[ad_1]
به گزارش اصفهانیا
شامگاه جمعه، ۲۵ مهر، عمارت سعدی اصفهان میزبان آئین گرامیداشت استاد امیرهوشنگ جزیزاده، مینیاتوریست، طراح فرش و یکی از مفاخر برجسته هنر معاصر ایران می بود؛ مراسمی سرشار از احترام، مهر و یادآوری که همزمان با رونمایی از کتاب نفیس «کمال حُسن» و مستند پرتره «بهای عشق»، به تشکر از یک عمر تلاش هنرمندی پرداخت که بیشتر از هفت دهه، روح هنر اصیل اصفهان را در قالب نقش و رنگ زنده نگه داشته است.
آیین بزرگداشت؛ تشکر از روح زنده هنر اصفهان
این مراسم با وجود مهدی جمالینژاد، استاندار اصفهان، سیدمهدی سیدیننیا، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، استادان نگارگری همچون اردشیر مجردتاکستانی، و جمع کثیری از هنرمندان و دوستداران هنر ایرانی برگزار شد. استاد جزیزاده که متولد ۷ اردیبهشت ۱۳۱۲ در اصفهان است، بیشتر از ۷۰ سال فعالیت مستمر در عرصههای نقاشی ایرانی (مینیاتور)، طراحی نقشه قالی و نقوش سنتی داشته است.
اعتراف به کمکاری در پاسداشت مفاخر
مهدی جمالینژاد، استاندار اصفهان، که در این اتفاقات حاضر می بود، بر اهمیت نگه داری گنجینههای زنده هنری پافشاری کرد.
به گزارش مهر؛ استاندار اصفهان، در سخنانی در آیین بزرگداشت، ضمن گرامیداشت مقام استاد، با لحنی دلسوزانه به کمکاری در حق این هنرمندان اشاره کرد. مهدی جمالینژاد اظهار داشت:
“من صادقانه اعتراف میکنم که در معارفه و پاسداشت چهرههایی همانند استاد جزیزاده کمکاری کردهایم. … اصفهان سرشار از مفاخر و هنرمندان کمنظیری است که هر یک در تاریخ فرهنگ ایران ردّی عمیق برجای گذاشتهاند، اما در شناساندن آنان به نسلهای آینده کوتاهی کردهایم.”
استاندار اصفهان با پافشاری بر جایگاه والای خالقان آثار، افزود:
“شهر اصفهان بهدرستی لقب اسطورهشهر ایران را دارد؛ … اما باید اذعان کرد که خالقان این آثار، هنرمندان و اندیشمندانی چون استاد جزیزاده، زیاد ارزشمندتر از خود آثار می باشند. هنر اصیل تنها در خشت و رنگ خلاصه نمیشود، بلکه در روح و اندیشه هنرمند نهفته است.”
کمال حُسن؛ دایرهالمعارفی از ظرافت قلم
قلب این آیین، رونمایی از کتاب نفیس «کمال حُسن» می بود که شامل گزیدهای از آثار نگارگری و طراحیهای استاد است. این مجموعه توسط یحیی دانشبدی، مجموعهدار و چهره فرهنگی، گردآوری شده و توسط انتشارات رواق هنر در تیراژ هزار نسخه انتشار شده است.
ستایش زندهیاد استاد فرشچیان از استاد جزیزاده
قیمت معنوی این کتاب با مقدمهای از استاد محمود فرشچیان، نگارگر نامدار ایرانی، دوچندان شده است. فرشچیان در مقدمه این کتاب حرف های است:
“اگر هنر اصیل ایرانی یا دقیقتر از آن بخواهید، هنر اصیل اصفهان را بشناسید باید آثار ایشان را تماشا کنید.”
این نقلقول، خود تأکیدی است بر جایگاه جزیزاده به گفتن نماینده و میراثدار مکتب هنری اصفهان.
روایت تصویری از زندگی و هنر
در قسمت دیگر این آیین، مستند «بهای عشق» به نمایش درآمد؛ فیلمی که حاصل بیشتر از بیست سال فیلمبرداری مداوم از زندگی و کار هنری استاد است. این مستند، روایتی شاعرانه از مسیر زندگی و تغیرات فکری و هنری جزیزاده است و در قالبی عمیق، رابطه بین عشق، رنج و آفرینش هنری را بازتاب میدهد. در این مستند، تماشاگر نهتنها ناظر خلق آثار ماندگار این هنرمند است، بلکه با دنیای درونی و فلسفه زیست او نیز آشنا میشود؛ جهانی که در آن، «هنر، ادامه زندگی و عشق، انگیزه جاودانگی» است.
مکتب نگارگری اصفهان در آثار جزیزاده
سبک هنری امیر هوشنگ جزیزاده ریشه در مکتب اصفهان دارد؛ مکتبی که بر ظرافت قلمگیری و خطوط محکم پافشاری دارد. او از سن ۷ سالگی نزد داییاش محمود تذهیبی نقاشی را اغاز کرد و سپس در ۱۲ سالگی به محضر استاد مشهور جواد رستم شیرازی رفت. جزیزاده سپس زیر نظر عیسی بهادری در هنرستان هنرهای زیبای اصفهان تحصیل کرد و سالها خود به آموزش طراحی فرش و نگارگری در این مرکز پرداخت.
تحلیل یک استاد از مکتب اصفهان
به گزارش ایسنا؛ در این آیین استاد اردشیر مجرد تاکستانی، استاد نگارگری برجسته سرزمین، در تحلیل ویژگیهای سبک و نگاه جزیزاده او گفت:
“آنچه کار استاد را از دیگران نزدیک میکند، قوت طراحی و تخیل بیمرز اوست.”
او گفت: “[ترکیبی از سنت و جسارت خلاقانه دیده میشود که کمتر هنرمندی توانسته به این توازن دست یابد.]” او این چنین با اشاره به تابلوهایی در ابعاد بزرگ بر بوم، این مسئله را شاهدی بر جسارت استاد دانست که مقیاس تاثییر را گسترش داده و قوت قلم خود را در سطحی گستردهتر به نمایش گذاشته است.
مجرد تاکستانی در ادامه سخنانش افزود: من همیشه جزیزاده را هنرمندی میدانم که از رنگها همانگونه منفعت گیری میکند که یک شاعر از واژهها. در آثارش رنگها با هم سخن میگویند، مطرحها روایت دارند و هر خط و نقطه، حامل معنی و حس است.
آثار او نمادی از نگرش حقیقتگرا و معنویت عمیق است که با منفعتگیری از تعالیم اسلامی و مفاهیم فرهنگی، هنر قدسی را زنده کرده است. تابلوی «معراج حضرت رسول» یکی از مثالهای این نگاه دقیق و معنوی است.
اتاق من در ۹۲ سالگی: بازسازی خلوت هنرمند
همزمان با آئین رونمایی، نمایشگاه «اتاق من در ۹۲ سالگی» در گالری تماشا افتتاح شد. این نمایشگاه، بازسازی کامل فضای کارگاه شخصی استاد جزیزاده است؛ جایی که چیدمان دقیق اتاق کار شامل تابلوها، مطرحها، میز کار، قلمموها، عصا، لباسها و وسایل شخصی وی به نمایش گذاشته شده است تا بازدیدکنندگان بتوانند از نزدیک با جهان ذهنی و عینی این هنرمند بزرگ آشنا شوند.
اردشیر مجردتاکستانی، استاد جزیزاده را “پلی بین سنت و نوگرایی، بین خیال ایرانی و گفتن امروزین” دانست و پافشاری کرد:
“او تا این مدت در ۹۲ سالگی در جستوجوی کشف است، نه تکرار. این چنین روحی در هنر امروز کمیاب است و باید قدر آن را دانست.”
بزرگداشت او، تنها تشکر از یک نقاش نیست، بلکه ادای دینی است به نسلی از هنرمندان که با فروتنی و عشق، چراغ هنر ایران را روشن نگه داشتهاند.
دسته بندی مطالب
[ad_2]
منبع