حداقل حقوق کارگران ۷۰ درصد افزایش یابد

به گزارش ایلنا، یک فعال کارگری او گفت: هرچه دستمزد کمتر باشد صدمه‌ها زیاد تر می‌شود. تعداد بسیاری از کارگران هم به شغل‌های دوم و سوم روی آورده‌اند. برای مثال ۱۴ روز در پارس جنوبی کار می‌کنند و در ۱۴ روز استراحت هم به جستوجو شغل دیگر می‌روال. برخی از کارگران حتی همان ۱۴ روز کاری هم شغل دوم دارند و شبها در کارگاه دیگر کار می‌کنند.

سال قبل، نمایندگان کارگری شورایعالی کار با ترک آخرین جلسه‌ی مزدی و عدم امضای مصوبه‌ی مزد نارضایتی خود را از تصمیم نهایی این شورا اظهار کردند. نمایندگان کارگری معتقد بودند آنچه سال قبل در شورایعالی کار اتفاق افتاد مذاکره‌ی سه‌جانبه نبوده است و تصمیم دولت برای تداوم سرکوبِ مزد کارگران می بود. همان سال کارزاری تحت گفتن افزایش حداقل دستمزد ۱۵ میلیون تومانی راه افتاد و تعداد بسیاری از کارگران هم آن را امضا کردند، اما در نهایت، حداقل مزد تعیین شده با افزایشِ ۲۷درصدیِ برای یک فرد متأهل دارای یک فرزند، به ۱۰ میلیون و ۸۹۲هزار تومان رسید. رقمی که فاصله‌ی تعداد بسیاری با نرخ رسمی تورم و سبد حداقل‌های زندگی داشت. 

اما آیا امسال نیز دستمزدِ کارگران سرکوب خواهد شد؟ مذاکرت مزدی تا این مدت به شکل رسمی اغاز نشده و فقط نرخ سبد معیشت با رقم ۲۴میلیون و ۳۱۰هزار تومان تعیین شده است که یقیناً این رقم مورد انتقاد تعداد بسیاری است و فعالان کارگری اظهار کرده‌اند قرار است با در نظر گرفتنِ رقم های تورمی بهمن ماه این نرخ اصلاح شود که تا این مدت این اتفاق نیفتاده است. 

افزایش دستمزد مطابق با نرخ تورم یکی از شعارهای انتخاباتیِ رئیس‌جمهور می بود؛ شعاری که یقیناً از نظرِ فعالان کارگری زیاد حداقلی است و اگر قرار است اتفاقی برای بهبودِ نسبیِ حالتِ کارگران بیفتد باید دستمزد زیاد تر از نرخ تورم و مطابق با سبد حداقل‌های زندگی تعیین شود. 

علیرضا میرغفاری، نماینده قبل کارگران در شورایعالی کار و عضو کانون عالی انجمن صنفی کارگران، در گفتگو با «ایلنا» او گفت: امسال نیز کارزاری تحت گفتن «کارزار افزایش هفتاد درصدیِ مزد» راه انداخته‌ایم که این کارزار ذیل پوششی تحت گفتن «مقاومت علیه سرکوب مزدی» راه افتاده است. ما باید افکار عمومی را به سمت خود جلب کنیم و پشتیبانیِ تعداد بسیاری از کارگران را در این عرصه داشته باشیم. 

میرغفاری در جواب به این سوال که اقداماتی چون راه‌اندازیِ کارزار و پویش چه مقدار می‌تواند مؤثر باشد، او گفت: ببینید ما ابزارهای ملزوم را برای جلب افکار عمومی نداریم و از این رو ناچار به منفعت گیری از پلتفرم‌هایی همانند کارزار هستیم. مقصد ما این است که اتفاقا روی اعداد و رقم های مانور بدهیم و برای مثال نشان دهیم چه تعداد کارگر خواهان افزایش ۷۰درصدیِ دستمزد می باشند. ما باید مطالبه‌ی عمومی را به سمت دستمزد ببریم. 

نماینده قبل کارگران در شورایعالی کار پافشاری کرد: تشکل‌های کارگری زیاد ضعیف می باشند و تعداد بسیاری از نمایندگان کارگران جدا گانه نیستند. در واقع ما باید تلاش کنیم از فضاهای گوناگون منفعت‌برداری کنیم. با درنظر گرفتنِ ضعفِ تشکل‌ها، باید بگوییم که توانمندی ما فعلا در همین حد است. 

میرغفاری او گفت: ما یا باید ساختار تشکیلاتیِ قوی داشته باشیم و به پشتوانه‌ی آن ساختارِ قوی، کنشگری کنیم و یا باید رسانه‌ی قوی جریان‌ساز داشته باشیم. هنگامی از این دو محروم هستیم، مجبوریم به کنش‌هایی در این حد محدود شویم. 

نماینده قبل کارگران در شورایعالی کار در ادامه گفت: سال قبل پویشی راه انداختیم و تلاش کردیم قضیه‌ی دستمزد را در جامعه بلد کنیم. پررنگ شدن این قضیه و ترک جلسه‌ی شورایعالی کار از سوی نمایندگان کارگری جهت شد در مناظرات ریاست‌جمهوری نوشته افزایش دستمزد مطابق با نرخ تورم، جزو شعارهای انتخاباتی باشد. اگر مناظرات این دوره را با مناظرات دوره‌های قبل قیاس کنیم فهمید خواهیم شد که قضیه‌ی دستمزد کارگران چه مقدار در این دوره بیشتر از دیگرِ دوره‌ها در انتخابات نقل شده است. 

میرغفاری او گفت: ما باید امسال روی این شعار مانور بدهیم. یقیناً دستمزد باید بیشتر از نرخ تورم افزایش اشکار کند؛ چراکه در سال‌های قبل دستمزد سرکوب شده و کمتر از نرخ تورم افزایش اشکار کرده است. از طرفی، امسال شوک ارزی تعداد بسیاری داشتیم و این قضیه قیمت کالاها را بالا برده است. با در نظر گرفتنِ این موارد، اگر دستمزد افزایش متناسبی نداشته باشد، حالتِ کارگران زیاد بدتر از امروز می‌شود. ضمن این که تا این مدت تاثییر شوک ارزی خود را به طور کامل نشان نداده و به گمان زیاد در سال تازه قیمت‌ها تحول محسوسی خواهد کرد. به علاوه اگر دولت به جستوجو افزایش نرخ حامل‌های انرژی باشد اثرات تورمی شدیدی به وجود خواهد آمد. 

این فعال کارگری او گفت: امسال دستمزد کارگران باید در نظر گرفتنِ همه این مسائل افزایش اشکار کند. و ما معتقدیم مزد باید حداقل ۷۰درصد افزایش اشکار کند. 

میرغفاری در رابطه با اثراتِ سرکوبِ دستمزد طی سال‌ها او گفت: سرکوب دستمزد کارگران تبعات تعداد بسیاری دارد. از طرفی، کارگران را از کار در کارخانه‌ها و بنگاه‌های تولیدی نومید کرده است؛ ما در پارس جنوبی این نارضایتی را به می‌بینیم. کارگران تعداد بسیاری در پارس جنوبی داریم که به سمت کارهای واسطه‌گری و دلالی رفته‌اند. قضیه این است که حتی کارگران متوسط بگیر، یعنی آن‌ها که بالای ۲۰ میلیون درآمد دارند هم از کار در کارگاه‌ها نومید شده‌اند. 

وی او گفت: هرچه دستمزد کمتر باشد صدمه‌ها زیاد تر می‌شود. تعداد بسیاری از کارگران هم به شغل‌های دوم و سوم روی آورده‌اند. برای مثال ۱۴ روز در پارس جنوبی کار می‌کنند و در ۱۴ روز استراحت هم به جستوجو شغل دیگر می‌روال. برخی از کارگران حتی همان ۱۴ روز کاری هم شغل دوم دارند و شبها در کارگاه دیگر کار می‌کنند. یعنی وقتی که کارگر باید به استراحت برود و بدنِ خود را برای اغاز کار آماده کند تا از فرسودگیِ جسمی و روحی زیاد تر در امان بماند، ناچار است کار کند تا بتواند حداقل نیازهای خانواده خود را فراهم کند