عکس العمل روانی اصفهانی‌ها به ریزش خط دو مترو

مینا عباسپور| اصفهان، به‌گفتن یکی از شهرهای تاریخی ایران با آثار باستانی و فرهنگی غنی، مدام در معرض چالش‌های زیست‌محیطی و زیرساختی بوده است. این ریزش علتیادآوری مشکلات قبل و حس «هراس تکرار تاریخ» در ذهن اصفهانی‌ها شده است. این هراس ناشی از ازمایش ها تلخ قبلی در حوزه فرونشست، مشکلاتهای آب و صدمه به زیرساخت‌ها و آثار تاریخی است؛ حوادثی که تا این مدت در خاطر مردم زنده است و هر گونه نشانه‌ای از خطر می‌تواند آنها را به زمان‌های دشوار قبل و حتی آینده نا یقین رساند.

نقش رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی در تشکیل و تشدید نگرانی‌ها نیز نباید نادیده گرفته شود. شایعه ها و خبرهای نادرست می‌توانند حس ناامنی را در بین جامعه افزایش دهند. از این رو، اصرار بر صحت اطلاعات و آموزش‌های ملزوم در عرصه مسائل فنی و تخصصی از الزام‌های اساسی است.

مردم اصفهان، با حس تعلق به شهرشان، هرگونه تهدید به زیرساخت‌ها را به‌گفتن دعوا‌ای به هویت و تاریخ خود می‌نگرند. این حس تعلق، در کنار چالش‌های تازه، می‌تواند به هراس و اضطراب تبدیل شود و بر کیفیت زندگی روزمره آنها تأثیر بگذارد. به این علت، الزامی است که مسئولان با شفافیت بیشتری از حالت زیرساخت‌ها و عمل های پیشگیرانه خبر‌رسانی کنند.

آنگونه که حس نشود این توضیحات در واقع توجیهات است تا خبر رسانی صحیح. این چنین تشکیل فضایی برای گفتگو و تبادل نظر بین مردم و نهادهای وابسته می‌تواند به افت عکس العمل‌های روانی و تحکیم مطمعن عمومی پشتیبانی کند. اصفهان، به گفتن یک شهر تاریخی و زنده، نیازمند همدلی و همکاری برای مقابله با چالش‌های پیش‌روست.