هیچ فیلمی نمی‌تواند همه درون یک هنرمند را گفتن کند » اصفهانیا

به گزارش اتفاقات ایران و به نقل از خبرآنلاین، این مستند به کارگردانی سام کلانتری و تهیه‌کنندگی آرش صادقی توسط بنیاد علی‌اکبر صادقی ساخته شده است.
سام کلانتری، کارگردان مستند «رخ» بعد از اکران فیلم او گفت: من آدم خوشبختی هستم که ساخت این فیلم به من سپرده شد و در این چنین فضایی با شما سخن می‌زنم.
آقای صادقی من زیاد خوشبختم که به من اجازه داده شد کارگردان فیلم شما باشم.
کلانتری در ادامه از مستانه مهاجر، تدوینگر، آرش صادقی، تهیه‌کننده و دیگر عوامل فیلم سپاس کرد و با سپاس از حاضران در مراسم اکران فیلم او گفت: ممنون که شب قبل از یلدای خود را با ما بودید.
آیدین آغداشلو در ادامه مراسم با اشاره به سابقه دوستی خود با علی‌اکبر صادقی از دوران مدرسه او گفت: احتمالا امسال هفتاد و دومین سال دوستی من با علی‌اکبر صادقی لواسانی از مدرسه جم قلهک تا امروز باشد. از دور و نزدیک ناظر پیشرفت او بودم. از مدرسه جم قلهک تا دانشکده هنرهای قشنگ هر کدام راه خودمان را رفتیم بدون این که فرد دیگر را گم کنیم. هنگامی که در مدرسه جم قلهک هم‌شاگردی بودیم سالی یک نمایشگاه داشتیم. او مدام اول می‌شد و من دوم می‌شدم. الان هم همین‌طور است.
آغداشلو در ادامه با اشاره به استقلال علی‌اکبر صادقی او گفت: اکبر صادقی از جدا گانه‌ترین نقاشان یکصد سال تازه است، استقلال خود را پافشارانه نگه داری کرده است. با هیچ باد و نسیمی این طرف و آن طرف نشد و به چیزی که معنی آن را نقل می‌کرد، تکیه کرد. او به جریان پرقدرت و پر اهمیت نقاشی قهوه‌خانه‌ای و هنر ایرانی و سنت پشت و تکیه دارد. روایت او از این سنت روایتی شخصی است که ادا درنیاورده است. از جوانی حیرت می‌کردم که او که قادر است شبانه‌روز کار کند و خم به ابرو نیاورد. تماشای نقاشی که در این فیلم نشان داده شد برای من زیاد لذت‌قسمت می بود که چطور برای جهان تازه روایتی تازه از نقاشی قهوه‌خانه‌ای را نقل می‌کند. این بعد عرصه، پشت او را گرفت و نگه داشت. اکبر صادقی نماینده تداوم بخشی از هنر ایرانی است که در طول زمان پوست انداخت و شکل گرفت و نقاشان قهوه‌خانه‌ای میراث خود را به‌درستی به او دادند. از این که امروز هم بدون لرزش دست، هاشور را بر بوم می‌کشد لذت می‌برم.

در ادامه ابراهیم حقیقی او گفت: اگر آیدین عزیزم هفتاد و چند سال با علی‌اکبر صادقی دوستی داشته است دوستی من و اکبر صادقی به پنجاه و چند سال می‌رسد. فکر می‌کنم هیچ فیلم یا روایتی نمی‌تواند همه درون یک هنرمند را گفتن کند، غیرممکن است. ما باید با آشنایی و دم‌خور بودن فهمیدن کنیم. خوش‌شانس بودم که از نزدیک با این گرامی نازنین زندگی کردم و از استادانم زیاد آموختم. همیشه به شور کار آنان نگاه می‌کنم. این چنین یعقوب امدادیان گرامی. فکر می‌کنم ایشان یکی از پرکارترین نقاشان ایرانی می باشند. چطور می‌توان در فیلم این را روایت کرد تا فردی فهمیدن کند. بین آن منهای بی‌نهایت و به‌علاوه بی‌نهایتی که اکبر درمورد طول عمر و تولد و مرگ در فیلم او گفت، فاصله کوتاهی است که این عمر را به سلامت گذراندن و هنرمندانه زیستن پیچیده و مشکل است، اما این عزیزان موفق شدند این کار را انجام بدهند. این سلامت زیستن را باید بیاموزیم.
رامین حیدری فاروقی، پژوهشگر تاریخ و منتقد در ادامه مراسم او گفت: در سخنان صاحب‌نظران هم به سنت اشاره شد هم به سختی فیلم ساخت درمورد یک هنرمند یا روایت کردن کار یک هنرمند. کار عاقلانه‌ای که این فیلم کرده است که از سر ذوق و آگاهی کل گروهی تشکیل فیلم است، و بازیگوشی که در سام کلانتری سراغ دارم -که اگر دوست فرزندان علی‌اکبر صادقی هم نبوده است، بهترین انتخاب می بود برای کارگردانی این فیلم- فهمیدن احوال و لحن آدمی است که همانند سنت و آگاهی حاکم بر تاریخ حکمت این سرزمین، هم به لحاظ دل و هم به لحاظ عقل آنقدر خردمند بودند که هم بدانند آدم به سادگی آشکار نمی‌بشود و هم آنقدر آگاه بودند که خود را آشکار نکنند. چنانکه ملامت خریدند خود را به دیوانگی و جنون زدند تا از زیر بار قضاوت انسان‌هایی که آماده قضاوت نیستند، رهایی اشکار کنند.
او در ادامه گفت: این لحن شوخ‌طبع و این احوال گریزپایی که فیلم انتخاب کرده بهترین گامی است که می‌توانست برای اجرای این ترانه به دست بگیرد. همه در این با هم در توافق بودند. یک شعبده‌بازی، یک بازی رنگ، یک بازی ریتم، یک در توافق کامل بودن با اراده آرتیست که در تاثییر به گفتن آرت‌ورک، خودش حاضر است. خود هنرمند در ضمن این که خودش را پوشیده نگه می‌دارد، به سمت حقیقت حرکت می‌کند به این معنی که می‌رود به سمت ناپوشیدگی و می‌رود به سمت عریانی و اگر این فیلم در ساحت این سرزمین نبوده است، همانطور که وجود زنان در این تاثییر، این آثار و این جهان رویت بیشتری اشکار می‌کرد، عریانی بیشتری هم از شجاعت جسورانه ملامت‌خواهی آرتیست در فیلم می‌دیدیم.
حیدری فاروقی افزود: این مستند درگاهی است به یک تحول در ساخت فیلم مستند در ایران از این لحاظ که به ما یادآوری می‌کند اسناد و وقایع در ساحت حقیقت اعتبار اشکار می‌کند و تا خبر ثانوی بزرگترین حقیقتی که پیش روی انسان است و شاعر و نقاش و ادیب را به پویایی و روندگی دعوت می‌کند، حیرت متواضعانه در برابر هستی است که با انسان روایت می‌بشود. هنرمندان بار این ماجرا را تا به امروز بر دوش کشیدند تا انسان تاریخ و اعتبار و تخیلش را از دست ندهد.

آیدین آغداشلو، ابراهیم حقیقی، رامین حیدری فاروقی، محمد رحمانیان، لیلی گلستان، یعقوب امدادیان، رضا عابدینی، امرالله فرهادی، بهناز جعفری، رویا نونهالی، حسن معجونی، امرالله فرهادی، رضوان صادق‌زاده، امیر اثباتی، کیاوش صاحب‌نسق، علیرضا حسینی، بهزاد شیشه‌گران، جواد نوبهار و … و جمعی از گالری‌داران در این مراسم وجود داشتند.

۵۷۵۷