معارفه فیلم آن ها مرا دوست داشتند با بازی امیرحسین آرمان و امیر جعفری

جوایز و افتخارات فیلم آن ها مرا دوست داشتند

سخن بگویید‌های عوامل فیلم در نشست خبری جشنواره فجر ۱۴۰۱

محمدرضا رحمانی | تهیه کننده و کارگردان :

• احتمالا این تاثییر ارزان‌ترین فیلمی‌ست که ساخته شده است. من سابقه ساخت این مدل فیلم را داشتم و فیلم هم نقص‌های فنی دارد که امیدوارم بتوانیم آن را از بین بردن کنیم.
• قبل از این که من را به گفتن کارگردان بشناسند، دوستان و مخاطبان سینما من را در جایگاه نویسنده می‌شناسند. ایده‌ خرید و فروش نوزاد که در فیلم آن‌ها مرا دوست داشتند به آن اشاره شده، به ۱۰ سال پیش باز می‌گردد و آن را در اطرافم دیدم.
• بعد از آن، تحقیقات میدانی و آماری را اغاز کردم و به چیزهای عجیبی در عرصه دزدیدن کودکان رسیدم. نزدیک به ۴ سال پیش فیلمنامه را اغاز به نوشتم کردم‌. یقیناً این را بگویم که از نظرِ منِ صاحب فیلم، نوشته فیلم شرافت، امید و نجات جان یک انسان است.
• در بین این موضوعات می‌توان به خرید فروش و اجاره جنین بچه و موارد سیاسی و… هم می‌تواند باشد.
• فیلمنامه ۷ تا ۸ بار بازنویسی شده است. ما پارسال در اسفندماه فیلمبرداری کردیم و سپس از آن چند فلاش بک اضافه شد. یکی از بازیگران دوست داشت بازی کند و برای آن چند فلاش بک اضافه کردیم. حتی برای شخصیت آخر فیلم هم قرار شد فلاش بک های آن را بگیریم. سپس با اشکار شدن یک بچه در سطل آشغال روبه رو و فهمید شدیم هر چه قدر هم در فیلم قوی ظاهر شویم، به اندازه آن چند فریم که در حقیقت می بود، نمی‌شود بعد آن را در فیلم رها کردیم.
• همه فیلم‌هایی که تا به الان کار کرده‌ام، موضوعات اجتماعی داشته است. من مفهوم سیاه را فهمید نمی‌شم. سوال من همیشه این بوده است که دیگران سیاه‌نمایی را چطور معنی می‌کنند. ما تلاش کردیم تا همه چیز بر پایه حقیقت باشد. حتی در سکانس قهوه‌خانه، افراد حاضر در آن‌جا بازیگر نبودند و زندانی‌هایی بودند که به تازگی آزاد شده بودند.
• برای ساخت این فیلم ما به جستوجو لوکیشن‌های واقعی بودیم. به سراغ جنوب‌تهران رفتیم تا ببینیم کجا را می‌توان اشکار کرد که کاملا واقعی باشد. به همین علت به منطقه «خلازیر» رسیدیم. آن‌جا مکانی است که برخی مردم در فاضلاب و زیرزمین زندگی می‌کنند. در این مکان ساخت‌وساز مقدور نیست و زیاد تر مکان‌هایی برای ضایعات وجود دارد. آن‌جا منطقه‌ای شگفت است و فردی را شناختم که کارمند نیروی انتظامی بوده و اکنون معتاد شده است.
• هنر در طول تاریخ تحریم شدنی نیست؛ نه تنها هنر بلکه سینما را هم نمی‌توان تحریم کرد. این که بخواهیم سینما را تحریم کنیم، مصداق سخن افرادی است که تجزیه‌طلب می باشند. آن افرادی که سخن از تحریم جشنواره فیلم فجر می‌زنند، خودشان سر چند پروژه فیلم و یا سریال می‌زنند. همه هنرمندان ما شریف و نجیب می باشند بلکه سینما و هنر را در معرضی قرار دادند که تیرها به سمت ما روانه می‌شود.
• سیاه‌نمایی لفظ اشتباهی است. وقتی که سیاهی وجود نداشته باشد و ما بخواهیم به زور و خیالی زندگی را بد نشان دهیم، یعنی سیاه‌نمایی کرده‌ایم.
• هنگامی فیلمنامه شکل گرفت، ما نظرمان این می بود بخشی از تکه‌های فیلم مستندگونه باشد و این قانونی است برای فضای مستند گونه. و این که یکی از دلایلش این است که با این روش هزینه‌ها کم می‌شود.

ایرج رحمانی | بازیگر:

• من مدیر تشکیل، مجری مطرح، بازیگر پروژه هستم و انتخاب بازیگران نیز برعهده من بوده است. یک تنه پای فیلم ایستادم و نمی‌دانم جرمم چیست که در جشنواره فجر شرکت کردم.
• جشنواره انتخاب من بوده است اما مورد بی‌احترامی قرار گرفتم چراکه پای مهسا اسماعیلی و لیلا بلوکات ایستادم و بقیه بازیگران سرشناس، پروژه را رها کردند. من خوشحال هستم که پای بازیگرانی همچوت لیلا بلوکات و مهسا اسماعیلی ایستادم چون زیاد از بازیگرانی که قرار می بود در فیلم وجود داشته باشند، انصراف دادند و می‌انها گفتند ما روبه رو این‌ افراد بازی نمی‌کنم.
• همه بازیگران در نشست خبری وجود اشکار نکردند اما چرا وقتی که دستمزدشان مقداری عقب افتاده است، سریع اعتراض می‌کنند؟ چرا سینمای ایران بازیگر‌محور است؟ بازیگرانی که اینگونه پشت فیلم را خالی می‌کنند، تاریخ مصرفشان همه شده است. بازیگری که اکنون فاز حمایتاز مردم را برداشته است، به من می‌او گفت برای قرارداد ۲۰ روزه، ۳ میلیارد پول می‌گیرم. مگر فردی می‌تواند فرهنگ سرزمین را تحریم کند؟ این‌ها چه افرادی می باشند که تحریم می‌کنند؟
• چرا کپی رایت وجود ندارد؟ چرا همه چیز ۳ برابر شده اما فرهنگ ۳ برابر نشده است؟ من اخیرا دادگاه آن هم برای تامین پول فیلم بودم. تعداد بسیاری از بازیگران فقط اعتبار اینستاگرامی دارند و ما باج می‌دهیم. یک خدماتی ۴ میلیون تومان حقوق می‌گیرد و یک بازیگر ۲۰۰ میلیون تومان حقوقش است. چرا فکر می‌کنید سینمای ما محتاج شما است. سینما محتاج بازیگر نیست. از سال ۹۵ اگر پهن خریده بودیم، چند برابر شده می بود. سپس امسال باید التماس کنیم که بلیت ما را بخرند.
• سینما محتاج بازیگر نیست. چرا سوپراستارهایی همانند ابوالفضل پورعرب، رامبد شکرابی، حدیث فولاوند، سروش گودرزی و‌… دیگر نیستند؟ ما امروز باید التماس کنیم که بیاید برای فیلم بلیت بگیرید؟ ما باید تدبیری بیندیشیم. آقای بازیگری که دو تابعیتی هستید، برای ما فاز روشن‌فکری در نیاورید. شما در آپارتمان لاکچری‌تان نشسته‌اید و غم مردم خوی را می‌خورید؟
• فیلم ما هزارویک مشکل دارد. روز اول به نسخه ما چند عیب داخل کردند. مگر وزارت فرهنگ و ارشاد به ما مجوز نداده‌ است؟ بعد چرا باز هم در نسخه‌ای که قرار می بود در جشنواره فیلم فجر نمایش داده شود، باز هم عیب به آن داخل شده است؟
• من اعتراضم به بازیگرانی‌ست که سینما را تحریم می کنند. من اعتراضم به افرادی‌ست که پُز روشنفکری خواهند داد و استوری اعتراضی می‌گذارند. من به ساختار بازیگر سالاری معترضم. ناگفته نماند که فردی می‌تواند غم فردی را بخورد که از خود مردم باشد. اعتراض و نقدم به بازیگرانی است که امروز به سینما خیانت می‌کنند. سینما، وابسته به بازیگر است اما به بازیگر نباید باج داد. وقتی که بازیگر تصمیم‌گیرنده می‌شود، اوضاع بهم می‌ریزد.
• احتمالا اگر به جای فیلمسازی همانند تعداد بسیاری از افراد دلار می‌خریدم، اوضاعم بهتر می بود. آیا جشنواره فیلم فجر در سال ۹۰، ۸۸، ۹۸، و… حکومتی نبوده است؟ امسال که فیلم ما در جشنواره وجود دارند، از نظر شما ملحد شده‌اند؟ خوشبختانه مردم ما اگاه می باشند و گول بازی‌های شما را نمی‌خورند.

مهسا اسماعیلی | بازیگر:

• نقش‌آفرینی من در این فیلم زیاد شیرین و توانایی زیاد بزرگی می بود که سالها انتظار آن را کشیدم. نگاه مخاطب برایم همیشه مهم‌تر از هر چیزی است و امیدوارم آنها هم راضی باشند.
• در ابتدای فیلمنامه نقش من فقط یک دقیقه می بود و در لحظات آخر تکه شد که نقش «مهشید» را بازی کنم. این نقش زیاد از من دور می بود و کارگردان و بازیگردان در نزدیک شدن به نقش و ایفای آن به من پشتیبانی کردند.