وزیر نیرو کجایی؟ » اصفهانیا

تنها چهار روز به آخر وعده وزیر نیرو مانده است. احتمالا این سوال برای شما هم به وجود امده باشد باوجوداینکه خبرهایی از برخی از مسئولان استانی یا نمایندگان اصفهان مبنی بر اغاز پمپاژ آب از کوهرنگ سه انتشار شده چرا روزشمار ما ادامه دارد. وزیر نیرو در ۲۷ آبان و تنها دو روز بعد از اغاز پروژه بن – بروجن به اصفهان آمد و وعده داد تا سه ماه دیگر پمپاژ آب از کوهرنگ سه اغاز بشود. قولای که زمان آن چهار روز دیگر به پایان می‌رسد؛ اما تا این مدت وزارت نیرو نسبت به آن خبر‌رسانی نکرده است. در این روزها هیچ صدایی از وزیر نیرو هم دراین‌خصوص شنیده نشده است بر عکس همیشه که وقتی که وعده یا پروژه‌ای اجرا می‌بشود روابط‌عمومی وزارت‌خانه‌ها دست‌به‌قلم خواهد شد خبر آن را در رسانه‌های گوناگون منعکس می‌کنند. اکنون چه شده که خبری نیست و باید سوال کرد وزیر نیرو کجایی؟ تنها در پانزدهم بهمن مهران زینلیان؛ معاون استاندار اصفهان از اغاز پمپاژ پروژه کوهرنگ سه خبر داد و او گفت: با این مطرح بخشی از اضافه مصارفی که بر حوضه آبریز زاینده‌رود تحمیل شده است جبران خواهد شد. او کوهرنگ سه را یکی از پروژه‌های بر زمین‌مانده و مطالبه دیرین مردم استان اصفهان دانست و در ادامه گفت: با پیگیری جدی و بعد از سفر وزیران نیرو و سرزمین در ماه‌های قبل به اصفهان، مقرر شد تا پمپاژ کوهرنگ سه به‌زودی اغاز بشود. که پمپاژ آب در کوهرنگ سه مدتی است که اغاز شده و اکنون به حالت پایدار رسیده است، پمپاژ مشابه با آوردِ رودخانه زاینده‌رود و بر پایه ملاحظات زیست‌محیطی متغیر خواهد می بود.
اما سوال اینجاست که آیا قولای که وزیر نیرو داده است در این چنین سطحی و توسط معاون استاندار نه خود استاندار خبر‌رسانی بشود کار درستی بوده یا خیر یا تنها فرصتی برای کم‌کردن سختی اذهان عمومی و رسانه‌ها در واپسین روزشمارهای وعده وزیر بوده است؟
زینلیان در جایی از سخن بگویید‌های خودش به عدم دسترسی به مقدار آب زیاد اکنون اشاره کرد و او گفت: بخشی هم آب موردنیاز استان چهارمحال‌وبختیاری را فراهم می‌کند؛ اما بر این باوریم این آب باید به حوضه زاینده‌رود اضافه می‌شد که اتفاق افتاد.
احتمالا از این قسمت از سخن بگویید‌های معاون استاندار این برداشت بشود که مقدار آب پمپاژ شده آن‌قدر محدود است که محلی از اعراب ندارد یا اصلاً جبران برداشت‌های اضافی که از زاینده‌رود می‌بشود را نخواهد کرد. سوال‌های فرد دیگر هم اینجا می‌ماند که آیا این پمپاژ چه کمکی به احیای زاینده‌رود خواهد کرد؟ تا چه وقتی این پمپاژ ادامه‌دار خواهد می بود و مقدار آن در فصل‌های آینده چه‌قدر خواهد می بود؟ چه‌قدر از حقابه‌ها بخصوص حقابه شهر اصفهان و کشاورزان استان با آورده‌های حاصل از این پمپاژها تا آخر احداث سد پرداخت خواهد شد؟
 احتمالا این سوال‌ها و سؤالات فرد دیگر که وجود دارد را باید مدیران استان اجازه دهند تا از درگاه وزارت نیرو به آن پاسخی روشن و شفاف داده بشود تا مردم و رسانه‌های اصفهان بتوانند مطالبه خود را داشته باشند.
در روزهای پیش هم تصاویری از رهبر انقلاب انتشار شد که در بازدید نمایشگاه توانمندی‌های تشکیل داخلی از یکی از مسئولان صنایع اصفهان از مطرح‌های آبی به استان سوال پرسیدند؛ اما هر بار مقدار پیشرفت و یا آبرسانی به استان‌های دیگر نقل شد و برای سومین بار رهبری روی اصفهان پافشاری کردند و خواستند از اصفهان بگوید که این مشخص می کند تا این مدت احیای زاینده‌رود و حقابه مردم اصفهان مطالبه و دغدغه ایشان هم هست. مطالبه‌ای که باید به آن درست و روشن جواب داده بشود تا مردم بتوانند از ماحصل پروژه‌هایی که اجرایی شده یا در دست اجراست آگاه و منفعت‌مند شوند.
مطمئناً مردم اصفهان وقتی به قولها امیدوار خواهند شد که حقابه خود، محیط‌زیست و کشاورزی استان و… را از آن دریافت کنند والا سال‌ها است که گوششان از قولهای رنگارنگ پر است. زاینده‌رود از وسط اصفهان می‌گذرد بعد مردم هر روز خشکی آن را با چشم می‌بینند و وقتی پمپاژ آب یا هر وعده آبی دیگر را باور خواهند کرد که احیای زاینده‌رود را با چشم خود ببینند. اکنون نه مقدار ذخیره پشت سدها تغییری کرده نه آبی در زاینده‌رود جاری. این که باز پمپاژی صورت بگیرد که آن‌قدر کم و محدود باشد و یا با برداشت‌های غیرقانونی و بی‌رویه باز چیزی به اصفهان و زاینده‌رود نرسد برای مردم اصفهان تفاوتی نمی‌کند و منتی هم بر سر آنها نیست.
 اکنون هم که به زمان انتخابات نزدیک می‌شویم مردم اصفهان در بین لیست‌ها و قولهای رنگارنگ به جستوجو دغدغه‌ها و چالش‌های خود می‌گردند. کارنامه‌هایی برای اصفهانی‌ها مهم خواهد می بود که قدمی برای احیای زاینده‌رود در آن دیده بشود و در این سال‌ها توانسته باشند از حق اصفهان و حقابه زاینده‌رود دفاع کرده باشند.
اصفهان دیگر آن‌قدر زمان ندارد که بخواهد تلف کند و باید نمایندگانی جسور و آشنا به دغدغه‌های آن را به مجلس بفرستد تا بلکه بتواند پای حق و حقابه آن بایستد، مطالبه و پیگیری کند و به سرانجام رساند.
مسئولان و نمایندگان باید بدانند که به قول رهبری«مردم ازپیش‌نرفتن کارها در این سال‌ها گله های دارند و حضورشان در صحنه را نباید به حساب گله های نداشتن آنها گذاشت» چون رأی‌هایی که به صندوق‌ها ریخته می‌بشود برای از بین بردن این گله های‌ها و مسائل است و نباید فراموش بشود تا انتخابات بعدی.
عملیات اجرایی مطرح انتقال آب کوهرنگ سه که شامل سد و تونل در سال ۱۳۷۷ باهدف فراهم آب به مقدار نزدیک به ۲۵۰ میلیون مترمکعب در سال برای فراهم بخشی از افتآب منطقه مرکزی ایران اغاز و قرارداد ساخت سد تونل سوم کوهرنگ نیز در سال ۱۳۸۹ بسته شد و قرار می بود سال ۹۳ به منفعت‌برداری برسد تا الان اجرا نشده است.  
با همه پیشرفت‌هایی که پروژه‌های آبی استان در این یکی دو سال تازه داشته و اکنون که دولت وعده داده این پروژه به‌زودی اجرا بشود و پروژه سد خرسان نیز تا آخر ۱۴۰۴ اجرا بشود باید نمایندگان آینده اصفهان با پیگیری و مطالبه زیاد تر اجازه ندهند باز سر این پروژه‌ها در ادامه مسیر به سنگ بخورد. همه تلاششان را بکنند تا به مرحله منفعت‌برداری برسد احتمالا بتوانند بخشی از حقابه زاینده‌رود را احیا کنند تا در کنار پروژه انتقال آب از دریای عمان هم چرخ صنایع بچرخد و هم چالش‌های زیست‌محیطی، اقتصادی و معیشتی استان رفع بشود.