بازی مادربزرگ ها

عصر شنبه سیزدهم بهمن ماه ۱۴۰۳ تصمیم گرفتم از چهارراه خاقانی تا محل نمایش را پیاده بروم. از حکیم نظامی داخل نظر میانی شدم از جلو کلیسای «بتلحم» عبور کردم. روبروی آن تابلوی کوچه «باغ به» برایم دلنشین می بود. داخل خیابان توحید شدم و از نماهای معاصر و شیک شهر هم رد شدم. بالاخره از کوچه پشتی مجتمع فرهنگی فرشچیان، یا همان عدل، خودم را به راهروی ورودی سالن پرواز رساندم. ساعت ۱۷:۳۰ دقیقه می بود و تا این مدت تا اجرا نیم ساعتی زمان می بود با این همه تعدادی از تماشاگران درست همانند سالن انتظار پرواز، ایستاده و نشسته در حلقه دو یا چند نفری مشغول گفتگو بودند. در فرصتی که می بود با آقای حشمت ا… انتخابی، سلام و علیکی داشتم. من خبرنگار بودم و کارت پروازم صادر شده می بود و در دست همکارم، خانم مریم قدسیه می بود. در سالن که باز شد، همراه بقیه منتظران داخل شدیم و در جای خود نشستیم. برای این نمایش نوشته بودند: «شور زندگی‌، داستان مادر و مادربزرگ‌هایی است که چند شبی پا روی صحنه محکم می‌کنند و این بار قصه ای را، در این نمایش بازی می کنند» و این همه کاری از «موسسه رنگین‌کمان‌سپید» است. نمایش «حسن و دیو راه باریک پشت کوه» از  ۸ لغایت ۱۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ با اجرای مادربزرگ ها، فضای تازه و متفاوت به وجود اورده است. این تاثییر معروف نوشته «افشین هاشمی» است که این بار با کارگردانی «نوید بانی» و موسیقی «محمد پیوند حیدری» و با اجرای بازیگران: «مهتاب نفیسی، ماه‌منیر رحمانیان٫ شهناز صفایی٫ زهرا ربیعی٫ زهرا نافعی٫ بتول نیک‌فر٫ اعظم گلستان٫ مهری رضایی٫ زهره خرمی٫ محمد پیوند‌حیدری٫ عباس طغیانی» پیش چشم مخاطب قرار می گیرد. من خسته بودم و خوابم می آمد و اگر نمایش نبوده است و سکوت می بود سرم را می گذاشتم و یک خواب عمیق می دیدم. یک خواب شیرین. خوابی که در آن فردی هم به فکر سالمندان هست. عالم خواب است و قوانین خودش. القصه در این نمایش حسن برای عشق به راه می‌افتد. قصه‌ای که در آن آدمی یک سفر را اغاز می‌کند تا دیو را ناکامی دهد. اما در این نمایش دیو دیگر دیو نیست. اگر این نمایش را با سابقه اجرا شده در کشورهای ایران، آلمان، فرانسه بدانیم اجرای سالن پرواز، قیمت افزوده فرد دیگر هم دارد. این قیمت افزوده تازه می تواند نقطه مهمی برای کارهای دیگر و شبیه باشد. منفعت گیری از مادربزرگ ها، یعنی مجموعه دارد درست فکر می کند و شهر را شهر دوست دار سالمند آماده می کند. و اما ماجرا نمایشی که دیدم، عبارت است از دزدیده شدن فرشته خواب! و حسن قهرمانی است که جستوجو نجات این فرشته می گردد. اگر خواب باز گردد…با خودم داشتم دنباله خواب و یا فرشته خواب و یا همان فرشته می گشتم ولی نمایش همه شده و از تماشاگران می خواهند که سالن را ترک کنند. یادم نرود و این را بنویسم که عکس این یادداشت توسط «ستایش دهقانی» تهیه شده است.