فرونشست به گالری آرین هنر معاصر رسید

اصفهان امروز_سعید آقایی: گالری آرین هنر معاصر این هفته میزبان آثار ۹ هنرمند با گفتن فرونشست است. فرونشست، این که به گفتن یک اتفاق خطرناک و تهدید اجتماعی و تاریخی، همه جامعه از جمله هنرمندان را به عکس العمل های گوناگون وا داشته است. حسین تحویلیان، بدرالزمان زارعی، عرفان غلامی، لیلا فردی، زهره فکاری، مهین رحمان درچه، زهرا اسعدی، فرزانه یزدانی و محمدرضا مهاجر با آثار نقاشی، عکاسی و چیدمان در این گالری وجود دارند. این آثار که ترکیبی از داده های علمی و گفتن هنری می باشند، هشدار می دهند که اصفهان و همه جای ایران که دچار بلای فرونشست شده،  به شدت در حال فروخوردن خود می باشند. از نقاشی های انتزاعی تا عکسها و چیدمانهای تعاملی با خاک فرونشست، همه دارند در این نمایشگاه هم فریاد می زنند هم تماشاگر را به تامل دعوت می کنند. هم باید چاره ای کرد و هم باید جامعه را برای چاره اندیشی، حساس کرد. همه در روبه رو امروز و آینده شهر و سرزمینمان، ماموریت داریم.

 آینده کره زمین زیاد جای تامل دارد

لیلا خدری، از هنرمندان این مجموعه با دو تاثییر پرنده اغواگر و درخت ستایش در این نمایشگاه وجود دارد. او  در یادداشت خود درمورد اثرش در این نمایشگاه نوشته است:

گستره زمان تعریف زمان

بعضی اوقات تعریف زمان و گذر آن مشکل است از خطی نبودن زمان تا تعریف انیشتین و زمان ذهنی لحظه همیشه اکنون نیست در این لحظه قبل و آینده هم قابل فهمیدن است.

زمان و محیط زیست

خوب است دقایقی به تغییرات زیست محیطی اطراف خود دقت کنیم انسان ها در تحول اکوسیستم یا نابودی آن چه مقدار شریک می باشند؟ برای طبیعت دوستان گونه های جانوری و این چنین پرندگان قابل دقت است.

تخیل در نقاشی

یک راه خلق تخیل است درخت و پرنده از بزرگترین مظاهر طبیعت می باشند. آنها با ما سخن می گویند نگاه و دقت به محیط زیست و آینده کره زمین زیاد جای تامل دارد آیا گونه ها تحول می یابند؟ یا خود را برای تغییرات آماده می کنند؟ شما چه ایده و تفکری دارید؟؟».

نقاب های کنار رفته و صورتک های فروافتاده

این چنین زهرا اسعدی برای اثرش نوشته است: «یک صورت نمایی از یک درون و معنایی است که در وجه خوب و زیبایش حتی وقتی که مغز و بطنی هم برایش نمانده باشد باز در دستان من و تو چهره هایمان را دلپذیر و دیدنی می نمایاند هم چنان که بعد از فرو خورده شدن نهیب مشروطه خواهان تبریز رفته رفته این تعریف نو از حکومت به سخنرانی های حماسی روی منبرها و درون نوشته جات پرطمطراق دانشگاهی فرونشست!

 و چهره سردار مشروطه خواه،تبریز با تندیس شدن سر میدانی و قابی بر پهنه دیواری و داستانی سرکلاس درس تاریخ بچه ها بسان مچاله ای دور ریختنی در خود فرو رفت…

و تنها، شاهانی گاه به بعضی اوقات از نام و نشانش مدال افتخار تجددگرایی با عقل مداری را بر اغاز شاهی شان می آویختند… ولی این نقاب های کنار رفته و صورتک های فروافتاده را هیچ زمان دیده ای؟ و بعد از آن حقیقت ها را چطور یافتی؟»

 اندیشیدن به امکانی دیگر

زهره فکاری نیز برای کار او با گفتن فرورستن، یادداشتی دارد که با هم می خوانیم:«در این نقاشی واژه ای تازه زاده می شود فرورستن تلفیقی است از فرورفتن و رستن تضادی که امروزه بیشتر از هر زمان دیگر در خاک ما نفس می کشد. سیمرغ پرنده اسطوره ای هنر و ادبیات ایرانی نمادی از همت بالا و والا رستن از دل گردباد دشواریها و نجات یافتگی و نجات دهندگی است. فرورستن دعوتی است برای درنگ نه به تصمیم فرار از بحران، بلکه برای اندیشیدن به امکانی دیگر، احتمالا در دل همین ترکها تخم رستگاری نهفته باشد.»

 تجارت سرطان

بدر الزمان زارعی هم درمورد اثرش نوشته است: «چه ساعت ها و روزها و احتمالا ثانیه های خرد شده در جنگ با بیماری با تجارت سرطان بودم ریز ریز ذره ذره آب می شدم به جز پوست و استخوان چیزی نمانده می بود تصمیم گرفتم کم کم به دوست دیرینه ام نقاشی روی بیاورم اولین قلم را که زدم اصلا با من کنار نیامد. سپس از ساعتی خوابیدم اما خوابم نبرد و فکر شبانه از من نقاشی ساخت که اکنون چندین نمایشگاه فردی و گروهی داشته ام. کم کم می رفت که بدن من به کویری تبدیل گردد می دیدم برخی از نقاط سرزمینم ایران در کم آبی شدید به سر می برد تعداد بسیاری از نقاط سرزمینم بجای رودها و برگه ها به سرزمینی با گودال های حاصل از نشست زمین تبدیل گردید. من بیمار بودم و سرزمینم بیمارتر، من به سرطان و سرزمینم به نشست های زمین رسیده است. چه باید کرد؟؟؟