وعده تازه نامزدها برای اصفهان چیست؟

با تائید صلاحیت ۶ نامزد ریاست جمهوری توسط شورای نگهبان در روز قبل، انتخابات چهاردهم داخل دوره تبلیغات رقیب ها و اراعه کارنامه و برنامه‌ها شد. در بین تبلیغات رنگارنگی که هر یک از نامزدها انجام خواهند داد، شعارها و قولها در این ۱۵ روز بیشتر از همه جلوی چشم مردم قرار خواهد گرفت. احتمالا برخی از نامزدهای این دوره ریاست‌جمهوری زمان بگذارند و به شهرها و استان‌ها سفر کنند و برای هر شهر و دیاری هم برنامه و وعده جداگانه‌ای اراعه کنند. حتماً چند تن از آن‌ها هم گذرشان به اصفهان می‌افتد. در طول سیزده دوره قبل چندین دفعه کاندیداهای گوناگون؛ چه آن‌ها که رأی آوردند و چه آن‌ها که دست‌خالی از کورس رقابت خارج شدند به استان و شهر اصفهان سری زدند و همانند هر شهر فرد دیگر که رفتند قولهایی را به مردم و شهروندان دادند. از قولهای پررنگ پروژه‌های عمرانی و زیربنایی تا قولهای کمرنگ اقتصادی، مسکن  و گاه توخالی زیست‌محیطی و احیای زاینده‌رود؛ بخصوص قولهایی که در دو دهه تازه هرروز تازه‌تر شد اما باری از دوش اصفهان برداشته نشد.

  از قولهای اقتصادی و عمرانی که بگذریم، زخمی که سال‌ها بر محیط‌زیست اصفهان در دولت‌های گوناگون زده شد بیشتر از همه تاب تحمل آن را کاسته و استانی که روزی تنها دو چالش محیط زیستی داشت، امروز با چندین چالش روبه رو ساخته است و هر روز تکه‌ای از آن فرو می‌رود.

هر دولتی که بر سرکار آمد در ابتدا وعده احیای زاینده‌رود را داد اما سپس یا به باد فراموشی سپرد یا با دست خود تیشه فرد دیگر به ریشه خشکیده و تن نیمه‌جان این رود همیشه جاری و زاینده زد. یک دولت آب زاینده‌رود را به نام شرب به کام صنعت یزد ریخت، فرد دیگر زیره نیاورده آب به کرمان برد. دولت فرد دیگر حق پایین‌دست را به دست بالادست حوضه سپرد و برداشت‌های بی‌امان را حق مسلم بالانشین‌ها دانست و حقابه زیست‌محیطی ، تالاب گاوخونی،‌کشاورزان و … را با یک عبارت برای سال‌ها لگدمال کرد. 

در دولت سیزدهم که تنها سه سال از آن گذشت هم با همه تلاشی که در استان و با حمایترئیس‌جمهور انجام شد تا لااقل قولای که داده شد را محقق کند اما انگار نه تدبیری در وزارت نیرو وجود داشت و نه اراده‌ای برای تحقق وعده رئیس‌جمهور. امروز نزدیک به ۱۱۴ روز از وعده آخر خود وزیر نیرو به مردم اصفهان برای برگشت دادن بخشی از آبی که از حوضه زاینده‌رود برداشت می‌شود توسط پمپاژ آب از کوهرنگ سه می‌گذرد. قولای که در حد سخن ماند و به ایستگاه عمل نرسید تا جایی که در روزهایی که زیاد تر سدهای سرزمین لبریز شده  سد زاینده رود خالی بماند. از نظر دیگر برداشت‌های غیرمجاز و غیرقانونی در بالادست هم چنان به قوت خویش باقی است و سر برخی از مسئولین هم چنان در برف سال پیش فرورفته و خیال جلوگیری از جفایی که به اصفهان می‌رود را ندارند. تا این مدت به کوران تابستان نرسیده، بخشی از مردم شهر و استان اصفهان آب شربشان برای چند روز پیاپی قطع می‌شود. برق صنایع اصفهان برای ساعت‌ها خاموش است و چرخ تشکیل هم برای این که بی‌برق هم نمانیم لنگ می‌زند. این‌همه مصائبی که امروز مردم و صنعت استان را دچار کرده تنها ریشه در بی‌تدبیری یک وزارتخانه دارد که باید در دولت چهاردهم فکری به حال آن شود. مردم اصفهان هم همانند انتخابات مجلس که بر روی احیای زاینده‌رود و مشکلات زیست‌محیطی شهر و استان تمرکز کردند این بار هم باید از نامزدهایی که به اصفهان سفر می‌کنند نخست برگشت دادن حقی که در بیشتر از بیست‌ سال قبل از آن‌ها گرفته شد را مطالبه کنند. حتی باید به نحوی ضمانت اجرایی برای تحقق شعارها و قولها گرفت. 

قطعاً اصفهانی‌ها نام فردی را به صندوق رأی خواهند ریخت که علاوه بر تکمیل و راه‌اندازی پروژه‌های آبی که از سال‌های قبل برجای‌مانده بتواند حکمرانی درستی بر حوضه زاینده‌رود اعمال کند و فردی را بر مسند وزارت‌خانه بنشاند که اراده تحقق آنچه رئیس‌جمهور وعده می‌دهد را داشته باشد نه شخصی را که دست روی دست بگذارد تا در بالادست آن‌قدر آب برداشت کنند که در فرودست در گل بنشینند.