نه قهرمان»، «مجدد به راه می‌افتیم» و «طبیعت زیبای ایران» را ساخته‌ است.

  آخرین و جدیدترین اخبار سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی ، کارگری ، ورزشی، حوادث و سلامتی ، استان اصفهان و ایران را در وب سایت اصفهانیا دنبال کنید

نقد و بازدید فیلم رگ های آبی

این نقد و نوشته‌ها، نظر مختصر ولی دست‌اولِ منتقدان و نویسندگان سینمایی است؛ احتمالا بعدها همه چیز تحول کند! در ضمن، انتشار کردن آن‌ها -لزوما- به معنی تایید فیلیموشات نیست.

محمد تقی‌زاده: جهانگیر کوثری در نخستین توانایی خود در قامت فیلمساز تلاش کرده به یکی از شخصیت‌های مهم ولی ممیزی‌دار از نظر سیستم فرهنگی سرزمین بپردازد نتیجه آن شده که علاوه بر محدودیت‌های وزارت ارشاد در نمایش قسمت‌هایی از زندگی فروغ فرخزاد، گویی شخص فیلمساز نیز در عکس کردن زندگی فروغ با خودسانسوری روبه رو شده و نتیجه پرتره‌ای ناقص و الکن است که زیاد زیاد تر و کاملتر میتوان همین اطلاعات را درمورد این چهره از صفحه ویکی پدیای او بدست آورد.

کوثری علاوه بر ضعف در محتوا در فرم و ساختار هنری نیز موفق عمل نکرده است. این که او تلاش داشته خلاقیت‌های ساختاری در روایت داستانی خود اعمال کند قابل فهمیدن است اما این گونه توانایی‌گرایی و هنری‌نمایی به نظر به کلیت فیلم ضربه زده و نتیجه آن شده که با فیلمی نمایشی و اطواری روبرو شویم که تصمیم داشته در ساختار و فرم پیشرو باشد اما به علت نابلدی، نتوانسته ایم ایده را اجرایی کند.

بازی باران کوثری با وجود تلاش زیاد این بازیگر در ایفای نقشی متفاوت از یک زن آرام شاعر مسلک و سختی کشیده، در امتداد ساختار نمایشی و تصنعی فیلم قرار میگیرد و به نظر کوششهای کوثری در این نقش نتوانسته بازی یکدست و باورپذیری که شمایل فروغ فرخزاد را ترسیم و عکس میکند به نمایش در اورد.

۳ مسئله از فیلم:

• ساختارزدگی
• تصنع بجای باورپذیری
• محتوای ویکی پدیایی و سانسور شده

احسان ناظم‌بکایی: مهر توقیف، زمان مناسبی برای فیلم ها است تا ولو بواسطه ساختار از هم پاشیده، مورد اقبال قرار بگیرند و فیلم فروغ این چنین است. فیلمی که بهتر می می بود سازندگانش خودخواسته آن را توقیف می کردند و در کمد خانه شان نگه می داشتند. فیلم چنان از پای بست ویران و بی محتواست که نه فیلمبرداری کلاری و نه تدوین عبدالوهاب و نه حتی بازی باران کوثری نتوانسته آن را نجات بدهد. فیلمی که می توانست به همانند فیلم پروین در جشنواره پارسال، پرتره مساعد از یک شاعره معاصر دیگر باشد ملغمه درهمی است که نه به معارفه فروغ فرخ زاد منجر شده و نه در روایت امروزی شخصیت فروغ موفق بوده است. ما اصلاً در این فیلم فهمید چرایی حالات فروغ نمی شویم و نه اثری از پسرش کامیار می بینیم و نه می فهمیم چرا با شاپور به اهواز رفته است. از همه شگفت تر مخاطبی که اطلاعات عمومی درمورد او ندارد اصلاً نمی فهمد که فروغ در جریان تصادف رانندگی در قلهک کشته شده است!

۳ مسئله از فیلم:

• شاعری که می گوید اراده ندارم ولی اشعار ساختار شکن می گوید و از همسر و فرزندش جدا می شود!
• فروغ تازه چه نسبتی با فروغ قدیم داشت؟
• کاش تهیه کننده می ماندی آقای مجری ورزش از نگاه دو