فیلم بچه مردم محمود کریمی

اخبار فیلم بچه مردم

• مجری مطرح فیلم استودیو اِستوا است که به اهتمام و اندوخته‌گذاری یوسف اصلانی فیلم را ساخته است.

  آخرین مطالب

  • اینفوگرافی چیست و چطور می‌توان آن را ساخت؟
  • خوددرمانی سالمندان این مشکلات را برای آنها به وجود می آورد_اصفهانیا
  • روزنامه اصفهان امروز شماره ۵۲۸۹، ۱۲ آبان ۱۴۰۴
  • تجارت خارجی گمرک اصفهان از مرز یک میلیارد دلار گذشت!
  • زنگ خطر سرمازدگی در اصفهان؛ موج قطبی، دما را تا ۱۰ درجه زیر می‌کشد!

• محمود کریمی مستندساز باسابقه‌ای است و عمده شهرت او به وجود در برنامه «خندوانه» و ساخت آیتم‌های آن برمی‌گردد.

• تهیه‌کننده فیلم هم سیدعلی احمدی است که پیش از این، تهیه‌کنندگی چند فصل از برنامه «خندوانه» را نیز در کارنامه داشته است.

• اندوخته گذار فیلم بچه‌ی مردم موسسه خیریه بهشت امام رضا است.

نقد فیلم بچه مردم

فیلمو شات_سعیده نیک‌اختر: بچه مردم یکی از فیلم های حال خوب‌کن  این جشنواره است. فیلمی با ایده تازه و نو و پرداخت فانتزی که روایتش را دلنشین و دیدنی کرده است. مسلما توانایی سالها مستند سازی به محمود کریمی پشتیبانی کرده که جستوجو ایده واقعی و نسبت به آن دغدغه‌مند باشد. داستان چند نوجوان از بهزیستی که به هجده سالگی رسیده‌اندو اکنون به جستوجو آینده خودشان می باشند هم دلنشین است هم دیدنی. اما با اهمیت ترین مسئله نوع روایت فانتزی و دلنشین همراه با ریتم تند که از گزافه‌گویی پرهیز کرده توانسته فیلمی خوش آب و رنگ روی پرده بیاورد. بازی های شوخ و شنگ دیدنی نوجوانهای مبتدی در کنار پیشکسوت‌های سینما همانند گوهر خیراندیش، حسن معجونی و رضا کیانیان نتیجه خوبی به بار آورده و نشان از هدایت بازیگری درستی دارد. تا جایی که این فیلم را در زمره سیمرغ بگیران جشنواره چهل و سوم قرار داده است. سال‌ها است برای خوش رنگ و لعاب بودن فیلم و برای جذب مخاطب فضای وقتی دهه ۵۰ انتخاب می شود خصوصا برای فیلمهای کمدی. گاها هیچ علت خاصی هم برای این انتخاب وجود ندارد و صرف مضحک بودن لباس ها و آکسسوارها این اتفاق می‌افتد.
اما کریمی برای انتخاب سال ۵۷ علت محکم و موجهی دارد که در آخر فیلم علتش اشکار می‌شود. در نهایت می‌شود به محمود کریمی بابت اولین فیلم بلند داستانی‌اش تبریک او گفت به شرط انکه در باقی آثارش همینقدر خلاق و خوش‌فکر باشد.

۳ مسئله از فیلم:

• بازی های خوب ۴ نو جوان

• فیلم خوش رنگ است

• طراحی صحنه خوبی دارد

سید احسان عمادی: تا این مدت جشنواره به میانه نرسیده، اما می‌شود شرط بست که اولین توانایی داستانی بلند محمود کریمی، از نامزدهای مهم سیمرغ بهترین فیلم اول، و چند جایزه مهم دیگر (کارگردانی، فیلمنامه، بازیگری و…) باشد. فیلمی که در فرم روایی و به لحاظ بصری –بدون هیچ قصدی برای قیاس- در دنیا، یادآور سینمای وس اندرسون و ژان پی‌یر ژونه، و در سینمای سال‌های تازه خودمان، «مسخره‌باز» همایون غنی‌زاده است. به لحاظ مضمونی هم -باز بی‌هیچ قیاسی- می‌شود رگه‌ها و شمه‌هایی از «حالت سفید» حمید نعمت‌الله یا «نفس» نرگس آبیار را در آن دید. بچه مردم در سینمای محافظه‌کار و نحیف این روزگار، مسیری متفاوت را برگزیده و سوژه جالبش را با لحنی شوخ و شنگ و چست و چابک، روایت می‌کند. بازیگران نقش‌های مکمل در حضورهای مختصر‌شان (معجونی، کیانیان، شعیبی، صفری و…) به یادماندنی‌اند و بعضاً از نقش‌‌آفرینی‌های تکراری و کسالت‌بار این سال‌های خود فاصله‌ گرفته‌اند. چهار بازیگر
نوجوان فیلم هم با اجرای یک‌دست، قابل قبول و (در یکی دو نقش) برجسته خود، نوید ظهور استعدادهایی تازه را خواهند داد.

روبه رو کریمی با بستر تاریخی فیلمش –به‌جز یقیناً فصل ضعیف آخر‌بندی در جبهه- نیز مثال‌زدنی و در سینمای این سال‌ها، نادر است. این‌که با قرار دادن رویدادهای تاریخی در بعد‌عرصه تاثییر، فقطً از آن‌ها برای ساخت بافت و جهان داستانش (پسری «پرورش‌بعضی اوقات» که به جستوجو خانواده‌اش می‌گردد) منفعت گیری کرده و خود آن‌ها را مستقلاً سوژه فیلم قرار نداده‌. با این حال فیلم خالی از اشکال‌های مهم نیست. در میانه‌ خط مهم داستان، کم‌رنگ و حتی بعضی اوقات محو و فراموش می‌شود و به حاشیه می‌رود. هرچند تا این مدت جادوی عکس روی پرده عریض، مخاطب را با خود نگه خواهد داشت. اصولاً فیلمنامه بچه مردم یکی دو پله‌ای عقب‌تر از کارگردانی‌اش به نظر می‌رسد. اما در فصل پایانی -که او گفت و گو درمورد آن مجال مفصل‌تری را می‌طلبد- لحن روایت کاملاً از قسمت‌های قبل، گسسته شده و گویی از سینمای فیلمسازانی که ذکرشان رفت، یک دفعه از دنیای حاتمی‌کیا یا «موقعیت مهدی» سر در آورده‌ایم. یک دوپارگیِ لحنی کاملاً آشکار، که
مزاحم و آزارنده به نظر می‌رسد و احتمالا ناشی از ضعف فیلمساز در تشکیل تعادلی بین خواستِ خواست‌دهنده با آنچه در نزدیک به ۹۰ دقیقه پیشینش (به میل خود) ساخته باشد. اشکالی که حتی در لحظاتی از فصل پایانی، حاصل آن همه کاشته‌ را به باد داده است. با این حال بی‌تردید فیلم هم‌چنان تماشاگر را مشتاق تماشای تاثییر بعدی کریمی نگه می‌دارد.

۳ مسئله از فیلم:

• بازی کامبیز امینی در نقش «تاجی» (از بین همه اجراهای دل‌پذیر نقش‌های فرعی)

• کارگردانی سکانس عروسی «ایرج»، تنها با عکس‌های یادگاری

• شوخی‌های رندانه و دل‌چسب فیلم با چپ‌های سال‌های اغاز انقلاب

محمد تقی‌زاده: بچه مردم یک فانتزی اجتماعی است که تلاش میکند دغدغه‌مند باشد و این دغدغه‌مندی را در روایت داستانی خود گفتن کند، وجه اختلاف این فیلم با آثار مضمون‌زده اجتماعی این سالها همین قصه‌گویی و شخصیت ‌پردازی است که ذیل عناوین پرطمطراق اجتماعی و انسانی گم نمیشود.

برگ برنده بچه مردم کارگردانی آن است، محمود کریمی حتما شگفتانه امسال فیلم فجر است چرا که در نخستین توانایی فیلمسازی بلند خود توانسته اندازه مراعات کند و به دور از شلنگ‌تخته انداختن‌های رایج و تکنیک‌زدگی‌های مرسوم به پرداخت فیلمنامه‌ای بپردازد که به شدت فراز و فرودهای دلنشین دارد.

پاشنه آشیل بچه مردم، آخر شعاری و کش‌دار شدن یک سوم یا یک جهارم انتهایی آن است هنگامی که فیلمساز میخواهد فرهنگ شهادت و تحول در جبهه را به زور و مکررا تکرار و به خورد تماشاگر دهد.

۳ مسئله از فیلم:

سید مهرزاد موسوی: این که برای نخستین فیلمت یک ایده سخت، پر لوکیشن، پر زحمت و پر کاراکتر را انتخاب کنی، حتما از جاه‌طلبی کارگردان می‌آید و جسارتش در انتخاب سوژه. نتیجه اما -بی‌اغراق- بهتر از یک محصول فیلم‌اولی شده است. بچه مردم -بخصوص در نیمه ابتدایی‌اش- یک فانتزی سرحال، خوش‌گفتن و روپا شده است که اگر شما را یاد فیلم‌های وسن اندرسون انداخت، شگفتی ندارد! برخلاف تعداد بسیاری از مثالهای شبیه که نریشن‌ها قرار است باگ‌های فیلمنامه‌ای را توجیه کنند، متن روی فیلم بچه مردم نه تنها توی ذوق نمی‌زند که جاهایی به نجات ریتم فیلم می‌آید و در کنار آن، کاراکترها را به خوبی و دقت و بامزگی معارفه می‌کند.

فیلم بچه مردم اما، خالی از «مطلب گل‌درشت» نیست و هرچه به آخر فیلم می‌رود، آن وسواس اولیه و انسجام متن و مطلب از بین می‌رود. بله! آخر فیلم پایین‌تر از کلیت آن است ولی شیرینی قسمت اول فیلم (وجود هر ۴ نوجوان) آنقدر هست که به این ضعف پایانی بیارزد. فیلمی که حال تماشاچی‌اش را خوب می‌کند و از سالن بیرون میفرستدش. اکنون می‌شود کریمی را کارگردان خلاق و جاه‌طلبی دانست که چشم به راه فیلم دومش هستیم.

۳ مسئله از فیلم:

• فانتزی شیرین و خوش‌ریتم که دل آدم را نمی‌زند

• ۴ بازیگر نوجوان که شیمی رابطه‌شان خوب درآمده است

• طراحی صحنه و نور و فیلمبرداری بچه مردم هم دیدنی است

حمیدرضا محمدی:  «بچه مردم» از آن دست فیلم‌هایی است که حال آدم باهاش خوب است و اگر آخر‌بندی آن را قلم بگیریم، می‌شود راضی از سالن سینما بیرون آمد. بازی‌ها تقریباً درست و به‌جا از آب درآمده و ترکیب بازیگران جوان به‌خصوص مهبد جهان‌نوش و مجرب به‌اختصاصی گوهر خیراندیش خوب در کنار هم قرار گرفته‌اند. بر این مهم، نباید موسیقیِ دلنشینِ کریستف رضاعی، طراحی صحنه دقیق و پرجزئیاتِ بابک کریمی‌طاری و حتی تیتراژِ خلاقانۀ مهدی موسوی‌تبار را فراموش کرد. موضوعش تازه است، داستان فرازوفرودی منطقی دارد و شعار نمی‌دهد؛ و این‌ها همه می‌تواند برگ برنده نخستین تاثییر محمود کریمی و حتی جشنواره امسال باشد هرچند کاش اختتامیه‌اش آن‌طور نبوده است!

۳ مسئله از فیلم:

احسان طهماسبی: دلچسب‌ترین فیلم جشنواره تا انتهای روز سوم. منفعت‌گیری از فرم فضاسازی فانتزی به سبک وس اندروسن و داستان‌گویی و قصه‌سرایی به سبک شهرزاد قصه‌گو در داستان‌های هزارویک شب. چیدمانی موفق در ترتیب رخدادهای فیلمنامه و گروه بازیگرانی کاربلد که نقش خود را به خوبی ایفا می‌کنند. بچه مردم علاوه بر این که در کمدی و تراژدی به خوبی عمل می‌کند، در پارودی فیلم‌های سینمای جنگ نیز موفق بوده و مخاطب را بعد نمی‌زند. فیلم نمایش پیچیدگی‌های سرنوشت را برای تماشاگر ساده کرده و مفهوم صبر و صلاح را به خوبی برای مخاطب تفهیم می‌کند.‌

۲ مسئله از فیلم:

• تیتراژ به زمان و‌ خلاقانه بچه مردم بار دیگر اهمیت و تاثییر فرم تیتراژ را به ما یادآوری می‌کند.

• می‌توان بنا بر اقتضائات، داستان را در دهه‌های قبل نقل کرد و تاکیدی بر خاطره‌بازی و تشکیل احساسات نوستالژیک در مخاطب نداشت.